Những câu Kinh Thánh phổ biến từ متّی ۲۵

Chia sẻ

پادشا جواب دهه: ‹آمین شمرَ گم، اونچی کی ایتأ جٚه می کوجه‌ترین برأرأن و خأخورأنٚ رِه انجام بدَه‌ییدی، در واقع مِره انجام بدَه‌ییدی.›

اونٚ ارباب بوگفته: ‹آفرین، اَی غولامٚ خُب و امین! چیزأنٚ کمٚ دورون امین بی، پس چیزأنٚ زیادی‌یَ ترَ ایسپأرم. بیأ و تی اربابٚ شادی میأن شریکَ بو!›

چونکی اونی کی دأره، اونَ ویشتر فدَه به تا زیادتر بدأره، ولی اونی کی ایپچه دأره، هونم اونٚ جأ فیگیفته‌به.

پس بیدار بِیسید، چونکی او روز و ساعتٚ جأ خبر نأریدی.

چونکی مرَ ویشتأ بو، مرَ غذا فدَه‌ییدی؛ تشنه بوم، مِره آب بأوردیدی؛ غریب بوم، مرَ جا و مکان فدَه‌ییدی.

اونٚ ارباب بوگفته: ‹آفرین، اَی غولامٚ خُب و امین! چیزأنٚ کمٚ دورون امین بی، پس چیزأنٚ زیادی‌یَ ترَ ایسپأرم. بیأ و تی اربابٚ شادی میأن شریکَ بو!›

لخت بوم، مرَ لیباس دوکودیدی؛ مریض بوم، می عیادت بموییدی؛ زندانی بوم، می مولاقات بموییدی.›