เชื่อวางใจ รีบเร่งไป และหยุดพักตัวอย่าง

ความวางใจ

ตลอดทั้งพระคัมภีร์บอกเราว่า ผู้สร้างผลลัพธ์ผ่านการทำงานของเรานั้นไม่ใช่เรา แต่คือพระเจ้า 1 พงศาวดาร 29:12 กล่าวว่า “ทั้งความมั่งคั่งและเกียรติมาจากพระองค์ และพระองค์ทรงครอบครองอยู่เหนือทุกสิ่ง” เฉลยธรรมบัญญัติ 8:17-18 กล่าวว่า “จงระวังให้ดีเกรงว่าท่านจะนึกในใจว่า ‘กำลังและเรี่ยวแรงของข้านำทรัพย์มีค่านี้มาให้ข้า’ ท่านจงระลึกถึงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ประทานกำลังแก่ท่านที่จะได้ทรัพย์สมบัตินี้”

ในยุคที่ใคร ๆ ก็สามารถเริ่มธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ เขียนหนังสือยอดนิยม หรือเริ่มพ็อดแคสต์ที่เป็นที่นิยม ก็สามารถดึงดูดให้คิดว่ามันเป็นความเร่งรีบของเราที่สร้างผลลัพธ์ผ่านความพยายามของเรา ดังที่เราจะเห็นในวันพรุ่งนี้ พระเจ้าทรงบัญชาให้เราเร่งรีบและใช้ความพยายามอย่างหนักเพื่อสร้างผลลัพธ์ผ่านเรา แต่เมื่อเราเข้าสู่งานใหม่ใด ๆ เราต้องเริ่มต้นด้วยการตระหนักถึงความจริงที่เถียงไม่ได้ว่าในท้ายที่สุด พระเจ้าคือผู้สร้างผลลัพธ์

ในสุภาษิต 16 ซาโลมอนกำหนดลำดับของการวางใจ ความเร่งรีบ และการพักสงบ ซึ่งควรอยู่ในคริสเตียนไม่ว่าจะในความพยายามเรื่องใด ๆ ในข้อ 3 คนฉลาดที่เคยมีชีวิตอยู่ สั่งว่า “จงมอบงานของเจ้าไว้กับพระยาห์เวห์ แล้วแผนงานของเจ้าจะได้รับการสถาปนา” ดังนั้น ก่อนที่เราจะเร่งรีบ เราต้องมอบงานไว้กับพระเจ้า ในทางปฏิบัติแล้วสิ่งนี้มีลักษณะอย่างไร?

สำหรับผู้เริ่มต้น ดูเหมือนว่าการทำตามข้อพระคัมภีร์เหมือนกับที่เราได้อ่านวันนี้ไว้ในใจของเรา เพื่อเตือนเราอย่างต่อเนื่องว่า พระเจ้าสร้างผลลัพธ์ ไม่ใช่เรา ประการที่สอง เรามอบหมายงานของเราต่อพระเจ้า เมื่อเราแสวงหาพระองค์ผ่านการอธิษฐานและสารภาพความไว้วางใจแด่พระองค์ ในที่สุด นอกเหนือจากสารภาพความไว้วางใจ เราต้องแสดงความเชื่อมั่นนี้ต่อคนรอบข้าง ในวัฒนธรรมที่ยกย่องความสามารถในการ “ดึงตัวเองด้วยรองเท้าบู๊ตของคุณเอง” เราคริสเตียนแตกต่างจากแนวคิดของโลกเมื่อเราตระหนักอย่างชัดเจนว่าพระเจ้าเป็นผู้รับผิดชอบผลงานผ่านการทำงานของเรา ไม่ใช่ตัวเรา

แต่อย่างที่เราจะได้เห็นพรุ่งนี้ การวางใจเป็นเพียงส่วนหนึ่งของปริศนา เพื่อให้เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในมือของผู้ทรงเรียก เราต้องเร่งรีบทำงานที่ถูกเลือก