لوقای انجیل 15
15
ابیربو گوسند حیکایت
1و امّا خراجگیرون و گُناهکارون همته عیسی ورجه جومَه بوئن تا اونه گبؤنِ بشتؤئن. 2امّا فرَیسی فرقه عالمون و تورات معلمون میسمیره گودن و گوتَن: «ایی مَردکه گُناهکارون قَبول کوئنه و اوشون اَمرَه یکته سفره سر نیشنه.»
3پَس عیسی ایی حیکایت ایشونِ به بأرده: 4«کیسِه از شمه که صدته گوسند بَداری و اگه یکته از اوشون ابیرَ بی، او نود و نه تَه صحرا میئن ننای و او ابیرَ بوُکه دومبال نشی تا اونه بیاجی؟ 5وختیکه او ابیرَ بؤ گوسند صحرا میئن بیاته، اونه ذوق امره کولَ گینه 6و هنه خونه، ریفقون و همسایه أنِ دُخوبئنه و گونه: ” می أمره شادی بکونین، چونکه می ابیره بو گوسندِ بیاتَم.“ 7شُمَره گونَم که اینه واسه آسمؤن میئن جشن و خوشی پیلّه تری که یکته گنُاهکار توبه کوئنه، بپا بنه تا او نود ونه ته صالح به که نیازی به توبه گودَن ندئنَن.
ابیر بو سکه حیکایت
8«و یا کویکته زناک ایسّه که ده ته نقره سکه بَداری و وختیکه یکته از اوشون ابیر بی، چراغِ وانگیرونی و خونه میئن اونه دومبال نگردی و تا اونه نیاجی، اونه واموتنای نَیسنه؟ 9و هیطو که اونه بیاته، ریفقؤن و همسایه أنِ دُخوبئنه و گونه: ”می أمره شادی بکُونین، چونکه می ابیرَ بؤ سکه بیاتم.“ 10شمره گونَم، هینه واسه، یکته گنُاهکار توبه کؤئنه، خُدا فرشته أن ورجه جشن و خوشی بپا بنه.»
ابیرَ بو ریکه، حیکایت
11بازین دومبالهَ بَدَه و بفرماسّه: «یکته مَرداک دوته ریکه داشت. 12یه روز کوشتای ریکای خوشِ پئر بوته: ”پئر، سهمی که تی دارایی جَی مَه رسنه، الؤن مَه هدی.“ پَس پئر خوشِ داراییِ او دوته میئن تقسیم بوده. 13حله خیلی نوگذشته بو که، کوشتای ریکای هرچیزی که داشت جومَه گوده و بوشو یکته دور دست ولایت و اوره خوشِ دارایی همَه خوشگذرونی امره به باد بده. 14وختی هرچی داشت خرج بوده، بدجور قحطی او ولایت میئن بومه و او فقر شدید میئن دکته. 15هینه واسه بوشو، یکته از او ولایت مَردُمؤنِ کارگر بوبؤ، و او مردکه اینه خوشِ زمینؤن سر، خوکؤن غذا دئنِ به سرا دا. 16او ریکه ناجه داشت خوشِ شُکُم خوکؤن غذا أمره سیَر کونی، امّا هیشکی اونه هیچّی هندَه. 17سرآخر بخودِش بومه و بُوته: ”می پئرِ کارگرون، اضافه غذا هم دئنن و مو أره از وَشتایی موردَرَم. 18ویریسَنم و می پئر ورجه شنم و گونم: ’پئر، به حق تو و خدا گناه بودَم. 19دِه قابیل نیَم تی ریکه دوخونده بوبُم. می أمره تی یکته از کارگرؤن مورسؤن رفتار بکون.‘“
20«پَس ویرسا و خوشِ پئر خونه بوشؤ. امّا حله خونای دور بو که اونه پئر اونه بَدِه، اونه دیل بسوته و اونه طرف بُودؤسه، اونه کیشایته و ریکه موچّی بزه. 21ریکه بُوته: ”پئر، مو در حق خدا و تو گنُاه بودَم. دِه قابیل نیَم تی ریکه دوخونده بوبُم.“ 22امّا اونه پئر خو کارگرؤنِ بُوته: ”تأتأدی بکونین! بهترین رختَ بأرین و اونه دکونین. یکته انگوشتر اونه انگوشت میئن و چاروق اونه پائانه میئن دکونین. 23یکته چاق گؤکوله بارین و سیرا بینین، باین بُخوریم و جشن بگیریم. 24چونکه می ایی ریکه بمورده بُو، زنده بوبوُ؛ ابیره بؤبوُ، بیاته بوبوُ!“ پس بنا به جشن شادی بودن.
25«و امّا پیله ریکه زمین سر ایسابو. هیطو که خونه نزدیکی بَومَه و رقص و آواز صدا بشتؤسه، 26یکته از کارگرون دوخونده و بپورسه: ”چی خبر ایسّه؟“ 27کارگر جواب بَدَه: ”تی برار بومه و تی پئر او چاق گؤکوله سیرابه، چونکه خوشِ ریکَه، سلامتی أمره بیاتّه.“ 28هیطو که اینه بشتؤسه، برزخَ بؤ و نخواس ده خونه میئن بای. پَس پِئر بیرون بومه و اونه منّت بوده. 29امّا او خوش پِئر جواب میئن بُوته: ” بَین ایی همه سال مو تَه خدمت بودَم و هَرگی از تی فرمون سرپیچی نودَم. ایی حالِ أمره هیچوخت حتی یکته بوزغاله هم مَه هَندای تا می ریفقؤنِ أمره جشن بگیرم. 30اما الون که تی ایی ریکه وگرسه، هو ریکه ای که تی داراییه روسپی زاناکؤن به باد بده، اونه به او چاق گؤکوله سیرَ بِی!“ 31پئر بُوته:”زاک، تو همیشه می أمره ایسای، و هر چیزی که دَئنم، تی شِه. 32امّا الؤن جشن و شادی موقع ایسه، چونکه تی برار بمورده بو، زنده بوبوُ؛ اَبیر بؤبو، بیاته بوبوُ!“»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقای انجیل 15: EGB
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company
لوقای انجیل 15
15
ابیربو گوسند حیکایت
1و امّا خراجگیرون و گُناهکارون همته عیسی ورجه جومَه بوئن تا اونه گبؤنِ بشتؤئن. 2امّا فرَیسی فرقه عالمون و تورات معلمون میسمیره گودن و گوتَن: «ایی مَردکه گُناهکارون قَبول کوئنه و اوشون اَمرَه یکته سفره سر نیشنه.»
3پَس عیسی ایی حیکایت ایشونِ به بأرده: 4«کیسِه از شمه که صدته گوسند بَداری و اگه یکته از اوشون ابیرَ بی، او نود و نه تَه صحرا میئن ننای و او ابیرَ بوُکه دومبال نشی تا اونه بیاجی؟ 5وختیکه او ابیرَ بؤ گوسند صحرا میئن بیاته، اونه ذوق امره کولَ گینه 6و هنه خونه، ریفقون و همسایه أنِ دُخوبئنه و گونه: ” می أمره شادی بکونین، چونکه می ابیره بو گوسندِ بیاتَم.“ 7شُمَره گونَم که اینه واسه آسمؤن میئن جشن و خوشی پیلّه تری که یکته گنُاهکار توبه کوئنه، بپا بنه تا او نود ونه ته صالح به که نیازی به توبه گودَن ندئنَن.
ابیر بو سکه حیکایت
8«و یا کویکته زناک ایسّه که ده ته نقره سکه بَداری و وختیکه یکته از اوشون ابیر بی، چراغِ وانگیرونی و خونه میئن اونه دومبال نگردی و تا اونه نیاجی، اونه واموتنای نَیسنه؟ 9و هیطو که اونه بیاته، ریفقؤن و همسایه أنِ دُخوبئنه و گونه: ”می أمره شادی بکُونین، چونکه می ابیرَ بؤ سکه بیاتم.“ 10شمره گونَم، هینه واسه، یکته گنُاهکار توبه کؤئنه، خُدا فرشته أن ورجه جشن و خوشی بپا بنه.»
ابیرَ بو ریکه، حیکایت
11بازین دومبالهَ بَدَه و بفرماسّه: «یکته مَرداک دوته ریکه داشت. 12یه روز کوشتای ریکای خوشِ پئر بوته: ”پئر، سهمی که تی دارایی جَی مَه رسنه، الؤن مَه هدی.“ پَس پئر خوشِ داراییِ او دوته میئن تقسیم بوده. 13حله خیلی نوگذشته بو که، کوشتای ریکای هرچیزی که داشت جومَه گوده و بوشو یکته دور دست ولایت و اوره خوشِ دارایی همَه خوشگذرونی امره به باد بده. 14وختی هرچی داشت خرج بوده، بدجور قحطی او ولایت میئن بومه و او فقر شدید میئن دکته. 15هینه واسه بوشو، یکته از او ولایت مَردُمؤنِ کارگر بوبؤ، و او مردکه اینه خوشِ زمینؤن سر، خوکؤن غذا دئنِ به سرا دا. 16او ریکه ناجه داشت خوشِ شُکُم خوکؤن غذا أمره سیَر کونی، امّا هیشکی اونه هیچّی هندَه. 17سرآخر بخودِش بومه و بُوته: ”می پئرِ کارگرون، اضافه غذا هم دئنن و مو أره از وَشتایی موردَرَم. 18ویریسَنم و می پئر ورجه شنم و گونم: ’پئر، به حق تو و خدا گناه بودَم. 19دِه قابیل نیَم تی ریکه دوخونده بوبُم. می أمره تی یکته از کارگرؤن مورسؤن رفتار بکون.‘“
20«پَس ویرسا و خوشِ پئر خونه بوشؤ. امّا حله خونای دور بو که اونه پئر اونه بَدِه، اونه دیل بسوته و اونه طرف بُودؤسه، اونه کیشایته و ریکه موچّی بزه. 21ریکه بُوته: ”پئر، مو در حق خدا و تو گنُاه بودَم. دِه قابیل نیَم تی ریکه دوخونده بوبُم.“ 22امّا اونه پئر خو کارگرؤنِ بُوته: ”تأتأدی بکونین! بهترین رختَ بأرین و اونه دکونین. یکته انگوشتر اونه انگوشت میئن و چاروق اونه پائانه میئن دکونین. 23یکته چاق گؤکوله بارین و سیرا بینین، باین بُخوریم و جشن بگیریم. 24چونکه می ایی ریکه بمورده بُو، زنده بوبوُ؛ ابیره بؤبوُ، بیاته بوبوُ!“ پس بنا به جشن شادی بودن.
25«و امّا پیله ریکه زمین سر ایسابو. هیطو که خونه نزدیکی بَومَه و رقص و آواز صدا بشتؤسه، 26یکته از کارگرون دوخونده و بپورسه: ”چی خبر ایسّه؟“ 27کارگر جواب بَدَه: ”تی برار بومه و تی پئر او چاق گؤکوله سیرابه، چونکه خوشِ ریکَه، سلامتی أمره بیاتّه.“ 28هیطو که اینه بشتؤسه، برزخَ بؤ و نخواس ده خونه میئن بای. پَس پِئر بیرون بومه و اونه منّت بوده. 29امّا او خوش پِئر جواب میئن بُوته: ” بَین ایی همه سال مو تَه خدمت بودَم و هَرگی از تی فرمون سرپیچی نودَم. ایی حالِ أمره هیچوخت حتی یکته بوزغاله هم مَه هَندای تا می ریفقؤنِ أمره جشن بگیرم. 30اما الون که تی ایی ریکه وگرسه، هو ریکه ای که تی داراییه روسپی زاناکؤن به باد بده، اونه به او چاق گؤکوله سیرَ بِی!“ 31پئر بُوته:”زاک، تو همیشه می أمره ایسای، و هر چیزی که دَئنم، تی شِه. 32امّا الؤن جشن و شادی موقع ایسه، چونکه تی برار بمورده بو، زنده بوبوُ؛ اَبیر بؤبو، بیاته بوبوُ!“»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
@ 2024 Korpu Company