ខគម្ពីរពេញនិយមពី پیدایش 22

ចែក​រំលែក

ابراهیم‌ آنجا را «خداوند مهیّا می‌کند» نامید و حتّی امروز هم ‌مردم ‌می‌گویند «بر کوهِ خداوند، مهیّا خواهد شد.»

خدا گفت: «یگانه پسرت اسحاق‌ را که ‌خیلی دوست‌ می‌داری‌، بردار و به‌ سرزمین‌ موریا برو. آنجا او را بر روی کوهی که ‌به ‌تو نشان ‌خواهم‌ داد، به‌عنوان ‌قربانی سوختنی تقدیم کن‌.»

فرشته‌ گفت‌: «دست خود را بر ‌پسر دراز نکن و هیچ آسیبی به او نرسان. اکنون می‌دانم که ‌تو خداترس هستی، زیرا تو یگانه پسر خود را از او دریغ نکردی‌.»

ابراهیم ‌جواب‌ داد: «پسرم، خدا خودش‌ برّهٔ قربانی را مهیّا خواهد ساخت.» هردو به راه خود ادامه دادند.

که تو را برکت دهم و به‌یقین نسل‌ تو را مانند ستارگان‌ آسمان‌ و شن‌های ساحل دریا زیاد کنم‌. نسل تو بر دشمنان ‌خود پیروز خواهند شد. از ذرّیت تو تمام ملّت‌های روی زمین برکت خواهند یافت، ‌زیرا تو از من ‌اطاعت‌ کردی‌.'»

مدّتی بعد، خدا ابراهیم‌ را امتحان‌ کرد و به‌ او گفت: «ابراهیم‌!» ابراهیم‌ جواب ‌داد: «بله‌، ای خداوند.»

امّا فرشتۀ خداوند از آسمان ‌او را صدا کرد و گفت‌: «ابراهیم‌، ابراهیم‌!» او جواب‌ داد: «بلی، ای خداوند.»

فرشتۀ ‌خداوند برای بار دوّم‌ از آسمان ‌ابراهیم‌ را صدا کرده گفت‌: «خداوند می‌فرماید، 'حال که تو این کار را کردی و یگانه پسرت را دریغ نکردی، من به ذات خود قسم می‌خورم،

وقتی آن‌ها به‌ جایی که‌ خدا فرموده ‌بود رسیدند، ابراهیم‌ قربانگاهی درست ‌کرد و هیزم‌ها را روی آن‌ چید. پسرش اسحاق را بست‌ و او را روی قربانگاه‌، روی هیزم‌ها قرار داد.