Hanapin Ang Kaligayahan Kay Cristo – Serye 2Halimbawa

Ang kalungkutan, ang magnanakaw ng buhay at kagalakan

Tulungan ninyo ang isaʼt isa sa mga problema, at sa ganitong paraan ay matutupad ninyo ang utos ni Cristo (Gal. 6:2)

Ang kamakailang ulat ay nagbabalita sa isang pag-aaral na nagmumungkahi na ang kalungkutan ay maaaring makaapekto sa kalidad at haba ng buhay. Ang isang pag-aaral mula sa Archives of Internal Medicine ay nagsasabi na ang pagkadama ng kalungkutan ay maaaring magpataas sa panganib ng maagang kamatayan. Ang isang pag-aaral na tumitingin sa halos 45,000 katao ay nagsabi na ang mga taong namumuhay nang mag-isa ay mas malamang na mamatay sa atake sa puso at stroke kaysa sa mga nakatira kasama ang ibang tao. Ang kundisyon lamang ito ay nagpapataas ng panganib ng sakit sa puso at kamatayan ng 24% sa mga taong may edad na 45-65 taon at 12% sa 66-80 taon.

Mayroong madaling paliwanag para dito. Halimbawa, ang mga taong nag-iisa ay hindi kumakain ng maayos at walang ibang magpapaalala sa kanila na uminom ng gamot. Ngunit hindi ito ang buong kuwento. Ang pangalawang pag-aaral ay nagmumungkahi na kahit na ang pagkaramdam ng kalungkutan ay may negatibong epekto sa kalusugan. Ang pag-aaral ay nakatuon sa mga taong may edad na 60 taong gulang pataas at ipinakita na ang mga lalaki at babae ay 45% na mas malamang na mamatay sa panahon kung saan sinabi nilang nakaramdam sila ng kalungkutan. Naiulat din na ang mga taong nakadarama ng kalungkutan ay hindi ang palaging pag-iisa. Nangangahulugan iyon na ang komunidad ng simbahan ay maaaring gampanan ang isang papel sa pagtulong sa mga tao na maging mas malusog at mas masaya.

Pagninilay: Ang pagbabahagi ng pagmamahal ay nangangahulugang gusto nating ialay ang ating buhay para sa iba. Ang pag-ibig na iyon ay dumadaloy sa pamamagitan ng pangangalaga, ministeryo, at pagsasakripisyo sa sarili. Subukan nating magkaroon ng kakayahang ibahagi ang pagmamahal sa iba.

Sa pagtatapos ng isang araw, ang dami ng kagalakan na nararanasan mo ay ang dami ng kagalakan na pinili mong maranasan.

(Kay Warren)