Βλέποντας το πρόσωπο του Θεού

Μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το πρόσωπο του Θεού. Κατά Ματθαίον 5:8

ΓΙΑ ΑΡΧΗ

Αφού έχασε την όρασή της σε βρεφική ηλικία λόγω ιατρικής αμέλειας, η Φάνι Τζ. Κρόσμπι συνέθεσε πάνω από 9.000 ύμνους, συμπεριλαμβανομένων των «Ευλογία και Σιγουριά» («Blessed Assurance»), «Χριστέ, κράτα με κοντά στο σταυρό» («Jesus, Keep Me Near the Cross») και «Σου ανήκω, Κύριε» («I Am Thine, O Lord»). Η τεράστια δημιουργικότητά της οφειλόταν στο εξαιρετικό μυαλό της. Σύμφωνα με έναν από τους συνεργάτες της, τον Χιου Μέιν, μπορούσε να υπαγορεύει δύο ύμνους ταυτόχρονα, εναλλάσσοντας τις γραμμές κάθε ποιήματος και κρατώντας απασχολημένους δύο γραμματείς.

Αυτό, όμως, ήταν μόνο ένα μέρος της υπηρεσίας της. Για περισσότερες από δύο δεκαετίες, επισκεπτόταν τους κοινωνικά περιθωριοποιημένους και κατατρεγμένους στα ειδικά κέντρα διάσωσης του Μανχάταν. Η Κρόσμπι συχνά ενέπνεε τους ακροατές της, υπενθυμίζοντάς τους ότι στο τέλος της ζωής, οι πιστοί συναντούν τον Χριστό πρόσωπο με πρόσωπο. Στη διάρκεια των αιώνων, η εκκλησία έχει ταυτίσει αυτή την κορυφαία ελπίδα των πιστών με την υπόσχεση που μας έχει δοθεί στον σημερινό μακαρισμό και με τη βεβαιότητα του Αποστόλου Παύλου που γράφει, «...τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά...τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε το Θεό.» (Προς Κορινθίους Α' 13:12).

ΕΜΒΑΘΥΝΟΝΤΑΣ

Ο Θεός εξετάζει τις εσωτερικές μας διαθέσεις, αξιολογεί τα κίνητρά μας και παρατηρεί τη συμπεριφορά μας όταν δεν μας βλέπουν οι άλλοι. Οι προθέσεις και τα κίνητρα της καρδιάς μας μετράνε στη Βασιλεία του Θεού.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Το πρόβλημα είναι ότι η αμαρτωλή καρδιά εκείνων που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι στραμμένη προς τον εαυτό της και μακριά από Εκείνον. Αυτό οδηγεί σε υποκρισία και υπερηφάνεια, λέει ο Αυγουστίνος, που με τη σειρά τους φέρνουν όλο και μεγαλύτερη απομόνωση και σύγκρουση. Η καρδιά είναι το βασικό πρόβλημα. Ακόμη και οι πιο ταπεινές και ανιδιοτελείς πράξεις μας — η υπηρεσία μας προς τους άλλους και η επιδίωξη του κοινού καλού —αναπόφευκτα γίνονται αφορμές για υπερηφάνεια. Προσποιούμαστε αγνότητα, εν'ω συχνά κρύβουμε μια αμαρτία.