ខគម្ពីរពេញនិយមពី Geinis 22

ចែក​រំលែក

Agus thug sé mar ainm ar an áit sin, “Tchí an Tighearna”. Agus ó shoin amach, gus an lá indiu, deirtear: “Ins an tsliabh tchí(fidh) Dia”.

Dubhairt sé leis: “Tóg leat d'aon-mhac Isaac ar a bhfuil do ghrádh, agus téigh isteach i gcrí(o)ch na h-aislinge (Mória); agus dean é a íodhbairt annsin in a loisc-íodhbairt, ar cheann de na slíbhte a thaisbeánfas mise duit.”

Agus dubhairt sé leis: “Ná cuir do láimh ar an ghasúr, 's ná bain dó, acht an oiread, tá fhios agam gur eagal leat Dia, agus nár sparáil tú do mhac féin ar mo shon.”

Agus dubhairt Ábraham: “Gheobhaid Dia féin an t-uan i gcóir na h-íodhbartha loisce a mhic.” Thriall siad leo.

beannóchaidh mé thú, agus méaódochaidh mé do shíoll (sliocht) mar na réaltaí ins na flaithis, 's mar an ghaineamh atá thráigh na fairrge, beidh seilbh ag do shliocht ar gheataí a gcuid námhaid. Agus in do shíol-sa beannóchar cineacha (náisiuin) uile an domhan, mar gheall ar d'úmhlaidheacht do mo ghlór.’”

Ma dhéidh seo Dia triail (cathú) ar Ábraham, agus dubhairt leis: “A Ábrahaim, a Ábrahaim.” Agus d'fhreagair seisean: “Seadh, tá mé annseo.”

Acht féach! Do ghlaoidh aingeal an Tighearna as na flaithis air, a rádh: “A Ábraham, a Ábrahaim!” Agus d'fhreagair seisean: “Seadh, tá mé annseo.”

Agus do ghlaoidh aingeal an Tighearna ó neamh an dara uair ar Ábraham, a rádh: “ ‘Dar mo mhionna féin’, ars an Tighearna, ‘ar cionn an mhéid seo a atá deanta agat, ó nár mhór leat dom d'aon-mhac féin ar mo shon-sa

Agus bhain siad amach an áit a thaisbeáin Dia dhó, agus thóg sé altóir ann, agus ráitigh an brosna anuas air. Agus nuair bhí a mhac Isaac ceangailte agus chuir sé n-a luighe ar an bhrosna ar bharr na h-altóra é.