အသိနဲ့သတိရဲ့အလွန်Sample

အမြဲတမ်းတည်တော်မူသောထာဝရဘုရား ပြောသည့် စကားမှာ လူတို့သည် အပြစ်ရှိကြသည်။ ထိုအပြစ်သည် အသွေးရောင်ကဲ့သို့ နီသည်။ ညစ်ညမ်းသည်။ သို့သော်၊ ထာဝရဘုရားက မိုးပွင့်ကဲ့သို့ အဖြူဆုံး လုပ်ပေးမည်ဟု ဆိုပါသည်။ ထာဝရဘုရားကိုယ်တော်တိုင် လုပ်ပေးရခြင်းသည် လူတိုင်းတွင် အသိတရားရှိသော်လည်း အစဉ်သတိမရှိနိုင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။

အကျွန်ုပ်သည် မွေးစကပင် အပြစ်ပါလျက် ရှိပါ၏ အမိဝမ်းထဲမှာ ပဋိသန္ဓေယူစဉ်ပင် အပြစ်စွဲပါ၏။သို့ဖြစ်၍ လူသည် ဘုရားသခင်ရှေ့တော်၌ ကုသိုလ်ကို အဘယ်သို့ ရနိုင်သနည်း။ လူမိန်းမဘွားမြင်သောသူသည် အဘယ်သို့ သန့်ရှင်းနိုင်သနည်း။

အထက်ပါကျမ်းချက်များအရ၊ လူတိုင်းမည်ကဲ့သို့ အပြစ်ရှိလာကြောင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိရသည်။ အမိ၏ ဝမ်းထဲတွင် ပဋိသန္ဓေစတည်ကတည်းမှ အပြစ်ရှိနေပြီး ထိုအပြစ်နှင့်အတူ လူတိုင်းကြီးပြင်းလာကြခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ထိုဝမ်းကတည်းက ရသည့်အပြစ်ကို ဗီဇအပြစ်ဟုလည်း ခေါ်သည်။ ဗီဇ ဆိုသည် အပြစ်၊ သင်စရာမလိုဘဲ တတ်နေသည့် မကောင်းမှုဖြစ်သည်။ ထိုဗီဇကြောင့် အသိဘယ်လောက်ရှိရှိ၊ သတိလွတ် ဒုစရိုက် (လုပ်မိသည့်အပြစ်) ပြုမိကြခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ဗီဇ (အပြစ်) ရှိခြင်းသည် သေခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ ဒုစရိုက်လုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ မလုပ်သည်ဖြစ်စေ လူသည် အပြစ်သားဖြစ်သည်။ တနည်းအားဖြင့် နီသောအဆင်းရှိလျက် မိမိကိုယ်ကို ဖြူစင်အောင်၊ မပြုလုပ်နိုင်သူ၊ သေထိုက်သူများသာ ဖြစ်ကြသည်။

သမ္မာကျမ်းစာတွင်၊ အပြစ်တရား၏ အခကား သေခြင်းပေတည်း ဟု ပါရှိသည်။