พักจิตวิญญาณ: 7 วันสู่การฟื้นฟูตัวอย่าง

จงสงบนิ่ง

ในวัฒนธรรมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเรา เราอยู่ในสภาวะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นปฏิทินที่แน่น ความคิดที่วิ่งเร็วตลอดเวลา หรือเทคโนโลยีที่สามารถติดต่อกันได้ตลอดเวลา เราไม่เก่งในการพักผ่อน แก่นแท้แล้ว หลายคนของเรามีความหมกมุ่นกับการทำงาน การแสดงผลงาน และความปรารถนาที่จะได้รับความเคารพ ตำแหน่ง อำนาจ คุณค่า และความรัก ไม่ว่าเราจะพยายามรับสิ่งเหล่านี้จากผู้คนหรือจากพระเจ้า การดิ้นรนนี้ทำให้เราเหนื่อยล้า เหนื่อยล้าทางวิญญาณ ทางเดียวที่เราจะเริ่มการเดินทางสู่การพักผ่อนได้ก็คือให้อนุญาตตนเองหยุดพัก 

วันนี้ ให้คุณใช้เวลาสักครู่เพื่อหาช่วงเวลาที่เงียบสงบที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งควรเป็นเวลาที่คุณตั้งใจไว้ว่าจะอยู่ในความสงบนิ่ง จะดีที่สุดหากคุณไปยังสถานที่ที่คุณพิจารณาว่าโดยปกติสงบอยู่แล้วและใช้เวลาประมาณ 10 นาทีเพียงลำพัง ฉันคิดว่า 10 นาทีเป็นเวลาที่สมเหตุสมผลที่จะคาดหวัง จงทำสิ่งนี้โดยไม่ใช้เทคโนโลยีหรือวิธีการใด ๆ ที่มีศักยภาพในการขัดขวางคุณ

"หากการเดินออกไปไม่สามารถทำได้ระหว่างวันของคุณ จงหาวิธีสร้างความสงบในชีวิตประจำวันของคุณ ขับรถในความเงียบไปหรือกลับจากที่ทำงาน นั่งคนเดียวโดยไม่โต้ตอบกับโทรศัพท์ระหว่างมื้อกลางวัน กุญแจสำคัญในเรื่องทั้งหมดนี้คืออย่าปล่อยให้สิ่งใดมาเติมเต็มเวลาที่คุณตั้งใจไว้เพื่อความเงียบและสงบ

ข้อควรระวัง: อาจมีการล่อลวงให้คุณลดทอนความสำคัญของการสงบนิ่ง แต่ฉันอยากจะหนุนใจคุณให้ตื่นตัว สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นในใจและหัวใจของคุณในขณะที่คุณเข้าร่วมช่วงเวลาของความสงบเงียบนี้

สงบนิ่งและปล่อยให้พระองค์ทำงานบางอย่าง 

โทมัส เมอร์ทัน 

ความยุ่งเหยิงเป็นโรคของจิตวิญญาณ

ยูจีน ปีเตอร์สัน 

คุณต้องกำจัดความรีบเร่งออกจากชีวิตอย่างไร้ปรานี 

ดัลลัส วิลลาร์ด 

...ทุกคนต้องการความเงียบและความโดดเดี่ยวในชีวิต เพียงพอที่จะได้ยินเสียงภายในลึก ๆ ของตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาบ้างเป็นครั้งคราว

โทมัส เมอร์ทัน