வேதத்தில் ஜெபம் மற்றும் உபவாசத்தின் குறிப்புகள்

ஜெபம் மற்றும் உபவாசம் ஆகியவை தெய்வீக சந்திப்புகள் மற்றும் மாற்றத்திற்கான வாய்ப்புகளை உருவாக்கும் சக்திவாய்ந்த ஆன்மீக ஒழுக்கங்களாகும். வேதம் முழுவதும், இந்த நடைமுறைகள் தேவனுடன் தொடர்புகொள்வதற்கும், அவருடைய வழிகாட்டுதலைத் தேடுவதற்கும், அவருடைய சக்தியைப் பெறுவதற்கும் இவை மிக்க அவசியம். பழைய ஏற்பாட்டிலிருந்து புதிய ஏற்பாடு வரை, ஜெபமும் உபவாசமும் எவ்வாறு ஆன்மீக முன்னேற்றங்களுக்கும் தெய்வீக ஈடுபாட்டிற்கும் வழிவகுத்தது என்பதற்கான எண்ணற்ற உதாரணங்களைக் காண்கிறோம்.

பழைய ஏற்பாட்டு எடுத்துக்காட்டுகள்

பழைய ஏற்பாட்டில், உபவாசம் பெரும்பாலும் மனந்திரும்புதல், தேவனின் மகத்துவமான ஈடுபாடு தலையீடு அல்லது அறிக்கை ஆகியவற்றுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. முக்கியமாக ஒரு குறிப்பிடத்தக்க உதாரணம் பாவநிவிர்த்தி நாள் ஆகும், இது ஒரு தேசிய செயலாகவும் மனந்திரும்புதல் மற்றும் தேவனோடு ஒப்புரவாகுதல் என்பவைகளை அடிக்கோடிட்டு காண்பிக்கிறது. “நீ உள்ளே பிரவேசித்து, என் வாய் சொல்ல நீ எழுதின சுருளிலுள்ள கர்த்தருடைய வார்த்தைகளைக் கர்த்தருடைய ஆலயத்தில் உபவாச நாளிலே ஜனங்களுடைய செவிகள் கேட்க வாசிப்பதுமன்றி, தங்கள் பட்டணங்களிலிருந்து வருகிற எல்லா யூதா கோத்திரத்தாரும் கேட்கும்படி அவைகளை வாசிப்பாயாக.” Iஎரேமியா 36:6)

யோனாவின் கதையில், நினிவே மக்கள் வரவிருக்கும் நியாயத்தீர்ப்பைப் பற்றிய அவரது எச்சரிக்கைக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக உபவாசம் இருந்தனர். “அப்பொழுது நினிவேயிலுள்ள ஜனங்கள் தேவனை விசுவாசித்து, உபவாசஞ்செய்யும்படிக் கூறினார்கள்; பெரியோர்முதல் சிறியோர்மட்டும் இரட்டுடுத்திக்கொண்டார்கள்.” (யோனா 3:5). அவர்களுடைய பணிவான செயல் தேவனை இரக்கம் காட்டத் தூண்டியது, அவர்களுடைய நகரத்தை அழிவிலிருந்து காப்பாற்றியது.

சீனாய் மலையில் மோசேயின் 40 நாள் உபவாசம் (யாத்திராகமம் 34:28)] “அங்கே அவன் அப்பம் புசியாமலும் தண்ணீர் குடியாமலும் இரவும் பகலும் நாற்பதுநாள் கர்த்தரோடே இருந்தான்;” தெய்வீக வெளிப்பாட்டிற்கு உபவாசம் எவ்வாறு தனிநபர்களை தயார்படுத்துகிறது என்பதற்கு ஒரு முக்கிய எடுத்துக்காட்டு. இந்த நேரத்தில், மோசே பத்து கட்டளைகளைப் பெற்றார், உபவாசம் எவ்வாறு தேவனுடன் ஒரு உயர்ந்த ஆன்மீக தொடர்புக்கு வழிவகுக்கும் என்பதைப் பிரதிபலிக்கிறது. அவருடைய உபவாசம் வெறும் உடல் தியாகம் மட்டுமல்ல, தேவனின் சட்டத்தைப் பெறுவதற்கான ஆன்மீக ஆயத்த நிலை ஆகும்.

இதேபோல், மோவாபியர் மற்றும் அம்மோனியர்களின் தாக்குதலை இஸ்ரேல் எதிர்கொண்டபோது யோசபாத் அரசர் தேசிய உபவாசத்திற்கு அழைப்பு விடுத்தார் (2 நாளாகமம் 20:3) “அப்பொழுது யோசபாத் பயந்து, கர்த்தரைத் தேடுகிறதற்கு ஒருமுகப்பட்டு, யூதாவெங்கும் உபவாசத்தைக் கூறுவித்தான்.” தேவனின் தலையீட்டை நாடிய மக்கள் உபவாசத்திலும் ஜெபத்திலும் ஒன்றுபட்டனர். இதன் விளைவாக, தேவன் அவர்களுக்கு வெற்றியை உறுதி செய்தார், இஸ்ரவேலின் எதிரிகள் அற்புதமாக தோற்கடிக்கப்பட்டனர். உபவாசம் பெரும் முரண்பாடுகளை எதிர்கொண்டு தேவனின் விடுதலையைத் தேடுவதற்கான ஒரு வழியாக மாறியது.

தாவீது சவுல் மற்றும் யோனத்தானின் மரணத்திற்கு துக்கம் தெரிவித்தபோது (2 சாமுவேல் 1:12) “சவுலும், அவன் குமாரனாகிய யோனத்தானும், கர்த்தருடைய ஜனங்களும், இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரும், பட்டயத்தாலே விழுந்தபடியினால் புலம்பி அழுது சாயங்காலமட்டும் உபவாசமாயிருந்தார்கள்.” துயரத்தின் சமயங்களில் உபவாசத்தில் ஈடுபட்டனர். நெகேமியாவும், எருசலேமின் இடிந்த சுவர்களைப் பற்றி அறிந்த பிறகு, நகரத்தை மீண்டும் கட்டியெழுப்புவதற்கான தனது முயற்சிகளில் தேவனின் தயவை நாடினார். (நெகேமியா 1:4) “இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டபோது நான் உட்கார்ந்து அழுது, சில நாளாய்த் துக்கித்து, உபவாசித்து, மன்றாடி, பரலோகத்தின் தேவனை நோக்கி:”

புதிய ஏற்பாட்டு நடைமுறைகள்

புதிய ஏற்பாட்டில், உபவாசம் ஆழ்ந்த ஆன்மீக முக்கியத்துவத்தை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தது. தீர்க்கதரிசியான அன்னாள், மேசியாவுக்காகக் காத்திருந்து, உபவாசம் மற்றும் ஜெபத்துடன் ஆலயத்தில் தன் நாட்களைக் கழித்தாள் (லூக்கா 2:37). "ஏறக்குறைய எண்பத்துநாலு வயதுள்ள அந்த விதவை தேவாலயத்தைவிட்டு நீங்காமல், இரவும் பகலும் உபவாசித்து, ஜெபம்பண்ணி, ஆராதனை செய்துகொண்டிருந்தாள்.” உபவாசம் என்பது நெருக்கடியான நேரங்களுக்கு மட்டுமல்ல, தேவனின் பிரசன்னத்தைத் தொடர்ந்து தேடுவதற்கான ஒரு வழியாகும் என்பதை அவளுடைய உதாரணம் காட்டுகிறது.

அப்போஸ்தலர் 27:9) “வெகுகாலம் சென்று, உபவாசநாளும் கழிந்துபோனபடியினாலே, இனிக் கப்பல் யாத்திரை செய்கிறது மோசத்திற்கு ஏதுவாயிருக்குமென்று, பவுல் அவர்களை நோக்கி:” என்று குறிப்பிடப்படும் இந்த பரிசுத்தமான நாள், இஸ்ரவேலர்கள் தேவனுக்கு முன்பாக தங்களைத் தாழ்த்துவதற்கான நேரத்தைக் குறித்தது.

யோவான் ஸ்நானகன் உபவாசத்தை ஆன்மீக ஆயத்தத்திற்கான ஒரு ஒழுக்கமாக வலியுறுத்தினார் “யோவானுடைய சீஷரும் பரிசேயருடைய சீஷரும் உபவாசம்பண்ணிவந்தார்கள். அவர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: யோவானுடைய சீஷரும் பரிசேயருடைய சீஷரும் உபவாசிக்கிறார்களே, உம்முடைய சீஷர் உபவாசியாமலிருக்கிறதென்னவென்று கேட்டார்கள்.”

“அவர் இரவும் பகலும் நாற்பதுநாள் உபவாசமாயிருந்தபின்பு, அவருக்குப் பசியுண்டாயிற்று.” (மாற்கு 2:18). இயேசு தாமே 40 நாட்கள் வனாந்தரத்தில் உபவாசம் இருந்தார் (மத்தேயு 4:2). உபவாசத்தின் இந்த காலகட்டம் சாத்தானின் சோதனைகளை எதிர்கொள்வதற்காக அவரை பலப்படுத்தியது, உபவாசம் எவ்வாறு ஆன்மீக வலுவூட்டலுக்கும் எதிரியின் மீதான வெற்றிக்கும் ஒரு கருவியாக இருக்கும் என்பதை நிரூபிக்கிறது.

ஆரம்பகால சபையின் முக்கியமான முடிவுகளை எடுப்பதில் உபவாசத்தின் முக்கியத்துவத்தை அங்கீகரித்தது. பவுலையும் பர்னபாஸையும் தங்கள் மிஷனரி பயணத்திற்கு அனுப்புவதற்கு முன், அந்தியோகியாவில் உள்ள தேவாலயம் உபவாசித்து வழிநடத்துதலுக்காக ஜெபித்தது (அப்போஸ்தலர் 13:2-3). “அவர்கள் கர்த்தருக்கு ஆராதனைசெய்து, உபவாசித்துக்கொண்டிருக்கிறபோது: பர்னபாவையும் சவுலையும் நான் அழைத்த ஊழியத்துக்காக அவர்களைப் பிரித்துவிடுங்கள் என்று பரிசுத்த ஆவியானவர் திருவுளம்பற்றினார். அப்பொழுது உபவாசித்து ஜெபம்பண்ணி, அவர்கள்மேல் கைகளை வைத்து, அவர்களை அனுப்பினார்கள்.”

அதேபோல், புதிதாக நிறுவப்பட்ட சபைகளுக்கு மூப்பர்களை நியமிக்கும்போது பவுலும் பர்னபாவும் உபவாசம் இருந்தனர் (அப்போஸ்தலர் 14:23). “அல்லாமலும் அந்தந்தச் சபைகளில் அவர்களுக்கு மூப்பர்களை ஏற்படுத்திவைத்து, உபவாசித்து ஜெபம்பண்ணி, அவர்கள் விசுவாசித்துப் பற்றிக்கொண்ட கர்த்தருக்கு அவர்களை ஒப்புவித்தார்கள்.” உபவாசம் எவ்வாறு தேவனுடைய சித்தத்தைப் புரிந்துகொள்வதற்கும் அவருடைய வழிநடத்துதலைப் பெறுவதற்கும் விசுவாசிகளுக்கு உதவுகிறது என்பதை இந்த எடுத்துக்காட்டுகள் விளக்குகின்றன.

வேதம் முழுவதும், ஜெபம் மற்றும் உபவாசம் தெய்வீக ஆன்மீக முன்னேற்றம் மற்றும் வழிகாட்டுதலுக்கான பாதைகளாக செயல்படுகின்றன. நெருக்கடியான சமயங்களில், உபவாசம் விசுவாசிகள் தேவனுக்கு முன்பாக தங்களைத் தாழ்த்திக் கொள்ளவும், அவருடைய ஈடுபாட்டை நாடவும் உதவுகிறது.