និក្ខមនំ 21:1-11

និក្ខមនំ 21:1-11 គកស១៦

នេះ​ជា​ច្បាប់​ផ្សេងៗ ដែល​អ្នក​ត្រូវ​យក​ទៅ​ដាក់​នៅ​មុខ​គេ កាល​ណា​អ្នក​ទិញ​បាវ​បម្រើ​ជា​សាសន៍​ហេព្រើរ គេ​នឹង​បម្រើ​រយៈ​ពេល​ប្រាំ​មួយ​ឆ្នាំ នៅ​ឆ្នាំ​ទី​ប្រាំពីរ គេ​នឹង​រួច​ចេញ ឥត​ជាប់​មាន​បំណុល​អ្វី​ឡើយ។ ប្រសិន‌បើ​គេ​មក​តែ​ម្នាក់​ឯង នោះ​នឹង​ចេញ​ទៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង តែ​បើ​គេ​មាន​ប្រពន្ធ​មក​ជា‌មួយ នោះ​ប្រពន្ធ​របស់​គេ​ត្រូវ​ចេញ​ទៅ​ជា‌មួយ​ដែរ។ ប្រសិន‌បើ​ប្រពន្ធ​នោះ​ជា​ស្ត្រី​ដែល​ចៅ‌ហ្វាយ​បាន​រក​ឲ្យ ហើយ​នាង​បង្កើត​បាន​កូន​ប្រុស ឬ​កូន​ស្រី នោះ​ប្រពន្ធ និង​កូន​នឹង​បាន​ជា​របស់​ចៅ‌ហ្វាយ ហើយ​អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ចេញ​ទៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង។ ប៉ុន្តែ ប្រសិន‌បើ​បាវ​បម្រើ​នោះ​និយាយ​ថា "ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ចៅ‌ហ្វាយ និង​ប្រពន្ធ​កូន​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​មិន​ចេញ​ទៅ​ទេ" នោះ​ចៅ‌ហ្វាយ​ត្រូវ​នាំ​គេ​ទៅ​ចំពោះ​ព្រះ រួច​ត្រូវ​នាំ​ទៅ​ឯ​ទ្វារ ឬ​ក្រប​ទ្វារ​ផ្ទះ ហើយ​យក​ដែក​ចោះ​មក​ចោះ​ត្រចៀក​របស់​គេ ដូច្នេះ អ្នក​នោះ​នឹង​ត្រូវ​នៅ​បម្រើ​ចៅ‌ហ្វាយ​ជា​រៀង​រហូត។ ប្រសិន‌បើ​បុរស​ណា​ម្នាក់​លក់​កូន​ស្រី​របស់​ខ្លួន ឲ្យ​ទៅ​ធ្វើ​ជា​បាវ​បម្រើ​គេ កូន​នោះ​មិន​អាច​ចេញ​ទៅ​ដូច​ជា​បាវ​បម្រើ​ប្រុស​បាន​ទេ។ ប្រសិន‌បើ​នាង​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ដល់​ចៅ​ហ្វាយ ដែលបាន​ទិញ​នាង​មក​សម្រាប់​ខ្លួន នោះ​ត្រូវ​បើក​ឲ្យ​គេ​លោះ​នាង​យក​ទៅ​វិញ ចៅ​ហ្វាយ​នោះ​គ្មាន​សិទ្ធិ​នឹង​លក់​នាង​ទៅ​ឲ្យ​អ្នក​ប្រទេស​ក្រៅ​ឡើយ ព្រោះ​គាត់​បាន​បញ្ឆោត​នាង​ហើយ។ ប្រសិន‌បើ​គាត់​បាន​យក​មក​បម្រុង​ទុក​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​នាង​តាម​ច្បាប់​ជា​កូន​ស្រី។ ប្រសិន‌បើ​ចៅ​ហ្វាយ​នោះ​យក​ប្រពន្ធ​មួយ​ទៀត នោះ​គាត់​មិន​ត្រូវ​កាត់​បន្ថយ​អាហារ សម្លៀក‌បំពាក់ ឬ​ច្បាប់​ជា​ប្តី ចេញ​ពី​ប្រពន្ធ​មុន​សោះ​ឡើយ។ ប្រសិន‌បើ​គាត់​មិន​ធ្វើ​តាម​ប្រការ​ទាំង​បី​នេះ​សម្រាប់​នាង​ទេ នោះ​នាង​នឹង​ចាក​ចេញ​ទៅ​ដោយ​ទទេ ឥត​សង​ប្រាក់​អ្វី​ឡើយ។

អាន និក្ខមនំ 21