Hemelvaart: Op reis naar de troonVoorbeeld

Jezus’ triomftocht door de hemelen

De leerlingen zagen Jezus letterlijk omhoog gaan totdat Hij uit het zicht verdween. Toch was dat niet het begin van een lange ruimtereis met als bestemming de hemel. Met hemelvaart vieren we niet dat Jezus een stukje door de lucht heen vliegt, maar staan we juichend langs de hemelse heerbaan waarop Jezus triomferend opgaat naar zijn koninklijk paleis.

Beeld je een lange weg in beginnend in het slavenhuis van Egypte, dwars door de diepten van de Rietzee en eindigend bovenop de heilige berg van God. En beeld je vervolgens in hoe JHWH zijn volk meeneemt op die weg, terwijl Hij de Egyptische goden samen met farao bestrijdt en verslaat (Ex.12:12; 15:4, 11). Zie hoe Hij overwinnend zijn volk meevoert en omhoog brengt naar zijn heiligdom op de berg (15:13, 17). Merk op hoe het volk danst en zingt en let vooral op hoe de goden en machthebbers er machteloos en beteuterd omheen staan (15:14-16), terwijl het in hun oren galmt: ‘JHWH is koning voor eeuwig en altijd!’ (15:18). Je hebt zitten kijken naar de triomftocht van JHWH uit het lied van Mozes.

Triomftochten komen vaker voor in de Bijbel. Een speciaal voorbeeld daarvan is het moment waarop David de ark onder gejuich en bazuingeschal binnenbrengt in Jeruzalem (1Kron.15:28). Bij die gelegenheid werd o.a. de triomfantelijke Psalm 96 gezongen (1Kron.16:23-33). Net als tijdens de zegetocht door de Rietzee wordt daarin aan alle machthebbers geproclameerd dat JHWH koning is (Ps.96:3, 7-10) en wordt de goden meegedeeld dat ze niets zijn (96:4-5). Die combinatie vinden we steeds in de Bijbel terug: als Gods zegevierend opgaat naar zijn woning, dan is dat tegelijk de neergang van de goden en machten. Dus waar God ‘hoogverheven’ is (Ex.15:1, HSV), zinken farao en zijn legers als ‘steen’ en ‘lood’ in de diepten omlaag (15:5, 10).

Als God zegeviert klinkt dus logischerwijs ook de oproep: keer je af van de verslagen machten en juich voor de ware koning! God is koning geworden in het midden van Israël en daarmee in het midden van de volken. God is koning in iedereens midden – dus iedereen moet juichen (Ps.96:1-2).

Tegen deze achtergrond heeft Petrus Jezus’ hemelvaart ook begrepen. Jezus heeft zijn opstanding uit de dood (1Pet.3:18) geproclameerd aan de gevangen geestelijke machten uit de tijd van de zondvloed (3:19*) en is daarna de hemel binnengegaan en gaan zitten aan Gods rechterhand, ‘terwijl de engelen, machten en krachten aan Hem onderworpen zijn’ (3:22). Jezus’ gang naar het heiligdom was dus een triomftocht door de hemelen.

Voor het lezerspubliek van Petrus – omringd door de zegepraal van het Romeinse rijk en de misprijzende blikken van hun stadsgenoten – wordt hemelvaart zo een bron van bemoediging en hoop. Jezus heeft zelf geleden (3:18, 4:1) en is door de diepten gegaan, net als eertijds Noach en het volk Israël (3:20; Ex.14). Maar het was onderdeel van een zegetocht omhoog en in die optocht worden zij als gelovigen meegenomen. De doop was hun persoonlijke doortocht door de waterdiepten (3:21) en daarmee hebben ze afstand genomen van zonde en kwaad (4:1-3). Al wordt er nu nog op hen neergekeken (4:4), net als eertijds op Jezus: op een dag steeg Hij boven hen allen uit. En dus zegt Petrus tegen hen én ons: houd moed! De weg is lang, maar hij voert omhoog – je bent op de heerbaan van koning Jezus.

*Het idee van gevangen geesten uit de tijd van Noach ontleent Petrus aan een oude joodse traditie uit het boek Henoch. En in datzelfde boek verkondigt Henoch ook Gods overwinning over die machten. Bij Petrus is Jezus dus een type van Henoch.

Bezinnen

Welke momenten in het leven komen voor jou het dichtst bij de ervaring bij Jezus’ triomftocht aanwezig te zijn?

Luisteren

De titel van het lied All Hail King Jesus van Jeremy Riddle is een koninklijke begroeting van Jezus. Typisch iets wat je zou kunnen zingen als je langs de weg staat terwijl Jezus op weg naar de troontriomferend passeert.

https://www.youtube.com/watch?v=cIYPeWYx4qI