Die Troos van die Psalms in die Stryd van die LeweVoorbeeld

Roep na God uit die dieptes

”Verlos my, o God, want water het tot by my keel gekom. Ek het weggesink in diep modder, en daar is geen vastrapplek nie; ek het in diep water beland, en die vloed gaan my meesleur" (Psalm 69:2-3 AFR20).

Psalm 69 gryp jou dadelik aan. “Red my, o God, want die water het tot by my keel gekom. Ek het weggesak in diep modder waarin ek nie kan staan nie.” Stel jou voor jy sink in bodemlose modder. Dan kan jy net sink, stadig in die modder afdaal terwyl paniek toeneem. Sukkel is nie moontlik nie; die modder is te dik daarvoor. Jy wil jouself met jou hande opstoot, maar die modder is te dun daarvoor. Elke beweging laat jou dieper sink. Al waaraan jy kan dink, is die oomblik wanneer jou hulpgeroep gedemp sal word soos die modder jou mond instroom.

Dis maklik om te verstaan ​​waarom die eerste uitroep is: “Red my, o God.” Wanneer Dawid dit skree, sink hy nie letterlik in die modder nie. Maar dit dra duidelik by tot hoe hy voel. Dit is ook duidelik dat dit al 'n rukkie aan die gang is. "Ek is moeg van my geroep, my keel brand, my oë versmag terwyl ek wag op my God" (vers 4 AFR20).

Miskien ken jy daardie gevoel. Te veel gaan aan; jy kan dit nie hanteer nie; dit is oorweldigend, dit verdrink jou, dit maak jou bang, en al wat jy kan doen is om na God te roep. En God is daar om te red!

As jy voel dat jy in bodemlose modder wegsink, gebruik Psalm 69 as 'n uitroep om verlossing. God hoor jou. Hy sal jou nie toelaat om te sink totdat die modder jou oordek nie. Hy sal jou uittrek voordat jou hulpgeroep stil word.