ខគម្ពីរពេញនិយមពី لوقای انجیل 15

ចែក​រំលែក

«پَس ویرسا و خوشِ پئر خونه بوشؤ. امّا حله خونای دور بو که اونه پئر اونه بَدِه، اونه دیل بسوته و اونه طرف بُودؤسه، اونه کیشایته و ریکه موچّی بزه.

چونکه می ایی ریکه بمورده بُو، زنده بوبوُ؛ ابیره بؤبوُ، بیاته بوبوُ!“ پس بنا به جشن شادی بودن.

شُمَره گونَم که اینه واسه آسمؤن میئن جشن و خوشی پیلّه تری که یکته گنُاهکار توبه کوئنه، بپا بنه تا او نود ونه ته صالح به که نیازی به توبه گودَن ندئنَن.

ویریسَنم و می پئر ورجه شنم و گونم: ’پئر، به حق تو و خدا گناه بودَم.

ریکه بُوته: ”پئر، مو در حق خدا و تو گنُاه بودَم. دِه قابیل نیَم تی ریکه دوخونده بوبُم.“

«کیسِه از شمه که صدته گوسند بَداری و اگه یکته از اوشون ابیرَ بی، او نود و نه تَه صحرا میئن ننای و او ابیرَ بوُکه دومبال نشی تا اونه بیاجی؟