ខគម្ពីរពេញនិយមពី پیدایش ۲۲

ចែក​រំលែក

پس ایبراهیم او محلٚ نامَ «خوداوند فراهم کونه» ‏نام بنَه، کی تا ایمروزم گیدی: «خوداوندٚ کوهٚ سر فراهم به.»

و خودا بوگفته: «تی پسر ایسحاق، تی ایتأ پسرَ کی اونَ خیلی دوست دأری، اوسَن، بوشو به سرزیمینٚ موریا، اویه اونَ ایتأ سوجأنئنی قربانی مأنستن، ایتأ جٚه کویأنٚ جور کی ترَ نیشأن دهم، قربانی بوکون.»

فرشته بوگفته: «تی پسرَ دس نَوأ زِئن. اونٚ اَمرأ کاری نوکون. هسه دأنم کی خوداترس ایسی، چونکی تی پسر، تی ایتأ پسرَ می جَا دریغ ندأشتی.»

ایبراهیم جواب بدَه: «پسر جان، خودا خودش برّه‌یٚ قربانی‌یَ فراهم کونه.» و دو نفری شوئون دیبید.

هَنٚ وسی ترَ به فراوانی برکت دهم، تی زأکأنَ آسمانٚ ستاره‌یأن و دریا کنارٚ فورشٚ مأنستن فراوانَ کونم. تی زأکأن، خوشأنٚ دوشمنأنٚ شهرأنٚ مالک بیدی. تی زأکأنٚ جَا، تومامٚ مردومٚ زیمین برکت بریدی، چونکی تو می فرمانَ بجا بأوردی.»

بعدٚ اَ ایتفاقأن، خودا ایبراهیمَ آزمایش بوکوده، دوخوأده و بوگفته: «ایبراهیم!» اون جواب بدَه: «بله خوداوند.»

ولی خوداوندٚ فرشته آسمانٚ جَا اونَ دوخوأده: «ایبراهیم! ایبراهیم!» اون جواب بدَه: «بله خوداوند.»

خوداوندٚ فرشته دوواره آسمانٚ جَا ایبراهیمَ دوخوأده و بوگفته: «خوداوند بفرمأسته: به خودم قسم خورم، هسه کی اَ کارَ بوکودی، تی ایدأنه پسرَ، به فرمانٚ من بأوردی قربانی بوکونی،

وختی فأرسه‌ییدی هو جایی کی خودا ایبراهیمَ بوگفته‌بو، اون اویه ایتأ مذبح بر پا بوکوده هیمه اونٚ سر بنَه و خو پسر ایسحاقَ دَوسته بنَه قربانگاه هیمه‌یأنٚ سر.