لوقای انجیل 6
6
عیسی مقدس شنبه صاحاب
1یکته از مقدس شنبه روزؤن میئن، عیسی گندوم کلِه میئنای امادبو و اونه شاگردؤن گنُدم قوشه أن بچِئن و خوشؤنِ دَس امره بوسؤئسَن، خورده دبون. 2امّا چَنته فریسی فرقه عالمؤن بوتَن: «چرِه کاری کأدرین که مقدس شنبه میئن نباید گودن؟» 3عیسی جواب بَدَه: «مگه نوخوندین که داوود چی بوده، او زمون که خودش و اینه یاروُن وَشته بُوئن؟ 4چوطو او خدا خونه میئن دیرون بوشو و او مقدس نونی که خدا به تقدیم بوبو بؤ و فقط کاهینون تینسن بوخورن بخورده و خوشِ شاگردونم هده؟» 5و اونه دُومباله عیسی بفرماسّه: «انسون ریکه که مو ایسم مقدس شنبه صاحاب ایسّه.»
شفای مرداکی که اینه دست لام بو
6یکته دیگه از مقدس شنبه أن، عبادتگاه میئن بومه و تعلیم دئنه شروع بوده. یکته مَرداک اوره ایسابو که اونه راست دَس خشکَ بوُ بو. 7تورات معلمؤن و فرَیسی أن فرقه عالمون، عیسی پاستن تا بَینَن که مقدس شنبه روز میئن کسیِ شفا دِئنه یا نه؛ چونکه منتظر بهونه بُن تا اونه بهتون بزنن. 8امّا عیسی که اوشونه فکرونای واخُب بو، دَس خشک بو مَرداک بوته: «بیه اِره بیس.» اونم ویریسا و اوره بیسه. 9عیسی اوشونه بوته: شمرای بپورسِئم، کویکته کارِ مقدس شنبه میئن باید انجوم دَئن: خوبی یا بدی، آدمی جؤنِ نجات دَئن یا اونه سر به نیست گودَن؟» 10پَس اوشونیِه که اونه دور جومه بوبؤنِ نیگاه گوده و بازین او مَرداک بوته: «تی دَستِ درازا کون!» او مردکه هیطو بوده، و اوَنه دَست خوبَ بوُ. 11امّا اوشون خیلی برَزَخ بوئن و همدیگر امره گب به بینشتَن که عیسی امره چی بکونیم.
دوازدته رسول دوجین گوودن
12یکته از او روزؤن، عیسی دعا واسه کوه جؤر بُشو و شؤِ خُدا پرستش میئن به صوب برسؤنه. 13صوبه دم، خوشِ شاگردؤن دوخونده، و از اوشونه میئن دوازده نفر دُوُجین بوده و ایشونه رسول دوخنده: 14شَمعون (که اونه پِطرُس ایسم بنه)، آندریاس (پطرُس برار)، یعقوب و یوحنا، فیلیپُس، بَرتولْما، 15مَتّی، توما، یعقوب حلفای ریکه، شَمعون نامدار به وطن پرست، 16یهودا یعقوب ریکه، و یهودای اَسْخَریوطی که اونه، خیانت بوده.
’خوشا به شمه حال‘
17عیسی ایشونِ اَمرِه کوهای جیر بومه و یکته صاف جا سر بیسه. خیلی ان از او شاگردؤن و خیلی از مَردم سراسر یهودیه، اورشلیم و صور و صِیدون دریا کنار شهرون، اوره ایسَابُوئن. 18اوشون، بومه بُن تا اونه گبؤن بشتؤئن و از خوشونه ناخوشی أن شفا بگیرن؛ کَسؤنیم که پلید ارواح دَشتن، شفا گیتن. 19مَردم هَمتّه تقلّا گودَن تا خوشونِ دستِ اونه برسونن، چونکه یکته نیرو اونای بیرون اَمَه که همته شفا دَئ.
20بازین عیسی خوشِ شاگردؤنِ نیگا گوده و بوته:
«خوشا به حال شمه که ندارین،
چونکه خُدا پادشایی شیمه شِه.
21خوشا به حال شمه که الؤن وشتَه ایسّین،
چونکه سیرَ بنین.
خوشا به حال شمه که الؤن ونگ زِئدرین،
چونکه خنده کُوئنین.
22«خوشا به حال شمه بازین که مَردم، انسون ریکه واسه که مو ایسّم، شمره پیراسّه بو منِئن و شَمره خوشون مئنای بیرون تودَئن و فحش بَدئن و بَدنومَ کونن. 23او روز میئن، ذوق أمره دست و رقص بکُونین، چونکه شیمه پاداش آسمون میئن پیلّه ایسه. چرِه که اوشون پئرون هم پیغمبرون اَمرِه هیطوری بوُدَن.
24«امّا وای بر شمه که مال و مَنال دئنین،
چونکه شمه شیمه خوشی أن بیاتین.
25وای بر شمه که الؤن سیرین،
چونکه وشتَه بنین.
وای بر شمه که الؤن خنده کُوئنین،
چونکه عزا گینن و ونگ زئنین.
26«وای بر شمه اوزمونی که همه شیمه تعریف بکونن، چونکه اوشونِ پئرون هم دروغی پیغمبرون اَمرِه هیطوری بوُدَن.
شیمه دشمنؤن محبت بکونین
27«امّا اَی شمه که گوش دائدرین، شیمه به گونم که شیمه دُشمنونَم محبت بکونین و اوشؤنی که پیراسّه بو منِیئن، خوبی بُکُونین. 28هر کس که شمره لَعن کُوئنه برکت طلب بکونین، و هر کس که شمره آزار دِئنه دوعای خیر بکُونین. 29اگه کَسی تی یکته دیمِ کشیده بزَنی، تی اوته دیمَم بدار بزنی. اگه کَسی تی قبا تا جی هیته، تی پیرَئنم اونای دریغ نکون. 30محتاجِ اوچیزی که خوائنه اونه هدی، و اونی که تی مالِ برده دره، اونای پَس هنگیر. 31هو کردوکارونیِ بکُونین که خوائنین مردم شیمه اَمرِه بکونن.
32«اگه هَچی اوشونه به محبت بکُونین که شمره محبت کأدرن، چی فایده دَئنه؟ حتی گُناهکارون هم خوشونه دوستدارونِ محبت کؤئنَن. 33و اگه فقط هوشؤنی به خوبی بکُونین که شمَره خوبی کُوئنَن، شمره چی فایده دئنه؟ حتی گُناهکارون هم هیطو کؤئنَن. 34و اگه فقط هوشؤنی قرض هَدین که دونین تاوان هدِئنن، شیمه به چه سودی دئنه؟ حتی گُناهکارون هم گنُاهکارون قرض هدِئنَن تا یکته روز ایشونای پساگیرَن. 35امّا شمه، شیمه دشمنؤنِ به محبت بکُونین و اوشونِ به خوبی بکُونین، و بدون تاوان هَیتن، قرض هَدین، چونکه شیمه پاداش پیله ایسّه، و خُدای متعال زاکؤن بنین، چونکه خدا، ناشکرون و بدکارون أمره مهربؤن ایسّه. 36رحیم ببین، هیطوکه شیمه پئر رحیم ایسّه.
مردم قضاوت گودن
37«قضاوت نَکونین تا شمره قضاوت نکونن. محکومَ نکونین تا محکومَ نبین. گذشت بکونین تا شمره گذشت بکونن. 38هَدین تا شمره هَدَه ببی. یکته پُرا گوده عیار، بتپؤنه، توکون بَدَه شیمه دامن پره مِیئن فُبُوه بنه! چونکه هر عیار أمره که هَدین، هو عیار امره شمره هَدَه بنه.»
39و عیسی ایی حیکایتم اوشونِ به بارده: «مگه کور تینه یکته کور دیگه دستِ بگیری؟ مگه هردو چاه میئن دَنکِئنَن؟ 40شاگرد، خوشِ اوستادای سرتر نیه، امّا هرکس حَسّابی تعلیم بگیری، خوش اوستاد مورسؤن بنه.
41«چرِه بیشپیل تی برار چیشم میئن اینی، امّا از یکته کُنده که تی چیشم میئن دئنی واخُوب نیئی؟ 42چُطو تینی تی برارَ بوگوی: ”برار، بدا بیشپیل تی چیشمای بیرون بائرم“، ولی کُنده تی چیشم میئن نَینی؟ اَی دورو، اول کنده تی چیشمای بیرون بأر، بازین بهتر دینی تا بیشپیل تی برار چیشمای بیرون بأری.
دار، و اونه بار
43«هیچ خوروم داری، بَد بار نأبنه و هیچ بَده داری، خوروم بار هندئنه. 44هر داریِ اونه بارَ أمره تینی بشناسی. نه از تیف کوله تینی انجیل چیَن، و نه از بولوش بنه، انگور! 45خوروم آدم خوشِ خوب صندوقِ دیلای خوبی بیرون أبِنه، و بد آدم خوشِ بد صندوق دیلای بَدی. چونکه زوبؤن اوچیزیکه دیل اوناجی پورا گوده ایسّه، گب زِئنه.
بلد معمار و نادون معمار
46«چُطو ایسّه که مَه ”آقا، آقا“ گونین، امّا اوچیزیکه گونَم عمل نوکُئنین؟ 47اونی که می ورجه هَنه می گبؤنِ ایشتؤنه و اونه عمل کوئنه، شمره نیشؤن دِئنم کیِ مؤنه. 48اونیه مؤنه که یکته خونه چاگودن به، زمینِ گود کبِئنه و خونه پیِ سنگ سر نِئنه. هیطو که سیل بائ و روته آؤ او خونه سَر فَبی، منئه اونه توکون بَدای، چونکه قُرص بساته بوبوُ. 49امّا او که می گبؤن ایشتؤنه ولی اونه عمل نوکُئنه، اونیه مؤنه که یکته خونه بی پی، خاک سَر بَساتّه. هیطو که روته آؤ او خونه سَر زور بأرده، هو دَم فگرسه و پیله خرابی بجا بنَه.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقای انجیل 6: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
لوقای انجیل 6
6
عیسی مقدس شنبه صاحاب
1یکته از مقدس شنبه روزؤن میئن، عیسی گندوم کلِه میئنای امادبو و اونه شاگردؤن گنُدم قوشه أن بچِئن و خوشؤنِ دَس امره بوسؤئسَن، خورده دبون. 2امّا چَنته فریسی فرقه عالمؤن بوتَن: «چرِه کاری کأدرین که مقدس شنبه میئن نباید گودن؟» 3عیسی جواب بَدَه: «مگه نوخوندین که داوود چی بوده، او زمون که خودش و اینه یاروُن وَشته بُوئن؟ 4چوطو او خدا خونه میئن دیرون بوشو و او مقدس نونی که خدا به تقدیم بوبو بؤ و فقط کاهینون تینسن بوخورن بخورده و خوشِ شاگردونم هده؟» 5و اونه دُومباله عیسی بفرماسّه: «انسون ریکه که مو ایسم مقدس شنبه صاحاب ایسّه.»
شفای مرداکی که اینه دست لام بو
6یکته دیگه از مقدس شنبه أن، عبادتگاه میئن بومه و تعلیم دئنه شروع بوده. یکته مَرداک اوره ایسابو که اونه راست دَس خشکَ بوُ بو. 7تورات معلمؤن و فرَیسی أن فرقه عالمون، عیسی پاستن تا بَینَن که مقدس شنبه روز میئن کسیِ شفا دِئنه یا نه؛ چونکه منتظر بهونه بُن تا اونه بهتون بزنن. 8امّا عیسی که اوشونه فکرونای واخُب بو، دَس خشک بو مَرداک بوته: «بیه اِره بیس.» اونم ویریسا و اوره بیسه. 9عیسی اوشونه بوته: شمرای بپورسِئم، کویکته کارِ مقدس شنبه میئن باید انجوم دَئن: خوبی یا بدی، آدمی جؤنِ نجات دَئن یا اونه سر به نیست گودَن؟» 10پَس اوشونیِه که اونه دور جومه بوبؤنِ نیگاه گوده و بازین او مَرداک بوته: «تی دَستِ درازا کون!» او مردکه هیطو بوده، و اوَنه دَست خوبَ بوُ. 11امّا اوشون خیلی برَزَخ بوئن و همدیگر امره گب به بینشتَن که عیسی امره چی بکونیم.
دوازدته رسول دوجین گوودن
12یکته از او روزؤن، عیسی دعا واسه کوه جؤر بُشو و شؤِ خُدا پرستش میئن به صوب برسؤنه. 13صوبه دم، خوشِ شاگردؤن دوخونده، و از اوشونه میئن دوازده نفر دُوُجین بوده و ایشونه رسول دوخنده: 14شَمعون (که اونه پِطرُس ایسم بنه)، آندریاس (پطرُس برار)، یعقوب و یوحنا، فیلیپُس، بَرتولْما، 15مَتّی، توما، یعقوب حلفای ریکه، شَمعون نامدار به وطن پرست، 16یهودا یعقوب ریکه، و یهودای اَسْخَریوطی که اونه، خیانت بوده.
’خوشا به شمه حال‘
17عیسی ایشونِ اَمرِه کوهای جیر بومه و یکته صاف جا سر بیسه. خیلی ان از او شاگردؤن و خیلی از مَردم سراسر یهودیه، اورشلیم و صور و صِیدون دریا کنار شهرون، اوره ایسَابُوئن. 18اوشون، بومه بُن تا اونه گبؤن بشتؤئن و از خوشونه ناخوشی أن شفا بگیرن؛ کَسؤنیم که پلید ارواح دَشتن، شفا گیتن. 19مَردم هَمتّه تقلّا گودَن تا خوشونِ دستِ اونه برسونن، چونکه یکته نیرو اونای بیرون اَمَه که همته شفا دَئ.
20بازین عیسی خوشِ شاگردؤنِ نیگا گوده و بوته:
«خوشا به حال شمه که ندارین،
چونکه خُدا پادشایی شیمه شِه.
21خوشا به حال شمه که الؤن وشتَه ایسّین،
چونکه سیرَ بنین.
خوشا به حال شمه که الؤن ونگ زِئدرین،
چونکه خنده کُوئنین.
22«خوشا به حال شمه بازین که مَردم، انسون ریکه واسه که مو ایسّم، شمره پیراسّه بو منِئن و شَمره خوشون مئنای بیرون تودَئن و فحش بَدئن و بَدنومَ کونن. 23او روز میئن، ذوق أمره دست و رقص بکُونین، چونکه شیمه پاداش آسمون میئن پیلّه ایسه. چرِه که اوشون پئرون هم پیغمبرون اَمرِه هیطوری بوُدَن.
24«امّا وای بر شمه که مال و مَنال دئنین،
چونکه شمه شیمه خوشی أن بیاتین.
25وای بر شمه که الؤن سیرین،
چونکه وشتَه بنین.
وای بر شمه که الؤن خنده کُوئنین،
چونکه عزا گینن و ونگ زئنین.
26«وای بر شمه اوزمونی که همه شیمه تعریف بکونن، چونکه اوشونِ پئرون هم دروغی پیغمبرون اَمرِه هیطوری بوُدَن.
شیمه دشمنؤن محبت بکونین
27«امّا اَی شمه که گوش دائدرین، شیمه به گونم که شیمه دُشمنونَم محبت بکونین و اوشؤنی که پیراسّه بو منِیئن، خوبی بُکُونین. 28هر کس که شمره لَعن کُوئنه برکت طلب بکونین، و هر کس که شمره آزار دِئنه دوعای خیر بکُونین. 29اگه کَسی تی یکته دیمِ کشیده بزَنی، تی اوته دیمَم بدار بزنی. اگه کَسی تی قبا تا جی هیته، تی پیرَئنم اونای دریغ نکون. 30محتاجِ اوچیزی که خوائنه اونه هدی، و اونی که تی مالِ برده دره، اونای پَس هنگیر. 31هو کردوکارونیِ بکُونین که خوائنین مردم شیمه اَمرِه بکونن.
32«اگه هَچی اوشونه به محبت بکُونین که شمره محبت کأدرن، چی فایده دَئنه؟ حتی گُناهکارون هم خوشونه دوستدارونِ محبت کؤئنَن. 33و اگه فقط هوشؤنی به خوبی بکُونین که شمَره خوبی کُوئنَن، شمره چی فایده دئنه؟ حتی گُناهکارون هم هیطو کؤئنَن. 34و اگه فقط هوشؤنی قرض هَدین که دونین تاوان هدِئنن، شیمه به چه سودی دئنه؟ حتی گُناهکارون هم گنُاهکارون قرض هدِئنَن تا یکته روز ایشونای پساگیرَن. 35امّا شمه، شیمه دشمنؤنِ به محبت بکُونین و اوشونِ به خوبی بکُونین، و بدون تاوان هَیتن، قرض هَدین، چونکه شیمه پاداش پیله ایسّه، و خُدای متعال زاکؤن بنین، چونکه خدا، ناشکرون و بدکارون أمره مهربؤن ایسّه. 36رحیم ببین، هیطوکه شیمه پئر رحیم ایسّه.
مردم قضاوت گودن
37«قضاوت نَکونین تا شمره قضاوت نکونن. محکومَ نکونین تا محکومَ نبین. گذشت بکونین تا شمره گذشت بکونن. 38هَدین تا شمره هَدَه ببی. یکته پُرا گوده عیار، بتپؤنه، توکون بَدَه شیمه دامن پره مِیئن فُبُوه بنه! چونکه هر عیار أمره که هَدین، هو عیار امره شمره هَدَه بنه.»
39و عیسی ایی حیکایتم اوشونِ به بارده: «مگه کور تینه یکته کور دیگه دستِ بگیری؟ مگه هردو چاه میئن دَنکِئنَن؟ 40شاگرد، خوشِ اوستادای سرتر نیه، امّا هرکس حَسّابی تعلیم بگیری، خوش اوستاد مورسؤن بنه.
41«چرِه بیشپیل تی برار چیشم میئن اینی، امّا از یکته کُنده که تی چیشم میئن دئنی واخُوب نیئی؟ 42چُطو تینی تی برارَ بوگوی: ”برار، بدا بیشپیل تی چیشمای بیرون بائرم“، ولی کُنده تی چیشم میئن نَینی؟ اَی دورو، اول کنده تی چیشمای بیرون بأر، بازین بهتر دینی تا بیشپیل تی برار چیشمای بیرون بأری.
دار، و اونه بار
43«هیچ خوروم داری، بَد بار نأبنه و هیچ بَده داری، خوروم بار هندئنه. 44هر داریِ اونه بارَ أمره تینی بشناسی. نه از تیف کوله تینی انجیل چیَن، و نه از بولوش بنه، انگور! 45خوروم آدم خوشِ خوب صندوقِ دیلای خوبی بیرون أبِنه، و بد آدم خوشِ بد صندوق دیلای بَدی. چونکه زوبؤن اوچیزیکه دیل اوناجی پورا گوده ایسّه، گب زِئنه.
بلد معمار و نادون معمار
46«چُطو ایسّه که مَه ”آقا، آقا“ گونین، امّا اوچیزیکه گونَم عمل نوکُئنین؟ 47اونی که می ورجه هَنه می گبؤنِ ایشتؤنه و اونه عمل کوئنه، شمره نیشؤن دِئنم کیِ مؤنه. 48اونیه مؤنه که یکته خونه چاگودن به، زمینِ گود کبِئنه و خونه پیِ سنگ سر نِئنه. هیطو که سیل بائ و روته آؤ او خونه سَر فَبی، منئه اونه توکون بَدای، چونکه قُرص بساته بوبوُ. 49امّا او که می گبؤن ایشتؤنه ولی اونه عمل نوکُئنه، اونیه مؤنه که یکته خونه بی پی، خاک سَر بَساتّه. هیطو که روته آؤ او خونه سَر زور بأرده، هو دَم فگرسه و پیله خرابی بجا بنَه.»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company