لوقا 14
14
شفای یه مرد تو روز شنبه مقدّس
1توو یه تا اَ روزُی شنبه مقدّس که عیسی به خوراک خاردِن، وا لَهَرِ یه تا اَ رهبروی فرقه فَریسی رَفتَه، کسوئی که اُجا هَستَرِن با دِکَت به عیسی کمین شُکِردَه. 2مردی رو وا رو اُ هَستَه که تَمُن جُنی هُوو ایواردهُ باد ایکِردَه. 3عیسی اَ قاضی‌ئُوی شریعت و عالموی فَریسیُ ایپُرسی: «شفا دادن توو روز شنبه روان یا نه؟» 4ولی اُشُ چُپ شُزَه. پَ عیسی به اُ مرد ایگِه، شفاش ایدا و شیفِرِستا رَه. 5و بعد عیسی رو به اُشُ ایکه و ایپُرسی: «کَم تِیتُ پُس یا گا ایشَه که توو روز شنبه توو چاه بِکِت و همو لحظه دری نَیارِه؟» 6اُشُ جوابی شُنَهَه.
مَثَل هِیش
7وختی عیسی ایدی که مهمونُ چطو بالای مجلس به خوشُ شُگِفتِن، ایی مَثَلُ بهشُ ایگو: 8«وختی کسی به تو به هِیش دعوت اَکُنت بالای مجلس مَنینگ، بلکَم کسی سرشناس‌تِه اَ تو دعوت بودِن. 9اُغایه کسی که به هر دوتاتُ دعوت ایکِردِن، اَتات و به تو اَگِت: ”جات به ایی شخص هادَه.“ و تو ناچار اِبی با سرافکندگی پایین مجلس بِنینگی. 10ولی هر وَه کسی به تو به یه جشنی دعوت ایکه، بِرَه و پایین ترین جایِ مجلس بِنین تا وختی که صاحب مهمونی هُند به تو بِگِت، ”رِفیکُم، بُفرما و بالای مجلس بِنین“. اُغایه جلو چِهم همۀ اُشُ که سرِ سفره نِشتَن سربلند اِبی. 11چون هَرکَ به خویی گَپ بِگینِت، کوچِک اِبو و هَرکَ افتاده بَشِت سربلند اِبو.»
12بعد عیسی به کسی که دعوتی ایدادَه ایگو: «وختی که به شُم یا ناهار دعوتی اَدِی به رِفیکُت و کاکائُنِت و کومودونِت یا هَمسادَئُنِ پولدارت دعوت مَکُن، تا نَکه اُشُ هم به تو دعوت بُکنِن و تو ایطوکا عوضِ کارِت اَگیری. 13ولی وختی دعوتی اَدِی، به فَخیرُ، فلجُ، لَنگُ و کورُن دعوت بُکن 14و خیر اَگینی؛ چون اُشُ چیزی شُنی که به تو پس هادَن، و بِی هِمی خاطر تو عوضِ کارِت توو روزی اَگیری که آدموی عادل زنده اَبِن.»
مَثَل دعوتی گَپ
15وختی یه تا اَ مهمونُ که وا عیسی هَمسُفرَه هَستَه، ایی گَپ شِشنُت، به عیسی ایگو: «خوش به حال اُ کسی که توو پادشاهیِ خدا نُن بُخارِت.» 16ولی عیسی بهش جواب ایدا: «یه نُفر دعوتی گِپی ایگِه و به خیلیُ دعوت ایکه. 17موکِع شُم که بو، به نوکرُ خو ایفِرِستا تا به کسوئی که دعوت بودَرِن بِگِت ”بیِی که همه چی آمادَن.“ 18ولی هر تِی اَ اُشُ بُونه شُوا. یه تا ایگُفت زمین اُمخَریدنِ که بایه بِرَم بیگینُم خواهش اَکُنُم عُذرِ مِهُ کبول بُکن 19یه تا دگه ایگُفت: ”پنج جفت گا اُمگِفتِن، و الان اَرَفتَم بیگینُم که چطوکان خواهش اَکُنُم عُذرِ مه ئو کبول بُکن.“ 20یه تا دگه ایگو: ”تازه زن اُمگِفتِن و وا خاطر همی ناتونُم بیام.“ 21پَ اُ نوکر برگشت و ایی چیزُئو به ارباب خو تعریف ایکه. ارباب جَهلی بو و به نوکرُ خو ایگو، زود به کُنچیل و بازاروی شهر بِرَه و به فَخیرُ، فلجُ و کورُن و لَنگُ بیار. 22نوکر ایگُفت: ”اربابُم، دستورت اَنجُم اُمدا ولی هِنوزا جا مُهَستِن.“ 23ارباب به اُ نوکرو ایگُفت: ”به جاده‌ئُوی اصلی و راهوی پرت در اَ شهر بِرَه و به هَرکَ اِتدی وا اصرار به دعوتی بیار تا لَهَر مه پُر بَشِت. 24چونکه به شما اَگَم هیچِتا اَ اُشُویی که دعوتشُ اُمکِردَه، اَ شُمِ مه مِزَه ناکُنِن.“»
بهای پیروی اَ مسیح
25جمعیت زیادی دُمبال عیسی هَستَرِن. عیسی رو بر ایگردوندُ و بهشُ ایگو: 26«هَرکَ پهلو مه بیاد و اَ بَپُ مُمِش، زنی، چوکُش، و کاکائُش و دادائُش و حتی اَ جُنُ خو نَگذرَه، ناتون شاگرد مه بَشِت. 27هَرکَ صلیبُ خو نَسِت و دُمبال مه نیاد، ناتون شاگرد مه بَشِت. 28اَ شما کِن که کَصد ایبَشِت برج بِسازِت ولی اَوِّل نانینگِه حساب و کتاب ناکُن که بیگینه اِتون برجُ کامل درست بُکنت یا نه؟ 29چون اگه شالدِه بِکَنت ولی نَتونت کاملی بُکنت، هَرکَ بیگینه، رِشخَندِش اَکُنتُ، 30اَگِت: ”ایی آدم شروع وا درست کِردِن ایکه، ولی اینِتونِست تَمُنی بُکنت!“
31و یا کَم پادشاهِن که شَوا با پادشاه دگه جنگ بُکنت، ولی اَوِّل نانینگِه و فکر نازَن که با ده هزار سرباز اِتونِن به جنگ با کسی بِرَن که با بیست هزار سرباز به جنگ اُ اَتات؟ 32اُغایه اگه بِگینِت که ناتونَن با اُشُ جنگ بُکنِن، تا موکعی که سپاه دشمن دورِن نماینده اَفِرِستِه تا اَ اُشُ بُخوان که صُل بُکنِن. 33و همیطو، هیچِتا اَ شما، تا اَ تَمُنی اُنچه که ایشَه دَس نَکِشِت، ناتون شاگرد مه بَشِت.
34«نِمِک خُبِن، ولی اگه مِزَه خو اَ دَس هادِه دگه چطو اِبو سوری بُکنی؟ 35دگه نه به دردِ خاک اَخارِه و نه اِتون کود بَشِت؛ فَکَه بایه در بریزی. هَرکَ گوش شنوا ایشَه، بِشنُوِت!»
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
لوقا 14: PES
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
©️2024 Korpu Company
