Boże Narodzenie z perspektywy ChrystusaSample

PRZYJDŹCIE NA KOLANACH

A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: Chodźmy aż do Betlejem i zobaczmy to, co się wydarzyło, a co Pan nam oznajmił (Łukasza 2:15 UBG).

Do Betlejem prędko śpiesz
zostaw stada pośród gór,
gdyż anielska głosi wieść,
że się tam narodził Król.
Gloria in excelsis Deo!
(Pieśń „Aniołowie na naszych polach”)

Kiedy śpiewamy kolędy, niewielu z nas fizycznie klęka. Rozumiemy, że wezwanie tej kolędy jest metaforą. Jednak jeśli naprawdę chcemy ujrzeć Chrystusa, musimy być gotowi przyjąć zaproszenie, by ugiąć kolana w przenośni, w odniesieniu do postawy naszego serca. Co to znaczy? To znaczy przyjść z pokorą i wyczekiwaniem, uznając, że ta osoba jest godna takiej czci.

Podobnie jak pasterze, zostaliśmy uzdolnieni, by przyjść do Boga, ponieważ On jest Bogiem poszukującym. Podczas Bożego narodzenia cudownie przejął inicjatywę, posyłając swego Syna na świat jako bezradne niemowlę i mówiąc przez anioła do pasterzy: „Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan” (Łukasza 2:10-11 UBG). Bóg podjął inicjatywę w łasce, a pasterze odpowiedzieli z wiarą. Uwierzyli anielskiemu poselstwu i gorliwie zaczęli szukać żłobu. Stawiając swoje poszukiwania ponad środki do życia i wszystko, co wiedzieli, natychmiast starali się osobiście poznać Odkupiciela świata. Cóż za wspaniała ilustracja tego, jak powinniśmy reagować na orędzie Boże!

Niektórzy mogą wyśmiewać pasterzy, uważając ich za głupców w swojej prostej wierze i reakcji. Co powstrzymuje ludzi, by w taki sposób zaufać Bożemu przesłaniu? Jedno słowo: pycha. Pycha utrzymałaby pasterzy na polach mimo anielskiego zwiastowania, ale nie więź z Chrystusem. Pycha powstrzyma nas przed przyjściem do Chrystusa na klęczkach i zaślepi nas na prawdę, że poznanie Boga naprawdę wymaga od nas skruszonego ducha i pokornego serca (Psalmów 51:17 UBG).

Do Bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem nie można tak po prostu wejść. Wejście jest dość niskie. Jeśli ktoś chce wejść do miejsca, które symbolizuje narodziny Pana Jezusa, może to zrobić tylko w jeden sposób: pochylić się i uklęknąć. To piękny obraz – i pobudza nas do zadania sobie pytania: Czy jestem gotów ukorzyć się przed Chrystusem? Czy jestem gotów, tak jak ci pasterze, porzucić moje wcześniejsze założenia i wcześniejsze plany, aby poznać i naśladować tego Odkupiciela? Przyjrzyjcie się swoim sercom w ten dzień Bożego Narodzenia: niech zawsze będą chętni pochylić się przed Bożą chwałą i adorować Tego, który jako pierwszy uniżył samego siebie, przychodząc do nas jako mały Król.

Pytania do refleksji:

• w jaki sposób Bóg wzywa mnie do zmiany myślenia?
• jak Bóg zmienia priorytety mojego serca, to co kocham?
• do jakich działań wzywa mnie dziś Bóg?