Shëmbëlltyrat e JezusitShembull

DJALI I HUMBUR
Ndoshta shëmbëlltyra më e famshme, e njohur zakonisht si Biri Plëngprishës, tregon historinë e dy vëllezërve që përpiqen të kënaqin babanë e tyre dhe të fitojnë miratimin e tij.

Djali plëngprishës merr trashëgiminë e tij, duke e shpenzuar atë pa mend dhe shpejt. Duke e kuptuar se si ai ka ofenduar babanë dhe sa e pavlerë është jeta që bën, ai përpiqet të kthehet te babai, në mënyrë që të mund të punojë për të fituar sërish të drejtën për bekimet që kishte. Mirëpo nuk lejohet asnjë përpjekje e tillë, ndërsa i ati e do dhe e mirëpret djalin para se të punojë një ditë për të atin.

Fjala “plëngprishës” do të thotë ekstravagancë e pakujdesshme, një titull i rezervuar për djalin për shkak të mënyrës se si ai e ka shpërdoruar trashëgiminë e tij. Kështu, është babai ai që është në të vërtetë plëngprishësi (dorëlëshuari) në këtë histori, sepse ai është ekstravagant i pamatur me dashurinë, faljen, mëshirën dhe pasurinë e tij pas kthimit të djalit të tij.

Djali më i madh është shpesh një karakter i harruar në histori, por ai ishte me interes të madh për dëgjuesit, farisenjtë, të cilët po e dëgjonin historinë që në vargun një. Ata e njihnin vëllain më të madh, i cili beson se ai duhet të jetë i favorizuar mbi vëllain e tij për shkak të zellit të tij për të zbatuar rregullat, i cili përfaqësonte ata në këtë histori. Por vëllai më i madh po e bën këtë për të marrë dashuri dhe për të mbajtur një bekim, jo nga dashuria dhe nga dëshira për të bekuar babanë. Në këtë histori shohim shpengimin dhe pajtimin e vëllait të vogël, por fati i vëllait më të madh, i cili i besonte në veprave të tij mbi të gjitha, mbetet i pazgjidhur në histori.