ខគម្ពីរពេញនិយមពី لوقای انجیل 6

ចែក​រំលែក

هَدین تا شمره هَدَه ببی. یکته پُرا گوده عیار، بتپؤنه، توکون بَدَه شیمه دامن پره مِیئن فُبُوه بنه! چونکه هر عیار أمره که هَدین، هو عیار امره شمره هَدَه بنه.»

خوروم آدم خوشِ خوب صندوقِ دیلای خوبی بیرون أبِنه، و بد آدم خوشِ بد صندوق دیلای بَدی. چونکه زوبؤن اوچیزیکه دیل اوناجی پورا گوده ایسّه، گب زِئنه.

امّا شمه، شیمه دشمنؤنِ به محبت بکُونین و اوشونِ به خوبی بکُونین، و بدون تاوان هَیتن، قرض هَدین، چونکه شیمه پاداش پیله ایسّه، و خُدای متعال زاکؤن بنین، چونکه خدا، ناشکرون و بدکارون أمره مهربؤن ایسّه.

رحیم ببین، هیطوکه شیمه پئر رحیم ایسّه.

«قضاوت نَکونین تا شمره قضاوت نکونن. محکومَ نکونین تا محکومَ نبین. گذشت بکونین تا شمره گذشت بکونن.

«امّا اَی شمه که گوش دائدرین، شیمه به گونم که شیمه دُشمنونَم محبت بکونین و اوشؤنی که پیراسّه بو منِیئن، خوبی بُکُونین. هر کس که شمره لَعن کُوئنه برکت طلب بکونین، و هر کس که شمره آزار دِئنه دوعای خیر بکُونین.

هو کردوکارونیِ بکُونین که خوائنین مردم شیمه اَمرِه بکونن.

اگه کَسی تی یکته دیمِ کشیده بزَنی، تی اوته دیمَم بدار بزنی. اگه کَسی تی قبا تا جی هیته، تی پیرَئنم اونای دریغ نکون. محتاجِ اوچیزی که خوائنه اونه هدی، و اونی که تی مالِ برده دره، اونای پَس هنگیر.

«هیچ خوروم داری، بَد ‌بار نأبنه و هیچ بَده داری، خوروم بار هندئنه.

هر داریِ اونه بارَ أمره تینی بشناسی. نه از تیف کوله تینی انجیل چیَن، و نه از بولوش بنه، انگور!