Loop mee met Marcus (Deel 1)Voorbeeld

Jezus' autoriteit

Dat plaatst een viertal bezoekers voor een probleem. Zij hebben een verlamde man meegenomen, waarschijnlijk een vriend of familielid. De vier dragen hem terwijl hij op zijn ligmat ligt. Uiteraard hopen ze dat Jezus hun vriend wil genezen. Daarvoor is het nodig dat ze hem dicht bij Hem kunnen brengen. Iedereen wil natuurlijk zo dicht mogelijk bij Jezus staan. De mensen zijn niet bereid om de verlamde man met zijn vier helpers erdoor te laten. Het is blijkbaar ieder voor zich – en ook dat doet denken aan hoe wij gebruikmaken van het openbaar vervoer.

De huizen in het Midden-Oosten hebben meestal een plat dak. Aan de buitenkant van het huis zit een trap naar het dak. Dat bestaat uit balken, die bedekt zijn met takken en daarop een soort tegels van klei. Het is niet moeilijk om daar een gat in te maken, al zal het wel wat rommel in huis geven. Het viertal ruikt hun kans: ze nemen de trap naar boven en maken een opening in het dak. Langzaam laten ze de ligmat met hun verlamde vriend zakken.

Bij deze vier bezoekers geldt niet ‘ieder voor zich’. Zij zijn begaan met hun vriend en willen niets liever dan dat hij genezen wordt. Daar hebben ze veel voor over. Ze dragen hem, letterlijk en figuurlijk. En ze doen hun best om hem zo dicht mogelijk bij Jezus te brengen. Persoonlijk heb ik gelukkig geen ernstige lichamelijke ziekte of handicap. Ik heb wel ervaring met moeilijke omstandigheden en innerlijke nood. Waar zou ik zijn zonder mijn vrienden? Mannen die als broers in het geloof met me begaan zijn. Vrienden, die me door moeilijke tijden heen helpen. En die hun best doen om me zo dicht mogelijk bij Jezus te brengen, bijvoorbeeld door voor me te bidden.

Hoewel Jezus door hen onderbroken wordt terwijl Hij Gods Woord brengt, reageert Hij niet verstoord op de vijf mannen. Integendeel, Hij ziet hun geloofsvertrouwen en gaat daar op in. Daarbij voelt Hij weer de innerlijke bewogenheid, die we eerder bij Hem hebben gezien. Dat blijkt uit hoe hij de verlamde man met genegenheid aanspreekt: ‘Kind’. De verlamde wordt onmiddellijk genezen wanneer Jezus Hem zegt op te staan, zijn mat op te nemen en naar huis te gaan. Nu laten de mensen hem er wel door! Ze staan versteld en loven God. Een passende reactie wanneer je Jezus aan het werk hebt gezien!

Jezus ziet het geloofsvertrouwen van de vijf vrienden en raakt bewogen met de verlamde man. Wat Hij vervolgens tegen hem zegt komt nogal onverwacht: ‘Uw zonden zijn u vergeven’. Heeft Jezus niet door dat het hen om genezing te doen is? Waarom begint hij over zonden en vergeving?

We zien in de Bijbel vaker een verband tussen zonde en ziekte. Het vraagt zorgvuldige studie om tot een verantwoorde uitleg en toepassing van de relevante Bijbelgedeelten te komen. Populaire predikers brengen soms al te simplistische theorieën. Ze brengen je algauw van de wal in de sloot. Zeker als je lijdt aan een chronische ziekte of levenslange handicap. Hoeveel pijn en schade kun je oplopen door alle goede bedoelingen van enthousiaste broeders en zusters! Menigeen is daardoor niet alleen afgeknapt op mensen, maar ook op God zelf.

Waarom schenkt Jezus hier nu eerst vergeving voordat Hij genezing brengt? Hij wil in elk geval niet duidelijk maken dat de verlamde zijn aandoening te wijten heeft aan zijn eigen zonden. Ziekte kan het gevolg zijn van persoonlijke zonde, maar dat is niet automatisch altijd het geval. Jezus wil niet de verlamde man een lesje leren, maar de schriftgeleerden. Zijn actie is in de eerste plaats op hen gericht en draait – opnieuw – om het aantonen van zijn autoriteit als Messias.

Volgens de joodse leer heeft alleen God de macht om mensen hun zonden te vergeven. Dat klopt met wat de Bijbel leert over de aard van de zonde. Zonde is in de eerste plaats ongehoorzaamheid aan God. Het komt voort uit ons opstandige hart dat zich steeds verzet tegen Gods gezag over ons leven. Zonde raakt meestal ook onze medemensen, onze leefomgeving en onszelf en ook van hen hebben we dan vergeving nodig. Maar alleen God kan ons onze ongehoorzaamheid aan Hem vergeven.

Was Jezus alleen een mens zoals wij geweest, dan hadden de schriftgeleerden dus wel een punt. Het zou enorm aanmatigend zijn om als mens op eigen gezag vergeving uit te spreken namens God. Volgens de Tora verdient dergelijke godslastering de doodstraf. Wanneer Jezus verklaart dat de zonden van de man vergeven zijn, laat Hij zien dat God Hem daartoe het gezag heeft gegeven. Dat blijkt ook uit het feit dat Hij de gedachten van de schriftgeleerden doorzag, door de Heilige Geest in Hem. En Hij bevestigt zijn autoriteit door het zichtbare teken van de genezing van de verlamde.

Er is volgens de Bijbel een verband tussen zonde en ziekte. Soms veroorzaakt je persoonlijke zonde de ziekte waar je zelf aan lijdt, maar lang niet altijd. Vergeving en genezing horen allebei bij het Koninkrijk van God dat Jezus dichtbij heeft gebracht. Hij heeft van God de autoriteit gekregen om ons beide te schenken.