និក្ខមនំ 37:1-29

និក្ខមនំ 37:1-29 ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦ (គកស១៦)

បេតសា‌លាល​ធ្វើ​ហិប​មួយ​ពី​ឈើ​នាង‌នួន មាន​បណ្តោយ​ពីរ​ហត្ថ​កន្លះ ទទឹង​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ និង​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ លោក​ស្រោប​ហិប​ដោយ​មាស​សុទ្ធ ទាំង​ខាង​ក្នុង​ទាំង​ខាង​ក្រៅ ហើយ​ក៏​ធ្វើ​គែម​មាស​នៅ​ជុំ‌វិញ​ដែរ។ លោក​សិត​ធ្វើ​កង​មាស​បួន​នៅ​ជ្រុង​ហិប​ទាំង​បួន គឺ​កង​ពីរ​នៅ​ជ្រុង​ម្ខាង ហើយ​ពីរ​ទៀត​នៅ​ជ្រុង​ម្ខាង។ លោក​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ព្រម​ទាំង​ស្រោប​មាសដែរ រួច​លោក​ស៊ក​ឈើ​ស្នែង​នោះ​ចូល​ក្នុង​កង​ដែល​នៅ​សង​ខាង​ហិប ដើម្បី​សែង​ហិប​នោះ។ លោក​ធ្វើ​ទី​សន្តោស​ប្រោស ពី​មាស​សុទ្ធ មាន​បណ្តោយ​ពីរ​ហត្ថ​កន្លះ និង​ទទឹង​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ លោក​យក​មាស​ឆ្លាក់​ធ្វើ​ចេរូ‌ប៊ីម​ពីរ នៅ​ចុង​សង​ខាង​ទី​សន្តោស​ប្រោស គឺ​ចេរូ‌ប៊ីម​មួយ​នៅ​ចុង​ខាង​នេះ ហើយ​ចេរូ‌ប៊ីម​មួយ​ទៀត​នៅ​ចុង​ខាង​នោះ។ លោក​បាន​ធ្វើ​ចេរូ‌ប៊ីម​ទាំង​ពីរ​នោះ​នៅ​ចុង​សង​ខាង ជាប់​លើ​ទី​សន្តោស​ប្រោស។ ចេរូ‌ប៊ីម​ទាំង​ពីរ​ត្រដាង​ស្លាប​គ្រប​ពី​លើ​ទី​សន្តោស​ប្រោស ហើយ​ប្រទល់​មុខ​គ្នា ឈ្ងោក​មើល​ទី​សន្តោស​ប្រោស។ លោក​ធ្វើ​តុ​មួយ​ពី​ឈើ​នាង‌នួន មាន​បណ្តោយ​ពីរ​ហត្ថ ទទឹង​មួយ​ហត្ថ និង​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ លោក​ស្រោប​តុ​នោះ​ដោយ​មាស​សុទ្ធ ធ្វើ​គែម​មាស​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ លោក​ធ្វើ​គែម​ដែល​មាន​កម្ពស់​មួយ​ទះ​នៅ​ជុំ‌វិញ​តុ ហើយ​ក៏​ធ្វើ​ក្បាច់​មាស​នៅ​ជុំ‌វិញ​គែម​នោះ​ដែរ។ លោក​សិត​ធ្វើ​កង​មាស​បួន​សម្រាប់​តុ រួច​ដាក់​កង​ទាំង​នោះ ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​ជើង​តុ​ទាំង​បួន នៅ​គ្រប់​ជ្រុង។ កង​ទាំង​នោះ​នៅ​ជិត​គែម​តុ ដើម្បី​ស៊ក​ឈើ​ស្នែង​សម្រាប់​សែង។ លោក​ក៏​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ស្រោប​ដោយ​មាស ដើម្បី​សែង​តុ។ លោក​ធ្វើ​ប្រដាប់​ដែល​ត្រូវ​ដាក់​លើ​តុ​ពីមាស​សុទ្ធ​ទាំង​អស់ គឺ​មាន​ថាស ផ្តិល ប៉ាន់ និង​ពែង ដែល​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ពិធី​ថ្វាយ​តង្វាយ​ច្រូច។ លោក​យក​មាស​សុទ្ធ​ឆ្លាក់​ធ្វើ​ជើង​ចង្កៀង គឺ​ធ្វើ​គល់ ដើម នប់ កន្សោម​គ្រាប់ និង​ផ្កា ទាំង​អស់​ជាប់​ជា‌មួយ​គ្នា។ មាន​មែក​ប្រាំមួយ​បែក​ចេញ​មក គឺ​មែក​បី​បែក​ចេញ​ទៅ​ម្ខាង ហើយ​មែក​បី​ទៀត​បែក​ចេញ​ទៅ​ម្ខាង នៅ​មែក​មួយ​មាន​នប់​បី រាង​ដូច​គ្រាប់​ចំបក់ ហើយ​នប់​នីមួយៗ មាន​កន្សោម​គ្រាប់ និងស្រទាប់​ផ្កា ហើយ​នៅ​មែក​មួយ​ទៀត​មាន​នប់​បី រាង​ដូច​គ្រាប់​ចំបក់ មាន​កន្សោម​គ្រាប់ និង​ស្រទាប់​ផ្កា​ដែរ ដូច្នេះ មែក​ទាំង​ប្រាំមួយ​បែក​ចេញ​ពី​ជើង​ចង្កៀង​មក​ដូច​គ្នា​ទាំង​អស់។ នៅ​ជើង​ចង្កៀង​នោះ មាន​នប់​បួន រាង​ដូច​គ្រាប់​ចំបក់ ហើយ​មាន​កន្សោម​គ្រាប់ និង​ស្រទាប់​ផ្កា។ នៅ​ក្រោម​មែក​ពីរ មាន​កន្សោម​គ្រាប់​មួយ នៅ​ក្រោម​មែក​ពីរ​ទៀត មាន​កន្សោម​គ្រាប់​មួយ ហើយ​នៅ​ក្រោម​មែក​ពីរ​ទៀត មាន​កន្សោម​គ្រាប់​មួយ មែក​ទាំង​ប្រាំមួយ​ដែល​ចេញ​ពី​គល់​ជើង​ចង្កៀង​មក មាន​ដូច​គ្នា​ទាំង​អស់។ កន្សោម​គ្រាប់ និង​មែក​ជើង​ចង្កៀង​ធ្វើ​ជាប់​គ្នា គឺ​ទាំង​ដុំ​មូល​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ​មួយ​ដុំ។ លោក​ធ្វើ​ចង្កៀង​ប្រាំពីរ ព្រម​ទាំង​ឃ្នាប​ប្រឆេះ និង​ថាស​គោះ​កម្ទេច​សម្រាប់​ចង្កៀង​នោះ​ពី​មាស​សុទ្ធ​ដែរ។ លោក​យក​មាស​សុទ្ធ​មួយ​ហាប មក​ធ្វើ​ជើង​ចង្កៀង និង​គ្រឿង​ប្រដាប់​ទាំង​ប៉ុន្មាន​សម្រាប់​ជើង​ចង្កៀង​នោះ។ លោក​ធ្វើ​អាស‌នា​គ្រឿង​ក្រអូប​ពី​ឈើ​នាង‌នួន មាន​បណ្តោយ​មួយ​ហត្ថ ទទឹង​មួយ​ហត្ថ រាង​បួន​ជ្រុង​ស្មើ ហើយ​កម្ពស់​ពីរ​ហត្ថ ក៏​មាន​ស្នែង​ចេញ​ពី​អាស‌នា​នោះ។ លោក​ស្រោប​ដោយ​មាស​សុទ្ធ ទាំង​ផ្នែក​ខាង​លើ និង​ជុំ‌វិញ​ទាំង​អស់ ព្រម​ទាំង​ស្នែង​ផង ហើយ​ក៏​ធ្វើ​គែម​មាស​នៅ​ជុំ‌វិញ​ដែរ នៅ​ក្រោម​គែម​នោះ លោក​ធ្វើ​កង​មាស​ពីរ​ទាំង​សង​ខាង ដើម្បី​ស៊ក​ឈើ​ស្នែង​សម្រាប់​សែង។ លោក​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ស្រោប​ដោយ​មាស។ លោក​ក៏​ធ្វើ​ប្រេង​លាប​តាំង ជា​ប្រេង​បរិសុទ្ធ និង​គ្រឿង​ក្រអូប​សុទ្ធ ដោយ​ផ្សំ​តាម​វិធី​របស់​អ្នក​ផ្សំ​គ្រឿង​ក្រអូប។

ចែក​រំលែក
អាន និក្ខមនំ 37

និក្ខមនំ 37:1-29 ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ២០០៥ (គខប)

លោក​បេតសា‌លាល​ធ្វើ​ហិប​មួយ​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ដែល​មាន​បណ្ដោយ​ពីរ​ហត្ថ​កន្លះ ទទឹង​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ និង​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ លោក​យក​មាស​សុទ្ធ​ស្រោប​ហិប​នោះ ទាំង​ខាង​ក្នុង ទាំង​ខាង​ក្រៅ ហើយ​គែម​ដែល​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ​ក៏​ធ្វើ​ពី​មាស​ដែរ។ លោក​ធ្វើ​កង​មាស​បួន ដាក់​ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​មុម​ទាំង​បួន គឺ​ម្ខាង​ពីរៗ។ គាត់​យក​ឈើ​នាង‌នួន​មក​ធ្វើ​ជា​ឈើ​ស្នែង ហើយ​ស្រោប​មាស​ផង។ គាត់​ស៊ក​ឈើ​ស្នែង​ទៅ​ក្នុង​កង​ដែល​នៅ​សង​ខាង​ហិប ដើម្បី​សែង​ហិប​នោះ។ គាត់​ធ្វើ​គម្រប​ហិប​ពី​មាស​សុទ្ធ ដែល​មាន​បណ្ដោយ​ពីរ​ហត្ថ​កន្លះ និង​ទទឹង​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ លោក​យក​មាស​មក​ឆ្លាក់​ធ្វើ​រូប​ចេរូប៊ីន​ពីរ ដាក់​នៅ​ចុង​គម្រប​ហិប​ទាំង​សង​ខាង លោក​ដាក់​ភ្ជាប់​រូប​ចេរូប៊ីន​ទាំង​ពីរ​នោះ​ទៅ​នឹង​គម្រប​ហិប គឺ​ចេរូប៊ីន​នីមួយៗ​ត្រូវ​ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​ចុង​ម្ខាង។ រូប​ចេរូប៊ីន​ទាំង​ពីរ​ប្រឈម​មុខ​គ្នា ដោយ​ឈ្ងោក​មុខ​ទៅ​រក​គម្រប​ហិប ព្រម​ទាំង​ត្រដាង​ស្លាប​ការពារ​គម្រប​ហិប​នេះ​ទៀត​ផង។ លោក​ធ្វើ​តុ​មួយ​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ដែល​មាន​បណ្ដោយ​ពីរ​ហត្ថ ទទឹង​មួយ​ហត្ថ និង​កម្ពស់​មួយ​ហត្ថ​កន្លះ។ លោក​យក​មាស​សុទ្ធ​មក​ស្រោប​តុ​នោះ ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​គែម​មាស​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ​ទៀត​ផង។ នៅ​តាម​ជ្រុង​ទាំង​បួន លោក​ធ្វើ​ក្រប​ដែល​មាន​កម្ពស់​មួយ​ទះ មាន​ក្បាច់​មាស​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ​ផង។ លោក​បាន​សិត​ធ្វើ​កង​មាស​បួន​ដាក់​ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​មុម​ទាំង​បួន ត្រង់​កន្លែង​ដែល​មាន​ជើង​តុ។ កង​មាស​ទាំង​បួន​ស្ថិត​នៅ​ជិត​ក្រប ដើម្បី​ស៊ក​ឈើ​ស្នែង​សែង​តុ។ លោក​យក​ឈើ​នាង‌នួន​មក​ធ្វើ​ជា​ឈើ​ស្នែង ហើយ​ស្រោប​មាស​ផង ដើម្បី​សែង​តុ​នោះ។ លោក​យក​មាស​សុទ្ធ​មក​ធ្វើ​គ្រឿង​បរិក្ខារ​ដាក់​នៅ​លើ​តុ​នោះ គឺ​មាន​ថាស ថូ ពែង និង​ចាន‌គោម សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ពិធី​ច្រួច‌ស្រា និង​ប្រេង។ លោក​យក​មាស​សុទ្ធ​តែ​មួយ​ដុំ​មក​ដំ ធ្វើ​ជើង​ចង្កៀង ហើយ​ជើង​ចង្កៀង​មាស​នេះ​មាន​ឆ្លាក់​ក្បាច់​រចនា ទាំង​ផ្នែក​ខាង​ក្រោម ទាំង​តួ ទាំង​មែក និង​ផ្នែក​ដាក់​ប្រេង។ មាន​មែក​ប្រាំ​មួយ​បែក​ចេញ​ពី​តួ​ដែល​នៅ​កណ្ដាល គឺ​ម្ខាង​មាន​មែក​បី ហើយ​ម្ខាង​ទៀត​ក៏​មាន​មែក​បី​ដែរ។ ក្នុង​ចំណោម​មែក​ទាំង​ប្រាំ​មួយ​នោះ មែក​នីមួយៗ​មាន​ក្បាច់​បី​គន្លាក់ រាង​ដូច​ទង​ផ្កា ត្របក​ផ្កា និង​ស្រទាប់​ផ្កា​ក្រពុំ ជា​បន្ត​បន្ទាប់​គ្នា។ រីឯ​តួ​ដែល​នៅ​កណ្ដាល​មាន​ក្បាច់​បួន​គន្លាក់ រាង​ដូច​ទង​ផ្កា ត្របក​ផ្កា និង​ស្រទាប់​ផ្កា​ក្រពុំ។ មាន​ស្រទាប់​ផ្កា​ក្រពុំ​បី នៅ​ខាង​ក្រោម​មែក​ទាំង​បី​គូ ដែល​បែក​ចេញ​ពី​តួ​កណ្ដាល។ ស្រទាប់​ផ្កា​ក្រពុំ និង​មែក មាន​ឆ្លាក់​ជា​ក្បាច់​រចនា​ពី​មាស​សុទ្ធ​តែ​មួយ​ដុំ។ លោក​បាន​យក​មាស​សុទ្ធ​ធ្វើ​ចង្កៀង​ប្រាំ‌ពីរ ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​កន្លែង​ស៊ក​ប្រឆេះ​ចង្កៀង និង​ប្រដាប់​សម្រាប់​គោះ​កម្ទេច​ប្រឆេះ។ លោក​ប្រើ​មាស​សុទ្ធ​សាម‌សិប​បួន​គីឡូ​ក្រាម ដើម្បី​ធ្វើ​ជើង​ចង្កៀង និង​គ្រឿង​បរិក្ខារ​ទាំង​ប៉ុន្មាន សម្រាប់​ប្រើ‌ប្រាស់​ជា​មួយ​ជើង​ចង្កៀង​នោះ។ លោក​ធ្វើ​អាសនៈ​សម្រាប់​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប​ពី​ឈើ​នាង‌នួន មាន​រាង​បួន​ជ្រុង​ស្មើ ជ្រុង​នីមួយៗ​មាន​ប្រវែង​មួយ​ហត្ថ និង​កម្ពស់​ពីរ​ហត្ថ។ ស្នែង​របស់​អាសនៈ​ស្ថិត​នៅ​ជាប់​នឹង​មុម​ទាំង​បួន។ លោក​ស្រោប​អាសនៈ​ទាំង​មូល​ដោយ​មាស​សុទ្ធ គឺ​ទាំង​ផ្នែក​ខាង​លើ ទាំង​ជញ្ជាំង​ដែល​នៅ​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ ទាំង​ស្នែង។ រីឯ​គែម​ដែល​នៅ​ជុំ‌វិញ​ក៏​ធ្វើ​ពី​មាស​ដែរ។ លោក​ធ្វើ​កង​មាស​ម្ខាង​ពីរៗ ភ្ជាប់​ពី​ក្រោម​គែម​អាសនៈ ដើម្បី​ស៊ក​ឈើ​ស្នែង​សែង​អាសនៈ។ លោក​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង​ពីរ​អំពី​ឈើ​នាង‌នួន ហើយ​ស្រោប​មាស​ផង។ លោក​ក៏​បាន​ធ្វើ​ប្រេង ដើម្បី​ប្រើ​សម្រាប់​ធ្វើ​ពិធី​លាប​ប្រេង​សក្ការៈ និង​ប្រេង​ក្រអូប ជា​ប្រេង​បរិសុទ្ធ ដែល​ផ្សំ​ឡើង​តាម​វិធី​ចម្រាញ់​ប្រេង​របស់​អ្នក​ធ្វើ​ទឹក​អប់។

ចែក​រំលែក
អាន និក្ខមនំ 37

និក្ខមនំ 37:1-29 ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ១៩៥៤ (ពគប)

ឯ​បេតសា‌លាល គាត់​ធ្វើ​ហឹប​ពី​ឈើ​នាង‌នួន មាន​បណ្តោយ​២​ហត្ថ​កន្លះ ទទឹង​១​ហត្ថ​កន្លះ ហើយ​កំពស់​១​ហត្ថ​កន្លះ ក៏​ស្រោប​ដោយ​មាស​សុទ្ធ​ទាំង​ខាង​ក្នុង​ខាង​ក្រៅ ហើយ​ធ្វើ​គែម​មាស​នៅ​ជុំវិញ​ផង គាត់​សិត​កង​មាស​៤​នៅ​ជ្រុង​ហឹប​ទាំង​៤ គឺ​មាន​២​ម្ខាងៗ ក៏​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ព្រម​ទាំង​ស្រោប​មាស​ផង រួច​គាត់​ប្រហក​ឈើ​ស្នែង​នោះ ចូល​ក្នុង​កង នៅ​សង​ខាង​ហឹប​សំរាប់​នឹង​សែង​ទៅ គាត់​ធ្វើ​ទី​សន្តោស​ប្រោស​ពី​មាស​សុទ្ធ មាន​បណ្តោយ​២​ហត្ថ​កន្លះ ហើយ​ទទឹង​១​ហត្ថ​កន្លះ ក៏​យក​មាស​ឆ្លាក់​ធ្វើ​ចេរូប៊ីន​២​នៅ​ចុង​សង​ខាង​ទី​សន្តោស​ប្រោស គឺ​ចេរូប៊ីន​១​នៅ​ចុង​ខាង​នេះ ហើយ​ចេរូប៊ីន​១​ទៀត​នៅ​ចុង​ខាង​នោះ គាត់​បាន​ធ្វើ​ចេរូប៊ីន​ទាំង​២​នោះ​នៅ​ចុង​សង​ខាង ជាប់​លើ​ទី​សន្តោស​ប្រោស ឯ​ចេរូប៊ីន​ក៏​ត្រដាង​ស្លាប​គ្រប​ពី​លើ​ទី​សន្តោស​ប្រោស ហើយ​ប្រទល់​មុខ​គ្នា ឈ្ងោក​មើល​ទី​សន្តោស​ប្រោស។ គាត់​ធ្វើ​តុ​ពី​ឈើ​នាង‌នួន មាន​បណ្តោយ​២​ហត្ថ ទទឹង​១​ហត្ថ ហើយ​កំពស់​១​ហត្ថ​កន្លះ ក៏​ស្រោប​មាស​សុទ្ធ ហើយ​ធ្វើ​គែម​មាស​នៅ​ជុំវិញ គាត់​ក៏​ធ្វើ​គែម​កំពស់​១​ទះ​នៅ​ជុំវិញ​តុ​នោះ ហើយ​នៅ​គែម​នោះ​ក៏​ធ្វើ​គែម​មាស​នៅ​ជុំវិញ​ដែរ គាត់​សិត​កង​មាស​៤​សំរាប់​តុ រួច​ដាក់​កង​ទាំង​នោះ ភ្ជាប់​នឹង​ជើង​តុ​ទាំង​៤ នៅ​គ្រប់​ជ្រុង កង​ទាំង​នោះ​នៅ​ជិត​គែម​តុ សំរាប់​នឹង​ប្រហក​ឈើ​ស្នែង​សែង​ទៅ ក៏​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង​ពី​ឈើ​នាង‌នួន ស្រោប​ដោយ​មាស សំរាប់​នឹង​សែង​តុ ឯ​អស់​ទាំង​ប្រដាប់​ដែល​ត្រូវ​ដាក់​លើ​តុ គឺ​ជា​ថាស ផ្តិល ប៉ាន់ ហើយ​នឹង​ពែង​ដែល​សំរាប់​នឹង​ថ្វាយ​ដង្វាយ​ច្រួច នោះ​គាត់​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ​ទាំង​អស់។ គាត់​ក៏​យក​មាស​សុទ្ធ​ឆ្លាក់​ធ្វើ​ជើង​ចង្កៀង គឺ​ធ្វើ​គល់ ដើម នប់ កន្សោម​គ្រាប់ ហើយ​នឹង​ផ្កា ទាំង​អស់​ជាប់​ជា​មួយ​គ្នា មាន​មែក​៦​ចេញ​ពី​គល់​មក មែក​៣​ចេញ​ខាង​ម្ខាង ហើយ​មែក​៣​ទៀត​ចេញ​ខាង​ម្ខាង នៅ​មែក​១​មាន​នប់​៣ រាង​ដូច​ជា​គ្រាប់​ចំបក់ មាន​ទាំង​កន្សោម​គ្រាប់ ហើយ​នឹង​ផ្កា​ផង ហើយ​នៅ​មែក​១​ទៀត​មាន​នប់​៣ រាង​ដូច​ជា​គ្រាប់​ចំបក់ មាន​ទាំង​កន្សោម​គ្រាប់​នឹង​ផ្កា​ដែរ មែក​ទាំង​៦ ដែល​ចេញ​ពី​គល់​ជើង​ចង្កៀង​នោះ បាន​ធ្វើ​ដូច​គ្នា​ទាំង​អស់ នៅ​គល់​ជើង​ចង្កៀង​មាន​នប់​៤ រាង​ដូច​ជា​គ្រាប់​ចំបក់ ហើយ​មាន​ទាំង​កន្សោម​គ្រាប់​នឹង​ផ្កា​ផង នៅ​ក្រោម​មែក​២ មាន​កន្សោម​គ្រាប់​១ នៅ​ក្រោម​មែក​២​ទៀត មាន​កន្សោម​គ្រាប់​១ ហើយ​នៅ​ក្រោម​មែក​២​ទៀត​មាន​កន្សោម​គ្រាប់​១​ទៀត មែក​ទាំង​៦​ដែល​ចេញ​ពី​គល់​ជើង​ចង្កៀង​មក មាន​ដូច​គ្នា​ទាំង​អស់ កន្សោម​គ្រាប់ ហើយ​នឹង​មែក​ជើង​ចង្កៀង​បាន​ធ្វើ​ជាប់​គ្នា​ឆ្លាក់​ពី​មាស​សុទ្ធ គាត់​ក៏​ធ្វើ​ចង្កៀង​ទាំង​៧ ព្រម​ទាំង​ឃ្នាប​ប្រឆេះ នឹង​កន្ថោរ​ដាក់​កំទេច​សំរាប់​ចង្កៀង​នោះ​ពី​មាស​សុទ្ធ​ដែរ គឺ​គាត់​យក​មាស​សុទ្ធ​១​ហាប​មក​ធ្វើ​ជើង​ចង្កៀង ហើយ​នឹង​ប្រដាប់​ទាំង​ប៉ុន្មាន​សំរាប់​ចង្កៀង។ គាត់​ក៏​ធ្វើ​អាសនា​គ្រឿង​ក្រអូប ពី​ឈើ​នាង‌នួន​មាន​បណ្តោយ​១​ហត្ថ ទទឹង​១​ហត្ថ​៤​ជ្រុង​ស្មើ ហើយ​កំពស់​២​ហត្ថ ក៏​មាន​ស្នែង​ចេញ​ពី​អាសនា​នោះ គាត់​ស្រោប​ដោយ​មាស​សុទ្ធ​ខាង​លើ នៅ​ចំហៀង​ជុំវិញ ព្រម​ទាំង​ស្នែង​ផង ក៏​ធ្វើ​កែម​មាស​នៅ​ជុំវិញ​ដែរ នៅ​ក្រោម​កែម​នោះ គាត់​ធ្វើ​កង​មាស​២​នៅ​ទាំង​សង​ខាង សំរាប់​ប្រហក​ឈើ​ស្នែង​សែង​ទៅ ក៏​ធ្វើ​ឈើ​ស្នែង ពី​ឈើ​នាង‌នួន ស្រោប​ដោយ​មាស​ដែរ។ រួច​គាត់​ធ្វើ​ប្រេង​ចាក់​លាប ជា​ប្រេង​បរិសុទ្ធ នឹង​គ្រឿង​ក្រអូប​យ៉ាង​សុទ្ធ ផ្សំ​តាម​វិធី​ធ្វើ​របស់​អ្នក​ផ្សំ​គ្រឿង​ក្រអូប។

ចែក​រំលែក
អាន និក្ខមនំ 37