لوقای انجیل 8
8
زناکونی که عیسای پیروی گودن
1بازین، عیسی شهر به شهر و دهات به دهات گردس و خُدا پادشاهیِ خوروم خبر هدَئ. او دوازده ته شاگردم اونه امره بُوئن، 2و چندته از زناکون که پلید روحون وناخوشی جی شفا بیته بُن: مریم نامدار به مَجْدَلیّه که اونای هفتِ دیو بیرونَ بُو بو، 3یوآنّا خوزا زنائک، هیرودیس مباشر، سوسن و خیلی دِه از زناکون که خوشون دارایی أمره عیسی و اونه شاگردونِ به خدمت گودن.
کشاورز حیکایت
4وختی که مَردم خیلی شهروناجی عیسی دِئن به اَمئن و جَمعیت زیادی جومَه بؤ بُن، عیسی ایی حیکایت بارده: 5«روزی یکته کیشاورز خوشِ دنه فوکونی به، بیرون بُشو. وختی که دنه فوده دبو، أنی راهِ میئن بکالسه، و دمته بوبؤ و آسمونِ پرنده أن اوشونه بوخوردَن. 6أنی کم چؤر زمین میئن بکالسه، و هیطو که سبزَ گوده، خشکَ بوُ، چرِه که او زمین آؤ نداشت. 7أنی کم تیفؤنِ میئن بکالسن و تِیفؤن، دنه امره تی تی بودَن و اوشونه خفه بودَن. 8امّا اَنی از دنه أنم خُوروم زمین میئن بکالسه و سبزَ گوده و صد چندؤن بار بَئرده.» وختی که عیسی ایی حیکایت تمنه گوده، پیله صدا أمره بوته: «هر‌کی گوش، ایشتؤسن به دئنه، بشتؤئه!»
9اونه شاگردؤن ایی حیکایت معنیِ اوناجی بپورسئن. 10عیسی بوته: خُدا ایی قدرت شمره بدا که پادشایی رازؤنِ معنیِ بفهمین، اما بقیه مردومِ به حیکایت مورسؤن گب زِئنم، تا:
«”نیگاه بَکُونن، امّا نَینَن؛
بشتؤئن، امّا نفهمَن.“
11«ایی حیکایت معنی اینه: دَنه، خُدا کلام ایسّه. 12دَنه أنی که راه میئن کِئنه، هوکَسؤنی ایسّئن که کلام ایشتؤنَن، امّا ابلیس هنه و اونه اوشونه دیلاجی دوزی کوئنه، تا نتونن ایمون بأرن و نجات پیدا کونن. 13دَنه أنی که چؤر زمین میئن کِئنه هو کَسؤنی ایسّن که هیطو که کلام ایشتؤنن، اونه ذوق امره قبول کُوئنن، امّا بنه نوکوئنن. ایشون اَنی زمونِ که ایمؤن دئنَن، امّا محک زِئنه وخت، خوشونِ ایمؤنِ از دَس دِئنَن. 14دَنه أنی که تیفونِ میئن کِئنه، هو کَسونی ایسّن که ایشتؤنَن، امّا دومبالتر دیل نیگرونئن، مال ومَنال دنیا و زندگی کیفؤن اوشونه خفه کوئنه و بار نَئبِئنن. 15امّا دنه أنی که خوروم زمین میئن کِئنه، هو کَسؤنی ایسّن که خدا کلام ایشتونن یکته دیل پاک و خوب امره اونِ قائیم دَئنن و صبر و تحمل أمره بار أَبِنن.
چراغ حیکایت
16«هیشکس یکته گردسوزِ روشنَ نوکئنه تا اونه سَر نوخون بنای یا اونَه تخت جیر بنای! بَلکه گردسوز چراغدؤن سر نِئنَن تا هرکس دیرون بای، اونه روشنایی بَینی. 17چونکه هیچّی جا دخوته نیه که آشکارَ نبی و هیچّی جا بدَه نیه که رو نبی. 18پَس دقت بَکونین که چُطو اِیشتؤنین، چونکه اونی که دَئنه بیشتر هَدَه بنه و اونی که ندئنه، هو أنی کی هم که گومُؤن کوئنه دئنه، اونای هَیته بنه.»
عیسی مَئر و برارون
19ایی میئنه، عیسی مئر و برارون بومَئن تا اونه بَینَن، امّا جَمعیت جوری بو که نتونسّن اونه ورجه بوشُوئن. 20پَس عیسی به خبر بأردن که: «تی مَئر و برارون بیرون ایسَئن و خوانَن تَه بَینَن.» 21اما عیسی در جواب بوته: «می مَئر و برارون کَسونی ایسّن که خُدا کلام ایشتؤنَن و اونه عمل کؤئنَن.»
عیسی دریا کولاکَ آرومَ کوئنه
22یه روز عیسی خوشِ شاگردؤنِ أمره یکته نوء سوارَ بو و اوشونه بوته: «او طرف دریا بشیم.» پَس پیش بوشوئن. 23و هیطو که دریا میئن شوئدبون، عیسی خوء بیته. یدفاری یکته کولاک بومَه، جوری که نوء، آؤَ جی پُرا بو و اوشونه جؤن به خطر دکته. 24شاگردؤن عیسی ورجه بوشؤئن و اونه ویریسؤئنِئن، بوتَن: «اوستاد، اوستاد، دَموردیم!» عیسی ویریسَه و باد و دریا کولِ تَشَر بزِه. کولاک بخوته و دریا آروم بیته. 25پَس خوشِ شاگردون بوته: «شیمه ایمؤن چی بوبؤ؟» شاگردؤن بترسه بوئن و مات بزه همدیگرِ گوتن: «ایی کیسه که حتی باد و آؤِ فرمون دِئنه و اوناجی فرمون بِئنَن.»
دیو بزِه مَرداک شفا
26پَس اوشون نوء أمره جراسیان ولایتِ برسِئن که اوطرفِ دریا، جلیل ولایت روبرو بو. 27وختی که عیسی دریاکنار وَر قدم بنا، یکته دیو بزِه مَرداک از او شهر مَردمون اونه بدِه. او خیلی وخت بو رخت دوندُبو و هیچ خؤنه‌ای نداشت، بَلکه قبرون میئن خوشه زندگی گود. 28هیطو که او عیسی بدِه، نعره بَکشِه و خو دیم أمره اونه پا جیر بَکَته و ژگله بوده و بوته: «اَی عیسی، خدای متعال ریکه، تو می اَمرِه چی کار دَئنی؟ تَه منّت کوئنَم مه عذاب ندی!» 29چونکه عیسی پلید روحِ دستور بَدَه بو که اونای بیرون بای. او روح چَن بار اونه بِیته بو و با اونکه اونه دَست و پائنه غل و زنجیل امره دَوَسّبون و اونه پاستَن، زنجیلِ وُئسنی و دیو اونه بیابؤن سوهکشی و بورد. 30عیسی اونای بپورسه: «تی ایسم چیسّه؟» جواب بَدَه: «قُشون» چونکه خیلی دیوؤن، اونه میئن بُشوبُن. 31اوشون عیسی، منّت بودن و بخواسن دستور ندای که ایشون، جهنم چاه میئن بوشوئن.
32او نزدیکی، یکته پیله گله خوک ایسابون که یکته پوشته ور غذا خوردبون. دیوؤن عیساجی منّت بوُدَن ایجازه بدای خوکؤن میئن بوشوئن، و اونم اجازه بدا. 33پَس، دیوؤن او مَرداکاجی بیرون بومئن و خوکؤن میئن بوشؤئن، و خوکؤن فوتولَ بوئن و پوشته جورای دریا مِیئن دکتن و دموردَن.
34وختی که خوکبونون اینه بدِئن، فرار بودن و شهر و دهات میئن ایی جریونِ نقل بودَن. 35هی موقع مَردم بیرون بومَئن تا اوچی که پیش بمابو بَینَن، هیطو عیسی ورجه برسئن و بدِئن او مَرداکی که دیوؤن اوناجی بیرون بومه بون، خو رخت دوُده و عاقیلؤن مورسؤن عیسی پائنِ ورجه نیشته، بَترسه ئن. 36هو کَسؤنی که ایی جریون خوشون چیشم امره بدِه بُوئن، ایشونه به بوُتَن که دیو بزِه مَردکای چُطو شفا هَیته بو. 37پَس همۀ جَراسیان دوروبر مَردم عیسای بخواسّن ایشونه ورجای بشی، چونکه وحشتناک ترسی اوشؤنِه بیته بو. عیسام نوء میئن بنیشته و وگرسه. 38او مَردکاکم که دیوؤن اوناجی بیرون بومه بُن، عیسی منّت بوده ایجازه بدای اونه امره بَشی، امّا عیسی اونه سرا دا و بوته: 39«تی خونه سو وگرد و اوچیزیکه خُدا تِه به بوده، مردمِ بگو.» پَس او مردکه بوشُو و تموم شهر میئن جار بزه که عیسی اونه به چی بوده.
ناخوش زناک شفادئن و یایروس لاکو زنده گودن
40هیطو که عیسی وگرسه، جماعت گرمی امره اونه پیشواز بوشُئن، چونکه همه اونه چیشم براه بوئن. 41ایی میئنه، یکته مَرداک به ایسم یایِروس، که عبادتگاه یهود پیلتر بو، بومه و عیسی پا جیر بکته، منّت بوده که بأی اونه خونه، 42چونکه اونه یکدنه لاکو که دوازده سال سین داشت، مُرده دبو.
وختی که عیسی راه میئن دبو، جمعیت سربسر اونه سر زور بئردن. 43او میئنه، یکته زنکای بُو که دوازده سال خونشویی داشت و [با ایی که تمام خوشِ داراییَ طبیبونِ به خرج بوده بو،] هیشکس منّیس اونه علاج بُکُنی. 44او زنکای پوشت سرای خوشِ عیسی برسونه و اونه ردا پرَه دَست بکشه. هو دَم اونه خونشویی بَند بومه. 45عیسی بپورسه:«کی مَه دست بزه؟» وختی همه حَشا بودَن، پِطرُس بوته:«اوستاد، مَردم از هرسو تَه دورَه گودَن و تی سر زور اَردرن!» 46امّا عیسی بوته:«یه نفر مَه دَست بزه! چونکه بفهمسم یکته نیرو می جی بیرون بومَه!» 47او زناکم بدِه منئه جا بوخوری، هیطو که ترسون بو و پَرکَسده بو جلو بومه و اونه پا جیر بکته و همکس جلو بوته که چرِه اونه دست بزه و چُطو هو دَم شفا بیته. 48عیسی اونه بوته: «لاکو، تی ایمؤن تَه شفا بَدَه. بشو بسلامت.»
49عیسی حله گب زئدبو که یه نفر از یایروس خونه، که عبادتگاه پیلتر بو بومه و بوته: «تی لاکوی بمورده، دِه اوستاد زحمت ندین.» 50عیسی هیطو که اینه بشتؤسه یایروسِ بوته: «واهیمه ندار! فقط ایمؤن بَدار و تی لاکو شفا هَگینه.» 51وختی که یایروسِ خونَه برسه، نوگذاشته هیشکی جز پِطرُس و یوحنا و یعقوب و او لاکو پئر و مَئر اونه امره خونه میئن بائن. 52همۀ مَردم او لاکو به شیوُن گودن و ونگ زِئن. عیسی بوته: «ونگ نزنین، چونکه نمورده بَلکه خوته.» 53اوشون عیسی روخشنای تَن، چرِه که دونَسَن که او لاکو بمورده. 54امّا عیسی او لاکؤکه دَستِ بیته و بوته: «لاکوی، ویریس!» 55لاکوکه روح وگرسه و هو دَم خوشِ جا سرای ویریسا. عیسی بفرماسّه «یچی هدین او بوخوری.» 56او لاکو پئر ومئر غاغه بوبُن، امّا عیسی اوشونه حُکم بوده که ایی اتفاق هیشکسِ نوگُئن.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقای انجیل 8: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
