สุภาษิต 7:6-20
สุภาษิต 7:6-20 NTV
ด้วยว่าที่หน้าต่างบ้านของเรา เรามองผ่านบานเกล็ดออกไป และได้เห็นหมู่คนเขลา เราสังเกตเห็นกลุ่มเยาวชนชาย โดยเฉพาะหนุ่มไร้สติผู้หนึ่ง กำลังผ่านไปทางถนนใกล้มุมที่นางอยู่ แล้วเขาก็ไปตามทางมุ่งสู่บ้านของนาง ในยามเย็น ยามโพล้เพล้ ยามค่ำคืน และในยามดึกสงัด ดูเถิด หญิงผู้หนึ่งออกมาพบกับเขา นางแต่งกายดั่งหญิงแพศยาที่ใจเต็มด้วยเล่ห์เหลี่ยม ไร้ความอับอาย และดื้อกระด้าง เท้าของนางไม่ติดอยู่กับบ้าน ประเดี๋ยวนางก็ไปอยู่ข้างนอก ประเดี๋ยวนางก็อยู่ที่ลานชุมนุม และนางเฝ้าคอยอยู่ทุกมุม ครั้นแล้ว นางก็คว้าตัวเขามาและจูบเขา แล้วพูดกับเขาด้วยสีหน้าที่ปราศจากยางอายว่า “เรามีเครื่องสักการะแห่งสามัคคีธรรม วันนี้เราชดใช้ตามคำสาบานแล้ว ฉะนั้น เราจึงได้ออกมาพบกับท่าน กระตือรือร้นที่จะหาท่าน และเราก็พบท่านแล้ว เราได้ปูที่นอนของเราด้วย ผ้าป่านสีจากประเทศอียิปต์ เราได้โปรยที่นอนของเราด้วย มดยอบ กฤษณา และอบเชย มาเถิด เราไปดื่มด่ำความรักอันเต็มเปี่ยมของเราจนถึงย่ำรุ่งกันเถิด เรามาเล้าโลมกันให้สนุกเถิด ด้วยว่าสามีของเราไม่อยู่บ้าน และเดินทางออกไปไกลแล้ว เขานำกระเป๋าเงินติดมือไปด้วย และจะกลับมาบ้านในวันเดือนหงาย”
Bible App
Bible App for Kids
