ខគម្ពីរពេញនិយមពី Гелип чыкыш 15

ចែក​រំលែក

Ыбрам Реббе иман этди ве Реб оны догры хасаплады.

Шу вакалардан соң Ыбрама гөрнүш аркалы Реббиң сөзи аян болды. Реб оңа шу сөзлери айтды: «Ыбрам, горкма! Мен сениң галканыңдырын, сениң сылагың җуда улы болар».

Соңра Реб Ыбрамы дашары чыкарып: «Асмана серет. Сен шол гөрүнйән йылдызлары санап билсең санай. Сениң шонча-да неслиң болар» дийди.

Ыбрама Реббиң шу сөзи аян болды: «Ол сениң мирасдарың болмаз, өз билиңден өнҗек сениң мирасдарың болар».

Реб Ыбрама шейле дийди: «Сен шуны билип гойгун: сениң неслиң ят топракда гелмишек хем гул болуп яшар ве шол ериң халкы олары дөрт йүз йыллап эзер.

Ыбрам: «Эй, Хөкмүрован Реб, Сен маңа нәме берҗек? Мениң хениз-де перзендим ёк. Хоҗалыгым дамасклы Элигезере мирас галар.

«Мүсүр дерясындан тә бейик Евфрат дерясына ченли узалып гидйән шу юрды: кейнлериң, кенизлериң, кадмонларың, хетлериң, перизлериң, рапаларың, аморларың, кенганларың, гиргашларың ве ябусларың яшаян юрдуны Мен сениң неслиңе берйәндирин» дийип, хут шол гүн Реб Ыбрам билен әхт эдишди.

Неслиңиң дөрдүнҗи аркасы бу ере доланып гелер, чүнки аморларың гүнәси хениз җеза алмак дереҗесине етенок».