ایوب ۱۱
۱۱
صوفَرٚ گبأن
۱ بأزین صوفَرٚ نَعَماتی وأگردسته بوگفته:
۲ «اَ بیخودٚ گبأنَ نوأ جواب دَئن؟
اَ مردأکی‌یَ کی زیاد گب زنه وأ حق فأدن؟
۳ فیکر کونی تی بیخودی گبأن مردومأنَ ساکیتَ کونه؟
ینی وختی رخشنَ گیری، هیچکی ترَ شرمنده نوکونه؟
۴ تو خودایَ گی: ‹می یاد دَئن عیب و ایرادی نأره
تی ورجأیم پاکم.›
۵ ولی کأشکی خودا گب بزنه
و خو لبأنَ تِره وازَ کونه،
۶ تا رازأنی کی حکمتٚ جأ ایسه تِره آشکارَ کونه!
چره کی حکمت دوتأ جنبه دأره.
پس اَنَ بدأن کی خودا ترَ، تی گونایأنٚ جأ کمتر تنبیه بوکوده.
۷ «تو تأنی خودا عمیقٚ رازأنَ درک بوکونی؟
یا تأنی قادرٚ مطلقٚ ذاتَ فأرسی؟
۸ آسمانأنٚ مأنستن بولنده، چی تأنی بوکونی؟
جٚه مورده‌یأنٚ دونیا جولف‌تریدی، چی تأنی بفأمی؟
۹ اونٚ طول زیمینٚ جأ درازتره
و اونٚ عرض دریا جأ پهن‌تره.
۱۰ «اگه خودا بأیه و کسی‌یَ زندانٚ دورون تأوده
و محاکمه بوکونه، کی تأنه اونٚ جُلُو بِئسه؟
۱۱ چره کی خودا دغلبازٚ آدمأنَ شنأسه
وختی بدی‌یَ بیدینه، خورِه ننه؟
۱۲ هر وخت خرٚ وحشی آدم بزأیه،
بی‌عقلٚ مردأی عاقلَ به.
۱۳ «و تو، اگه تی دیلَ آمادَه کونی
و تی دسأنَ خودا طرف درازَ کونی،
۱۴ و اگه تی دسٚ گونایَ تی جأ دورَ کونی
و ونألی بدی تی جاجیگاه دورون جا بیگیره،
۱۵ بأزین رأس رأسی خیالٚ راحتٚ اَمرأ تی سرَ راستَ گیری
و تی پا سر ایسی و نترسی.
۱۶ تی سختی‌یأن ترَ جٚه خأطرَ شه
و اوشأنَ آبٚ مأنستن کی بوشو، بخاطر اَوری.
۱۷ زندگی تِره ظهرٚ جأ روشن‌ترَ به،
تاریکی‌یم صُبٚ سرٚ مأنستن.
۱۸ تی خیال راحتَ به، چره کی اومید دأری؛
دور و ورَ فندری و آرامشٚ اَمرأ خوسی.
۱۹ خوسی و کسی‌یم ترَ نترسأنه
خیلی‌یأنم ترَ هَچین قوربأن صدقه شیدی.
۲۰ ولی بدکارأنٚ خوشأنٚ اومیدَ جٚه دس دیهیدی،
نتأنیدی بوگوریزید
و اوشأنٚ اومید اَنه کی بیمیرید.»
Currently Selected:
ایوب ۱۱: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
