ខគម្ពីរពេញនិយមពី لوقای انجیل 7

ចែក​រំលែក

پَس تَه گونَم، اونه محبت اینه واسه ایسه که او زناکِ گُناهون که خیلی أم زیاده بَبَخشه بوبوُ. امّا اونی که کمتر ببَخشه بنه، کمتر هم محبت کوئنه.» پَس او زناک سو وگرسه و بوته: «تی گُناهون بَبَخشه بوبوُ!»

عیسی او زناکِ بوته: «تی ایمؤن تَه نجات بَدَه، بَشو بسلامت!»

و ونگ زنؤن عیسی پوشت سر، اونه پائان کنار بیسه. هو وخت چیشمؤن اشک امره عیسی پائان شوردن به دَس بکارَ بو و خوشِ مو امره اوشونه خشکَ گوده. اونه پَئنه موچّی بَزه و عطردارَ گوده.

هینه واسه، حتی خودمِ قابل ایی نودونستم که تی ورجه بائم. فقط یکته گب بزَن که می غلؤم شفا بگیری. چونکه خودم آدمی ایسَّم فرمون بر. سربازونی هم می فرمونبرن. یکتَه گونَم ”بُشو“، شنه؛ اویکته گونَم، ”بیه“، هَنه. می غلؤمَ گونَم، ”ایی کارِ بکون“، کوئنه.» عیسی هیطو که ایی گبؤنِ بشتؤسه، اونای ماتَ بو و مردومی که اونه دومبالسر أمادبونِ وگرسه و بوته: «شمره گونَم، ایجور ایمؤن حتی اسراییل میئن هم ندِئم.»

هو وخت میئن، عیسی خیلی از ناخوشی أن و دردؤن و پلید روحؤن شفا بَدا و خیلی کورؤن بینایی بَبَخشه. پَس عیسی، یحیی دوته شاگرد بوته: «بشین و او چیِ که بدین و بشتؤسَین یحیی به بوگؤین، که کورون اینَن، شلؤن راه شنئن، جزامی أن پکا بنن، کرؤن اِیشتؤنَن، مُرده أن زنده بَنَن و ندارونِ خوروم خبر بَدَه بنه.