کارَلِ رسولَل 9

ایمون آوُردَنِ شائول

1وِ امّا شائول که هَنی وَ خَطِ نِشون کَشییَن وِ کَشتَنِ شاگردلِ خداوند، دَس نییَگِرُت، رَت طِی کاهن اعظم 2وُ وَش نامه‌یَلی سی کنیسه‌یَلِ دمشق خواس تا اَر کسی نَه وَ اهلِ طَریقَت جُس، وَ زن وُ مِرد، بِکَشِه وَ بند وِ بیارِشون وَ اورشلیم.

3مِنِه قَدِ رَه، وختی وَ دمشق نِزِنگ ایابی، یِه دَفَه بِرچِ نوری وَ آسمون دورَه‌ش کِه 4شائول اُفتا وَ زمین، صیایی اِشنُفت که وَش ایگُت: «شائول، شائول، سیچِه مِنَه عذاب ایئی؟»

5شائول جواب دا: «خداوندا، تِ کییِی؟»

جواب اومَه: «مِ او عیسی یَم که تِ عذابِش ایئی. 6ایسِه، وَری وِ بِرَه وَ شهر. وُچِه وَت ایگُن که باید چه کِنی.»

7هُمسَفَرَلِ شائول بی‌صیا وِیسایَه بییِن؛ اونگَل صیا نَه ایشنُفتِن، امّا کسی نَه نیدییِن. 8شائول وَ زمین وَریسا، امّا بِی یِکِه تییَلِش واز بی چیئی نیدی؛ پَ دَسِشَه گِرُتِن وِ بُردِنِش وَ دمشق. 9وِّ سه رو کور بی وِ نَه نون ایخَه وِ نَه اُو.

10مِنِه دمشق یکی وَ شاگردَلِ عیسی وَ نومِ حَنانیا زِندِیی ایکِه. خداوند مِنِه خُو وَش ظاهر وابی وِ گُت: «ای حَنانیا!»

جواب دا: «بله بِفَرما ای خداوند.»

11خداوند وَش گُت: «وَری وِ بِرَه وَ کوچه ای که نومِش "راس"هِ، وِ مِنِه حونۀ یهودا سراغِ شائولِ تَرسوسی نَه بِگِه. وِّ مشغولِ دعایَه 12وِ مِنِه رؤیا مِردی نَه دییِه، وَ نومِ حَنانیا، که ایا وِ دَس اینِه وَش تا تییَلِش بِروابو.»

13امّا حَنانیا جواب دا: «خداوندا، مِ وَ خیلی‌یَل درموردِ ای مِرد اِشنُفتِمِه که چِقَه بَدی کِردِه وَ ایموندارَلِت مِنِه اورشلیم. 14وِ وِیچِه هَم وَ طَرَفِ کاهنلِ گَپو اقتدار دارِه تا هر کسی نَه که نومِ تِنَه ایارِه، بِکَشِه وَ بند.»

15امّا خداوند وَ حنانیا گُت: «بِرَه، سی‌یِکِه ای مِرد ظرفی یَه که مِ جیاش کِردِمِه تا نومِ مِنَه بُویَرِه طِی غیریَهودی‌یَل وِ پادِشایَلِشون وُ وَ طِی قومِ اسرائیل. 16مِ وَش نشون اییُم که وَ خاطرِ نومِ مو چه سختی‌یَلی نَه باید وَ جونِش بِسونِه.»

17اوسِه حنانیا زَه وَدَر وِ رَت مِنِه او حونَه وِ دَسَلِشَه نَها وَ ری شائول وِ گُت: «شائول کَکا، خداوند عیسی هَموِه که وختی ایومِی وِیچو، مِنِه قَدِ رَه وَت ظاهر وابی، مِنَه بِسی کِردِه تا تییَلِت اُمبِلا بِروابو وِ پُر وابِی وَ روح‌القدس.» 18هَمو دَقَه چیئی مِی فَلس وَ تییَلِ شائول اُفتا وِ تییَلِ شائول اُمبِلا بِروابی وُ وَریسا، تعمید گِرُت. 19اوسِه غذا خَه وِ جون گِرُت.

شائول مِنِه دمشق وِ اورشلیم

شائول چَن رو وِیسا مِنِه دمشق طِی شاگِردَل. 20وِّ فوراً مِنِه کنیسه‌یَل شروع کِه وَ اعلام کِردَنِ ای پِیوم که عیسی کِرِ خدایَه. 21هرکه پِیومِ وِّ نَه ایشنُفت حیرت‌زَیَه ایابی وِ ایگُت: «مَه یِه نَه هَموِّنِه که مِنِه اورشلیم مِلِی اونگَلی که ای نومَه ایاوُردِن وَ ری سَرِشون تَش ایرِت وُ وَ وِیچِه هَم اومَیِه تا وَ بندِشون کِنِه وِ بُویَرِشون طِی کاهنلِ گَپو؟» 22امّا شائول روز وَ روز بیشتَر قویَت ایگِرُت وِ بِی دلیلَلِ قُرص، یَهودی‌یَلِ دمشقَه وَ زونی ایدَراوُرد، ثابت ایکِه که عیسی، هَمو مسیحِ موعودِه.

23بعدَ روزَلِ زیادی، یَهودی‌یَل نَخشۀ کُشتَنِ وِّ نَه کَشییِن. 24امّا شائول وَ نیَتِشون باخَوَر وابی. اونگَل شُو وِ رو وَ دَروازه‌یَلِ شهر کشیک ایدان تا شائولَ بِکِشِن. 25امّا شاگردَلِ شائول شبانَه وِّ نَه نَهان مِنِه سَله‌ای، وَ سِمۀ دیوارِ شهر دان دومِن.

26وختی شائول رَسی وَ اورشلیم، خواس بِرَه طِی شاگردَل، امّا هَمَه زَلَشون وَش ایرَت، سی‌یِکِه باوَر نیکِردِن وَراسی شاگردِ عیسی وابی‌یَه بو. 27امّا بَرنابا وِّ نَه وَگِرُت وِ آوُرد طِی رسولَل، وِ سیشون گُت که چطو مِنِه رَه دمشق خداوندَ دییِه وِ خداوند چطو باش گَپ زَیِه وُ وِّ چطو مِنِه دمشق بِی دلیری وَ نومِ عیسی موعظَه کِردِه. 28اوسِه شائول وِیسا طِیشون وِ بِی آزادی مِنِه اورشلیم اومَدِ رفت ایکِه وِ بِی جرأت وَ نومِ خداوند موعظَه ایکِه. 29شائول بِی یَهودی‌یَلِ یونانی زُوون بحثِ گفتگو ایکِه، امّا اونگَل وَ دینِ کُشتَنِش بییِن. 30وختی کَکایَل وَ ای جریان باخَوَر وابی‌یِن، وِّ نَه بُردِن وَ قیصَریَه وُ وَ وُچِه رُونۀ تَرسوس کِردِن.

31وَ ای ترتیب کلیسا مِنِه سرتاسرِ یهودیَه وِ جلیل وِ سامِرَه آرامش گِرُت وِ جون ایگِرُت وِ مِنِه ترسِ خداوند وَ سَر ایبُردِن وِ بِی تشویقِ روح‌القدس وَ عِدَه‌شون اضافَه ایابی.

خِدمَتَلِ پِطرُس

32وِ امّا پطرس که همَه جا ایگَشت، رَت وَ دییَنِ ایموندارَلِ شهرِ لُدَّه. 33وُچِه مِردی نَه دی وَ نومِ اینیاس، که هَش سال اِفلیج وِ زمینگیر بی. 34پطرس وَش گُت: «ای اینیاس، عیسی مسیح تِنَه شفا اییِه. وَری وِ جاتَه جَم کُ!» وِّ دَرجا وَریسا، 35وِ بِی دییَنِ وُّ تَمومِ مردمِ لُدَّه وُ شارون ری آوُردِن وَ خداوند.

36مِنِه شهرِ یافا شاگردی زِندِیی ایکِه وَ نومِ طابیتا، که وَ یونانی، دورکاس وَ معنی آهو یَه. ای زن خِشَه وقفِ کارَلِ خوب وِ کِمَک وَ فقیرَل کِردَه بی. 37طابیتا مِنِه هَمو روزَل مریض وابی وِ مُرد. پَ جِنازَشَه شُسِن وِ نَهان مِنِه بالاحونه‌ای. 38وَ وُچِه که لُدَّه نِزِنگِ یافا بی، وختی شاگردَل باخَوَر وابی‌یِن که پطرس مِنِه لُدَّه یَه، دِ نفرَ بِسی کِردِن طِیش وِ تَمنا کِردِن که «بی‌زَحمَت زی بیو طِیمون.»

39پطرس باشون رَت وِ وختی رَسی وُچو، وِّ نَه بُردِن وَ بالاحونَه. بیوَه‌زَنَل هَمَشون دورَه‌ش کِردَه بییِن، بِی گِریوَه جومه‌یَلی نَه که دورکاس مِنِه زمونِ زِندَه بییَنِش دُتَه بی، نِشونِش ایدان.

40امّا پطرس هَمَه نَه وَ تُو کِه وَدَر وِ زونی زَه، دعا کِه. اوسِه ری کِه وَ جِنازَه وِ گُت: «طابیتا، وَری!» طابیتا تییَلِشَه واز کِه وِ بِی دییَنِ پطرس نِشَس. 41پطرس دَسِشَه گِرُت وِ راسِش کِه. اوسِه ایموندارَل وِ بیوَه‌زَنَلَه صیا کِه وُ وِّ نَه زندَه دا وَ دَسِشون. 42ای خَوَر مِنِه سرتاسرِ یافا پیچِس وِ خیلی‌یَل وَ خداوند ایمون آوُردِن. 43بعدَ وُ، پطرس مِدَتی وِیسا مِنِه یافا طِی دبّاغی وَ نومِ شمعون.

Currently Selected:

کارَلِ رسولَل 9: SLB

Highlight

Copy