ម៉ាកុស 11:1-26 ព្រះ‌យេស៊ូយាងមកជាមួយសិស្សជិតដល់ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមហើយ។ លុះមកដល់ជិតភូមិបេតផា‌សេ និងភូមិបេតថា‌នី ដែលនៅចង្កេះភ្នំដើមអូលីវ ព្រះអង្គចាត់សិស្សពីររូបឲ្យទៅមុន ដោយមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ | ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ២០០៥ (គខប)

ម៉ាកុស 11:1-26 គខប

ព្រះ‌យេស៊ូយាងមកជាមួយសិស្សជិតដល់ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមហើយ។ លុះមកដល់ជិតភូមិបេតផា‌សេ និងភូមិបេតថា‌នី ដែលនៅចង្កេះភ្នំដើមអូលីវ ព្រះអង្គចាត់សិស្សពីររូបឲ្យទៅមុន ដោយមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ចូរទៅភូមិនៅមុខអ្នករាល់គ្នា ពេលទៅដល់ភ្លាម អ្នកនឹងឃើញកូនលាមួយដែលគេចងទុក ពុំទាន់ដែលមាននរណាជិះនៅឡើយទេ ចូរស្រាយវាដឹកមក។ ប្រសិនបើមានគេសួរថា“ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រាយវា” ចូរឆ្លើយប្រាប់គេថា “ព្រះ‌អម្ចាស់ត្រូវការវា តែព្រះអង្គនឹងឲ្យគេដឹកមកវិញភ្លាមជាមិនខាន”»។ សិស្សទាំងពីររូបចេញដំណើរទៅ ឃើញកូនលាមួយដែលគេចងទុកនៅមាត់ទ្វារ ខាងក្រៅផ្ទះ ក្បែរផ្លូវ ហើយក៏ស្រាយវា។ មានអ្នកខ្លះនៅទីនោះសួរអ្នកទាំងពីរថា៖ «តើអ្នកធ្វើអ្វីហ្នឹង ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រាយកូនលានេះ?»។ សិស្សទាំងពីរឆ្លើយទៅគេ តាមពាក្យដែលព្រះ‌យេស៊ូបានបង្គាប់មក គេក៏ឲ្យដឹកចេញទៅ។ សិស្សទាំងពីរដឹកវាយកមកថ្វាយព្រះ‌យេស៊ូ ហើយយកអាវរបស់ខ្លួនក្រាលពីលើខ្នងកូនលា ព្រះអង្គក៏ឡើងគង់លើខ្នងកូនលានោះ។ មានមនុស្ស‌ម្នាជាច្រើននាំគ្នាយកអាវរបស់ខ្លួនក្រាលតាមផ្លូវ ហើយខ្លះទៀតយកស្លឹកឈើពីចម្ការមករាយលើផ្លូវដែរ។ អស់អ្នកដែលដើរហែ‌ហមព្រះ‌យេស៊ូពីមុខពីក្រោយ នាំគ្នាស្រែកឡើងថា៖ «ជយោ! សូមព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់ព្រះអង្គ ដែលយាងមកក្នុងព្រះ‌នាមព្រះ‌អម្ចាស់ សូមព្រះ‌ជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់ព្រះ‌រាជ្យ*ដែលកំពុងតែមកដល់ គឺព្រះ‌រាជ្យរបស់ព្រះ‌បាទដាវីឌ ជាបិតារបស់យើង! ជយោ! ព្រះ‌ជាម្ចាស់នៅស្ថានដ៏ខ្ពង់‌ខ្ពស់បំផុត!»។ កាលព្រះ‌យេស៊ូទៅដល់ក្រុងយេរូ‌សាឡឹម ព្រះអង្គក៏យាងចូលក្នុងព្រះ‌វិហារ*។ ក្រោយពីបានទតមើលសព្វគ្រប់អស់ហើយ ព្រះអង្គយាងទៅភូមិបេតថា‌នីជាមួយសិស្សទាំងដប់‌ពីររូប ដ្បិតល្ងាចណាស់ហើយ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ព្រះអង្គយាងចេញពីភូមិបេតថា‌នី ពេលនោះ ព្រះអង្គឃ្លាន។ ព្រះអង្គទតឃើញឧទុម្ពរ*មួយដើមពីចម្ងាយ មានស្លឹកខៀវខ្ចី ព្រះអង្គក៏យាងតម្រង់ទៅ ក្រែងលោមានផ្លែ។ ពេលព្រះអង្គយាងទៅជិត ព្រះអង្គទតឃើញមានតែស្លឹកប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតពុំទាន់ដល់រដូវឧទុម្ពរផ្លែនៅឡើយទេ។ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់ដើមឧទុម្ពរនោះថា៖ «ចាប់ពីពេលនេះតទៅ គ្មាននរណាបរិ‌ភោគផ្លែរបស់ឯងទៀតឡើយ!»។ ពួកសិស្ស*បានឮព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះ‌យេស៊ូយាងមកដល់ក្រុងយេរូ‌សាឡឹមជាមួយពួកសិស្ស ព្រះអង្គយាងចូលក្នុងព្រះ‌វិហារ ហើយដេញអ្នកលក់ដូរចេញ។ ព្រះអង្គផ្ដួលតុពួកអ្នកប្ដូរប្រាក់ ផ្ដួលកៅ‌អីរបស់អ្នកលក់ព្រាប។ ព្រះអង្គមិនឲ្យនរណាលីសែងអីវ៉ាន់កាត់ទីធ្លាព្រះ‌វិហារ*ឡើយ។ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលប្រៀន‌ប្រដៅគេថា៖ «ក្នុងគម្ពីរមានចែងថា: ដំណាក់របស់យើងត្រូវធ្វើជាដំណាក់ សម្រាប់ឲ្យជាតិសាសន៍ទាំង‌ឡាយអធិស្ឋាន* តែអ្នករាល់គ្នាយកធ្វើជាសំបុកចោរទៅវិញ »។ កាលពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* និងពួកអាចារ្យ*ដឹងរឿងនេះ គេនាំគ្នារកមធ្យោបាយធ្វើគុតព្រះ‌យេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ គេខ្លាចព្រះអង្គ ដ្បិតបណ្ដា‌ជនទាំងមូលចាប់អារម្មណ៍នឹងសេចក្ដីដែលព្រះអង្គបង្រៀនណាស់។ លុះដល់ល្ងាច ព្រះ‌យេស៊ូយាងចាកចេញពីទីក្រុងជាមួយពួកសិស្ស។ ព្រឹកឡើង ពេលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវនោះ ពួកសិស្សឃើញដើមឧទុម្ពរ*ក្រៀមស្វិតរហូតដល់ឫស។ លោកពេត្រុសនឹកឃើញព្រះ‌បន្ទូលរបស់ព្រះ‌យេស៊ូ ក៏ទូលព្រះអង្គថា៖ «ព្រះ‌គ្រូ! សូមមើល! ដើមឧទុម្ពរដែលព្រះ‌គ្រូបានដាក់បណ្ដា‌សានោះ ក្រៀមស្វិតទៅហើយ!»។ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់ពួកសិស្ស*ថា៖ «ចូរមានជំនឿលើព្រះ‌ជាម្ចាស់ចុះ!។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា បើអ្នកណាម្នាក់និយាយទៅកាន់ភ្នំនេះថា “ចូរចេញពីទីនេះធ្លាក់ក្នុងសមុទ្រទៅ!” ហើយបើអ្នកនោះជឿជាក់ក្នុងចិត្ត ដោយឥតសង្ស័យថាពាក្យរបស់ខ្លួននឹងបានសម្រេច នោះព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងប្រទានឲ្យបានសម្រេចតាមពាក្យគេមែន។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្វីក៏ដោយឲ្យតែអ្នករាល់គ្នាអធិស្ឋាន*សុំ ចូរជឿថាអ្នករាល់គ្នាបានទទួលហើយ នោះព្រះ‌ជាម្ចាស់នឹងប្រទានឲ្យអ្នករាល់គ្នាជាពុំ‌ខាន។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលឈរអធិស្ឋាន បើអ្នករាល់គ្នាមានទំនាស់អ្វីនឹងនរណាម្នាក់ ចូរអត់‌ទោសឲ្យគេទៅ ដើម្បីព្រះ‌បិតារបស់អ្នករាល់គ្នា ដែលគង់នៅស្ថានបរម‌សុខ*អត់‌ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នា»។ [ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នករាល់គ្នាមិនអត់‌ទោសឲ្យគេទេ ព្រះ‌បិតារបស់អ្នករាល់គ្នា ដែលគង់នៅស្ថានបរម‌សុខ* ក៏មិនអត់‌ទោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែរ។]

អាន ម៉ាកុស 11

ស្ដាប់នូវ ម៉ាកុស 11