ខគម្ពីរពេញនិយមពី Enzimäine Moisein kirju 32

ចែក​រំលែក

I sit Se sanoi: «Täs päiväs sinun nimi ei ole Juakoi, a on Izrail՚. Sinähäi torait Jumalanke dai rahvahienke, i piäzit voittajakse.»

da sanoi hänele: «Piästä Minuu. On jo huondes.» – «En piästä, kuni et blahoslovi minuu», sanoi Juakoi.

Iče Juakoi jäi yksin. I vot sie Kenlienne rubei borčuimah hänenke, muga borčuittih hyö aigazeh huondeksessah.

Kohtale, kus se tapahtui, Juakoi andoi nimen Penuel. «Se sikse», häi sanoi, «gu täs minä näin silmy silmäh Jumalua i jäin hengih.»

Konzu Mies nägi, gu ei voi voittua Juakoidu, Häi iški händy landeheh muga, ga landehluu mučkehtui borčuijes

«Mibo on sinun nimi?» kyzyi Se. Juakoi vastai: «Juakoi.»

«Sano minule Sinun nimi!» sanoi Juakoi. No Se vastai: «Mikse sinä kyzyt Minun nimie? [Se on arbuamatoi.]» Häi blahoslovii Juakoidu sie.

Minä en ole moine hyvä, gu luadie minule sidä armuo da hyvytty, kuduadu Sinä luajiit minule, Sinun käskyläzele. Minul oli yksi keppi käis, konzu minä tulin Jordanas poikki, a nygöi minul on kaksi stuanuu.

Juuri tämän täh izrail՚alazet ei syvvä pelvaslihua, kudai on landehluun niveles, sikse gu nivelen pelvaslihah koskiihes Borčuiččii.

Juakoi moliihes da sanoi: «Oi jo tuatan Avraaman Jumal, tuatan Isakan Jumal, Ižändy Jumal, kudai käskit minule tulla järilleh kodih omahizien luo, kudai uskaldit kannattua minuu!

Piästä minuu hengis minun vellen Isuavan käzis! Minä varuan: häi tulou da tappau meidy kaikkii yhtes muamoloin da lapsienke.