លូកា 24:13-35 នៅថ្ងៃដដែលនោះ មានសិស្ស*ពីរនាក់ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅភូមិអេម៉ោស ចម្ងាយប្រមាណដប់មួយគីឡូ‌ម៉ែត្រពីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម។ គេនិយាយគ្នាអំពីហេតុ‌ការណ៍ទាំងប៉ុន្មានដែលកើតមាន។ នៅពេលដែលគេកំពុង | ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ២០០៥ (គខប)

លូកា 24:13-35 គខប

នៅថ្ងៃដដែលនោះ មានសិស្ស*ពីរនាក់ធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅភូមិអេម៉ោស ចម្ងាយប្រមាណដប់មួយគីឡូ‌ម៉ែត្រពីក្រុងយេរូ‌សាឡឹម។ គេនិយាយគ្នាអំពីហេតុ‌ការណ៍ទាំងប៉ុន្មានដែលកើតមាន។ នៅពេលដែលគេកំពុងតែពិភាក្សាគ្នា ព្រះ‌យេស៊ូយាងមកជិតគេ ហើយធ្វើដំណើរជាមួយគេទៅ។ គេឃើញព្រះ‌យេស៊ូផ្ទាល់នឹងភ្នែក តែគេមិនអាចស្គាល់ព្រះអង្គឡើយ។ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលសួរគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដើរបណ្ដើរ ជជែកគ្នាបណ្ដើរ តើនិយាយគ្នាអំពីរឿងអ្វីហ្នឹង?»។ គេក៏ឈប់ដើរ ឈរស្ងៀម មានទឹកមុខស្រងូត។ ម្នាក់ឈ្មោះក្លេវ‌ប៉ាស ទូលព្រះអង្គថា៖ «ប្រជា‌ជនទាំងអស់នៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹមដឹងហេតុ‌ការណ៍ ដែលកើតឡើងប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះគ្រប់ៗគ្នា ម្ដេចក៏លោកមិនដឹង?»។ ព្រះអង្គសួរទៅគេថា៖ «តើរឿងអ្វី?»។ គេទូលឆ្លើយថា៖ «គឺរឿងលោកយេស៊ូជាអ្នកភូមិណាសា‌រ៉ែត។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់ និងប្រជា‌ជនទាំងមូល ទទួលស្គាល់ថា លោកជាព្យាការី*មានឫទ្ធា‌នុភាពក្នុងគ្រប់កិច្ចការដែលលោកបានធ្វើ និងគ្រប់ពាក្យសម្ដីដែលលោកបានថ្លែង។ ពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* និងពួកមន្ត្រីរបស់យើង បានបញ្ជូនលោកទៅឲ្យគេកាត់ទោសប្រហារជីវិត ហើយគេឆ្កាងលោកផង។ យើងបានសង្ឃឹមថា លោកនេះហើយដែលនឹងរំដោះជន‌ជាតិអ៊ីស្រា‌អែល តែហេតុ‌ការណ៍ទាំងនោះបានកន្លងផុតទៅបីថ្ងៃហើយ។ មានស្ត្រីខ្លះក្នុងចំណោមពួកយើង បានធ្វើឲ្យយើងឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង គឺនាងនាំគ្នាទៅផ្នូរតាំងពីព្រលឹម តែមិនបានឃើញសពលោកទេ។ នាងត្រឡប់មកវិញរៀបរាប់ថា នាងបានឃើញទេវតា*មកប្រាប់ថា លោកមានជីវិតរស់។ មានពួកយើងខ្លះនាំគ្នាទៅផ្នូរដែរ ហើយបានឃើញដូចពាក្យស្ត្រីទាំងនោះនិយាយមែន ប៉ុន្តែ ពុំមាននរណាបានឃើញលោកសោះ»។ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «មនុស្សខ្វះប្រាជ្ញាអើយ! អ្នករាល់គ្នាមិនងាយជឿពាក្យទាំងប៉ុន្មាន ដែលពួកព្យាការីបានថ្លែងសោះ!។ ព្រះ‌គ្រិស្ត*ត្រូវតែរងទុក្ខលំបាកបែបនេះសិន មុននឹងចូលទៅទទួលសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ»។ បន្ទាប់មក ព្រះ‌យេស៊ូបកស្រាយសេចក្ដីដែលមានចែងទុកអំពីព្រះអង្គនៅក្នុងគម្ពីរទាំងមូល ចាប់ពីគម្ពីរលោកម៉ូសេ*រហូតដល់គម្ពីរព្យាការីទាំងអស់។ លុះមកជិតដល់ភូមិដែលសិស្សទាំងពីរបម្រុងនឹងទៅ ព្រះ‌យេស៊ូធ្វើហាក់ដូចជាចង់យាងបន្តទៅមុខទៀត។ គេឃាត់ព្រះអង្គថា៖ «សូមលោកស្នាក់នៅជាមួយយើងខ្ញុំទីនេះហើយ ដ្បិតថ្ងៃកាន់តែទាប ហើយជិតយប់ផង» ព្រះ‌យេស៊ូក៏ចូលទៅស្នាក់នៅជាមួយគេ។ ព្រះអង្គគង់រួមតុជាមួយគេ ហើយយកនំប៉័ងមកកាន់ អរព្រះ‌គុណព្រះ‌ជាម្ចាស់ រួចកាច់ប្រទានឲ្យគេ។ ពេលនោះ ភ្នែកគេបានភ្លឺឡើង មើលព្រះអង្គស្គាល់ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គបាត់ពីមុខគេទៅ។ គេនិយាយគ្នាថា៖ «កាលព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលមកកាន់យើង ព្រមទាំងបកស្រាយគម្ពីរឲ្យយើងស្ដាប់ នៅតាមផ្លូវ យើងមានចិត្តរំភើបយ៉ាងខ្លាំង!»។ គេក៏ក្រោកឡើង វិលត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹមវិញភ្លាម ឃើញក្រុមសិស្ស*ទាំងដប់មួយនាក់នៅជុំគ្នាជាមួយពួកគេឯទៀតៗ គេប្រាប់អ្នកទាំងពីរថា៖ «ព្រះ‌អម្ចាស់មានព្រះ‌ជន្មរស់ឡើងវិញ ពិតប្រាកដមែន ហើយព្រះអង្គបានបង្ហាញខ្លួនឲ្យស៊ីម៉ូនឃើញ!»។ សិស្សទាំងពីរនាក់រៀបរាប់ហេតុ‌ការណ៍ដែលកើតឡើងនៅតាមផ្លូវ ហើយគេបានស្គាល់ព្រះអង្គនៅពេលព្រះអង្គកាច់នំប៉័ង។

អាន លូកា 24

ស្ដាប់នូវ លូកា 24

ប្រៀបធៀបគ្រប់ជំនាន់បកប្រែ: លូកា 24:13-35