YouVersion Logo
Search Icon

લુક.ની સુવાર્તા 6:27-49

લુક.ની સુવાર્તા 6:27-49 DUBNT

“પેન જે લોક માંઅ ગોઠયા ધ્યાન લાગવીને ઉનાતાહા તીયાહાને આખુહુ, કા પોતા દુશ્મનુ આરી પ્રેમ રાખુલો; આને જે લોક તુમા આરી નફરત કે, તીયા આરી ભોલો કેરા.” આને જે લોક તુમનેહે હારાપ દેઅ, તીયાહાને આશીર્વાદ આપા; જે લોક તુમા અપમાન કે, તીયા ખાતુર પ્રાર્થના કેરા. આને જો કેડો બી તુમા એકા ગાલુપે થાપુળ ઠોકે, તીયા વેલ બીજો ગાલ બી ફેરવી દેઅ; જો કેડો અન્યાયુ રીતીકી તોઅ પોવુલો કોટ માગી લે, તીયાલે તોઅ ડોગલી બી લી લાંઅ દેઅ. તોપે જો કાય હાય, તોઅ એગુહુ માગે, તીયાલે આપ; આને જો તોઅ વસ્તુ એગુહુ બુચીલે, તીયાપેને ફાચો માગતો માઅ. આને બીજે માંહે તુમા આરી જેહકી વેહવાર કે, તેહકીજ તુમુહુ બી તીયા આરી વેહવાર કેરા. “કાદાચ તુમાપે પ્રેમ રાખનારા આરી પ્રેમ તુમુહુ રાખાહા તા, પરમેહેર તુમા કાય પ્રસંશા કેરી? કાહાકા પાપી માંહે બી તીયાપે પ્રેમ રાખનારા આરી પ્રેમ રાખતાહા.” કાદાચ તુમુહુ ભોલાય કેનારા આરી તુમુહુ ભોલાય કેતા વેરી, તા પેરમેહેર તુમા કાય પ્રસંશા કેરી? કાહાકા પાપી માંહે બી તીયાપે ભોલો કેનારા આરી ભોલો કેતાહા. આને કાદાચ તુમુહુ એગાલે ઉસનો આપા, તીયાપેને ફાચે મીલે એહેકી આશા રાખા, તા પરમેહેર તુમા કાય પ્રસંશા કેરી? કાહાકા પાપી લોક બી બીજા પાપી લોકુહુને ઉસનો દેતાહા, કા તોતોજ ફાચો મીલવે. મિલવા ખાતુર બીજા પાપી માંહાને ઉસનો આપતેહેજ. “પેન તુમા દુશ્મનુ આરી પ્રેમ રાખા, આને ભોલાય કેરા, આને ઉસનો આપલો ફાચે મીલે એહકી આશા રાખ્યા, વગર ઉસનો આપા; તાંહાજ પરમેહેર તુમનેહે મોડો ઇનામ આપી; આને તુમુહુ હોરાગામે રેનારા પરમપ્રધાન પરમેહેરુ પોયરે આખાહા, કાહાકા તોઅ આભાર નાય માનનારા માંહાપ બી આને ખારાબ માંહાપ બી દયા કેહે.” જેહકી તુમા હોરાગામે રેનારો પરમેહેર બાહકો દયાવાલો હાય, તેહકીજ તુમુહુ બી દયાવાલા બોના. “ગુનો માઅ લાગવાહા; તા તુમાપે બી ગુનો નાય લાગવામે આવે: દોષી માઅ ઠેહરવાહા, તા તુમનેહે બી દોષી નાય ઠેહરાવામે આવે: માફ કેરા તા તુમનેહે બી માફ કેરામે આવી; જીયાલે જે જરુર હાય, તીયાલે તુ આપ, તાંહા પરમેહેર બી તુમનેહે જો જરુર હાય તોઅ આપી; તાંહા લોક બી પુરો માપ માપીને દાબી-દાબીને આને હિગાટીને, આને વેરાતોં તુમા કોમે આપી, કાહાકા જો માપ માપીને તુમુહુ બીજાહાને આપતેહે, તોજ માપ માપીને પરમેહેર બી તુમનેહે આપી.” ફાચે ઇસુહુ તીયાહાને એક દાખલો આખ્યો: “કાય એક આંદલો માંહુ બીજા આંદલાલે વાટ દેખાવી સેકેહે?” કાય બેનુ ખાડામે નાય પોળે? ચેલો પોતા ગુરુ કેતો મોડો નાહ, પેન પોતા તાલીમ પુરી કે, તાંહા તોઅ પોતા ગુરુ સારકો બોની. “તુ કાહાલ એક હાના પાપુ ખાતુર પોતા પાવુ ન્યાય કેહો, જો તીયા ડાંઆમે થોડોક ગંદકી હોચે હાય, આને પોતાજ ભુલ તુલે નાહ દેખાતી?” તોઅ પોતા જીવનુમુજ ખુબ મોડી ભુલ હાય, તે તુ નાહ હેતો, તા તોઅ પાવુલે તુ કેહકી આખી સેકોહો, ઓ પાવુહુ, ઉબી રેઅ તોઅ જીવનુમે જે ભુલ હાય તે આંય કાડી દેહે? ઓ ઢોંગી! પેલ્લા તુ પોતા જીવનુમે વેલી મોડી ભુલ હુદારીલે, તાંહા તોઅ પાવુ જીવનુમે વેલી જે ભુલ હાય તીયુલે હારી રીતે હીને હુદારી સેકોહો. “કેલ્લો બી મીઠો ચાળ ખારાબ ફલ નાહ લાવતો, આને કેલ્લો બી ખારાબ ચાળ મીઠો ફલ નાહ લાવતો. દરેક ચાળ હારો હાય કા ખારાબ તોઅ તીયા ફલવાપેને ઓખાહે; કાહાકા લોક કાંટા ચાળાપેને અંજીર નાહ તોળતા, આને થેવર્યા કાંટાપેને દારાક્ષે નાહ મીલતે.” તીયુજ રીતીકી હારો માંહુ પોતા મનુ ભંડારુમેને હાર્યાજ ગોઠયા કાડેહે, આને હારેજ કામે કેહે; પેન ખારાબ માંહુ પોતા મનુ ભંડારુમેને ખારાબ ગોઠયાજ કાડેહે, આને ખારાબ કામેજ કેહે; કાહાકા માંહા મનુમે જેહેડા વિચાર પોલા હાય, તોંજ તીયા મુયુમે આવેહે. “તુમુહુ માને ઓ પ્રભુ, ઓ પ્રભુ, કાહાલ આખતાહા, આને જો આંય આખુહુ તોઅ કેતા નાહ?” જો કેડો માંઅ પાહી આવેહે, આને માંઅ ગોઠયા ઉનાહે, આને તીયુ રીતે ચાલેહે, તોઅ માંહુ કેડા હોચે હાય તોઅ આંય તુમનેહે આખુહુ? તોઅ તીયા માંહા હોચે હાય, કા જીયાહા ઉંડો પાયો ખોદીને, ખોળકાપે પાયો બાંદીને પોંગો બાંધ્યો; તાંહા રેલ આલી, આને તીયા પોંગા આરી પાંય અથળાયો, પેન તોઅ પાંય તીયા પોંગાલે આલવી બી નાય સેક્યો; કાહાકા તીયા પોંગા પાયો ઉંડો આને મજબુત બાંદલો આથો. “પેન જો માંહુ માંઅ ગોઠયા ઉનાયને તીયુ રીતે નાહ ચાલતો, તોઅ એહેડા માંહા હોચે હાય, કા જીયાહા પાયો ટાકયા વગર કાદુપે પોંગો બાંધ્યો, રેલ આલી, તીયા પોંગા આરી ઓથળાયો, આને તોઅ પોંગો તુરુતુજ પોળી ગીયો, આને તુટી પોળીને બાદો નાશ વી ગીયો.”