สุภาษิต 7:6-20
สุภาษิต 7:6-20 THA-ERV
เรามองผ่านช่องไม้ระแนงลงมาด้านล่าง จากหน้าต่างบ้านชั้นบนของเรา เรามองเห็นพวกคนหนุ่มบางคนที่อ่อนต่อโลก ในกลุ่มนี้เราสังเกตเห็นคนหนึ่ง ที่ไม่มีสมองคิด เขากำลังเดินไปตามถนน และมาใกล้มุมถนนที่อยู่ใกล้กับบ้านของหญิงคนหนึ่ง เขาเลี้ยวไปตามถนนที่ผ่านบ้านของหญิงคนนั้น ในช่วงเวลาพลบค่ำในยามค่ำคืน ความมืดมิดย่างกรายเข้ามา ทันใดนั้น หญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาหาเขา แต่งตัวอย่างกับโสเภณี ในใจเธอเต็มไปด้วยเล่ห์เพทุบาย เธอจัดจ้าน ดื้อด้าน เท้าของเธออยู่ไม่ติดบ้าน เดี๋ยวก็อยู่ตามถนน เดี๋ยวก็อยู่ตามลานเมือง เธอดักซุ่มอยู่ทุกซอกทุกมุม เธอคว้าตัวเขาเข้ามาจูบ แล้วพูดกับเขาอย่างหน้าด้านๆว่า “วันนี้ฉันได้ถวายเครื่องสังสรรค์บูชาเพื่อแก้บนไปแล้ว ฉันจึงมีเนื้ออย่างเหลือเฟืออยู่ที่บ้าน ฉันก็เลยออกมามองหาท่าน และฉันก็พบท่านจนได้ นี่แน่ะ ฉันปูผ้าคลุมเตียงเอาไว้ ด้วยผ้าลินินย้อมสีของอียิปต์ ฉันมีกำยานหอม น้ำหอมจากตะวันออก และอบเชย ฉันได้พรมพวกมันลงบนที่นอน มาเถิด ให้เรามาดื่มด่ำกับความรักของเราจนรุ่งเช้า ให้เราไปสนุกสนานกับความรักของเรากันเถิด เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน เขาเดินทางไปไกลแสนไกล เขาเอาถุงเงินติดตัวไปด้วย เขาจะไม่กลับบ้านจนกว่าจะถึงวันพระจันทร์เต็มดวง”

