Những câu Kinh Thánh phổ biến từ Лука 2

Chia sẻ

мүнөөдэр Давид хаанай хотодо танай Абарагша түрэбэ, Бурханай табисуурта Дээдын Эзэн мүндэлбэ.

Бурханай Эльгээмэл тэдээндэ хэлэбэ: «Бү айгты! Би бүхы арад зониие ехэтэ баясуулха һайн мэдээсэл таанадта дуулгахаяа ерээб

Гэнтэ дээрэһээ үй түмэн Бурханай Эльгээмэлнүүд буужа: «Дээдын огторгойдо Бурхан алдаршаһай! Бурханай хайра дура татадаг хүн бүхэн Газар дэлхэй дээрэ амгалан тэнюун ажаһууһай!» – гэжэ Бурханда магтаал соло дуудаба.

Харин Иисус сэсэн ухаагаараа, энэрхы сэдьхэлээрээ Бурхандашье, хүн зондошье һайшаагдан үдэжэ, ехэ боложо байгаа һэн.

Тэрэниие иимэ дүлгэ тэмдэгээр танихат: мансытай тэрэ хүбүүхэнэй малай эдюур соо хэбтэхые харахат».

Тэрэ сагта Вифлеемһээ холо бэшэ талада малшад һүниндөө малаа манажа хонодог һэн ха. Тэдээндэ гэнтэ Бурханай Эльгээмэл буужа, Эзэн Бурханай алдарай гэрэлэй туяархада, малшад айхын ехээр айн һүрдэбэ.