Башталганы 24
24
Авраам Исаакка ӱй кижи экелзин деп, кулын ийгени
1Авраам карып, ӱле-коногы јууктажа берген. Кайракан оны алкап, ого болужып јӱрген.
2Авраам оныҥ айлындагы бар-јогын башкарган эҥ јаан кулына айткан:
– Колыҥды тӧҥмӧгимниҥ алдына салып, 3Кайраканла, теҥериниҥ ле јердиҥ Кудайыла чертен, мениҥ уулыма кижини јербойыныҥ, ханаанейлердиҥ, кыстарынаҥ албазым деп, сӧзиҥ бер. 4Мениҥ орооныма, тӧрӧӧндӧриме барып, Исаак уулыма кижини анаҥ экелип берерим деп, сӧзиҥ бер.
5Кул ого айткан:
– Айса болзо, кыс мениле кожо бери, бу јерге, келерге кӱӱнзебезе, уулыҥды сениҥ тӧрӧл јериҥе апарып салайын ба?
6– Јок! – Авраам айткан. – Уулымды мениҥ тӧрӧлиме кайра апарба! 7Кайракан, теҥериниҥ Кудайы мени адамныҥ айлынаҥ, чыккан-ӧскӧн јеримнеҥ чыгарып, бери экелген. Ол мениле куучындажып, бу јерди мениҥ калдыктарыма берерим деп, черт-сӧзин берген. Эмди Кайракан сенеҥ озо Бойыныҥ ангелин ийер, сен дезе мениҥ тӧрӧл јеримнеҥ уулыма эш-нӧкӧр экелип берериҥ. 8Је кыс сениле кожо келерге кӱӱнзебезе, сен меге берген черт-сӧстӧҥ јайым болорыҥ, је уулымды мениҥ тӧрӧлиме кайра апарба!
9Кул колын Авраам бийиниҥ тӧҥмӧгиниҥ алдына салып, чертин берген. 10Бийиниҥ тӧӧлӧринеҥ он тӧӧ алып, олорго баалу-чуулу сыйлар артып, Нахордыҥ јаткан Арам-Нахараим деген кала јаар атанган.
11Эҥиргеери, кыстар суу алып келер ӧйдӧ, каланыҥ јуугында кутуктыҥ јанына тӧӧлӧрин токтодып, кул айтты:
12– Кайракан, Авраам бийимниҥ Кудайы! Бӱгӱн бийиме Авраамга килемји этсеҥ, оныҥ уулына ӱйи болотон кысты меге удура ийзеҥ! 13Мен бу каланыҥ кыстары суу алып турган кутуктыҥ јанында турум. 14Кыстардыҥ бирӱзинеҥ мен: «Јыракыҥнаҥ меге суу ичерге берзеҥ?» – деп суразам, ол: «Ич ле, тӧӧлӧриҥди де сугарып берейин», – дезе, Сен Исаак кулыҥа эш-нӧкӧр болзын деп кӧстӧгӧн кыс ол болор. Мынайып, Сен мениҥ бийимге килемји эткениҥди билип ийерим.
15Ол јетире айткалакта, Авраамныҥ Нахор карындажыныҥ ла Милканыҥ уулыныҥ, Бетуэлдиҥ, кызы Ревекка ийнинде јыракылу базып келген. 16Бу сӱрекей кеберкек бойлу кыс болгон. Ол кутукка келип, јыракызын толтырала, ойто кайра барып јадарда, 17кул јӱгӱрӱп келеле, сураган:
– Јыракыҥнаҥ меге суу ичерге берзеҥ?
18– Ич, бийим, – кыс каруузын јандырып, јыракызын ийнинеҥ тӱжӱрген. Авраамныҥ кулына сууны ичерге береле, 19айткан:
– Мен тӧӧлӧриҥе де суу экелип, олордыҥ суузыны канганча сугарып ийейин.
20Ол јыракызындагы сууны тоскуурга тӱрген урала, ойто кутукка јӱгӱрген – анайып ол тӧӧлӧрдиҥ ончозын сугарган. 21Кул унчукпай, Кайракан оныҥ јолын чын алкады эмеш пе деп билип аларга, кысты ајыктап кӧрӱп турган. 22Тӧӧлӧр суунаҥ ичкилеп аларда, ол кыска јарым шекель бескелӱ алтын сырга, он шекель бескелӱ эки алтын кобыкчы берип, 23сураган:
– Сен кемниҥ кызы? Адаҥ-эште биске конор јер табылгай не?
24Ол каруузын јандырган:
– Мен Милка ла Нахордыҥ уулыныҥ, Бетуэлдиҥ, кызы, – деген.
25База айткан:
– Бисте салам ла азырал кӧп. Конор јер де табылар.
26Кул дезе Кайраканга јерге јетире бажырып 27айткан:
– Авраам бийимниҥ Кудайы, Кайракан, алкышту болзын! Ол мениҥ бийиме килемјилӱ ле чындык болуп, мени кӧнӱ јолло бийимниҥ тӧрӧӧндӧриниҥ айлына экелген.
28Кыс сыр-јӱгӱрӱкле айлына келип, не болгонын ончозын энезине куучындап берген. 29-30Ревекканыҥ Лаван аказы сыйныныҥ сыргазын ла кобыкчызын кӧрӱп, келген кижи нени айтканын уккан кийнинде, кутук јаар меҥдеген. Кӧрзӧ, Авраамныҥ кулы тӧӧлӧриле кожо кутуктыҥ јанында турганча эмтир. 31Лаван айткан:
– Кайраканнаҥ алкышту кижи, айылга кирбей не туруҥ? Сеге ле сениҥ тӧӧлӧриҥе конор јер белен.
32Авраамныҥ кулы айылга кирген. Лаван тӧӧлӧрдиҥ кожын алып, салам ла азырал салып берген. Айылчыга ла оныҥ јолдошторына буттарын јунарга суу экелип берген. 33Авраамныҥ кулыныҥ алдына курсак салгандар, је ол:
– Мениҥ бери келген керегимди айтпаганчам, ажанбазым – деп айткан.
– Айт – дешкендер.
34Ол айткан:
– Мен Авраамныҥ кулы. 35Кайракан мениҥ бийимди ажындыра алкаган, ол сӱреен бай кижи болуп калган. Ол ого койлор до, уйлар да, мӧҥӱн де, алтын да, тӧӧлӧр дӧ, эштектер де, онойдо ок, кул эр де, ӱй де улус берген. 36Сарра, бийимниҥ ӱйи, карыыр јӧбинде уул бала тапкан, мениҥ бийим бары-јогын ончозын уулына берген. 37Бийим менеҥ черт алган: «Мен јаткан јердеҥ, ханааней кыстар ортозынаҥ уулыма кижи алдырба, 38ада-ӧбӧкӧмниҥ јерине, тӧрӧӧндӧриме барып, анаҥ уулыма кижи экелип бер», – деген. 39Мен бийимнеҥ: «Кыс мениле кожо келбезе, канайдарым?» – деп сурагам. 40Ол меге: «Ӱстимдеги Кайракан сениле кожо Бойыныҥ ангелин ийип, мениҥ угымнаҥ, билемнеҥ уулыма эш-нӧкӧр экелзин деп, јолыҥды алкап салар. 41Мениҥ тӧрӧӧндӧриме једип барзаҥ – ол черт сӧзиҥди бӱдӱргениҥ болор. Олор кызын бербезе де, сен чертиҥнеҥ јайым болорыҥ». 42Бӱгӱн кутукка келип, айткам: «Кайракан, Авраам бийимниҥ Кудайы! Сен мениҥ јолымды алкагадый болзоҥ, 43мен кутуктыҥ јанында турум. Суу аларга келген кыска: „Јыракыҥнаҥ меге суу ичерге берзеҥ?“ – деп суразам, 44ол: „Ич ле, тӧӧлӧриҥди де сугарып берейин“, – дезе, мениҥ бийимниҥ уулына эш-нӧкӧр эдип, Кайраканныҥ кӧстӧгӧни ол болор». 45Мен мыны учына јетире санангалагымда, ийнинде јыракылу Ревекка келип, кутуктаҥ суу алган. Мен оноҥ суу сурагам. 46Ол јыракыны ийнинеҥ тӱрген тӱжӱрӱп: «Ич ле, тӧӧлӧриҥди де сугарып берейин», – деген. Мен суунаҥ ичип алгам, ол тӧӧлӧримди де сугарып берген. 47«Сен кемниҥ кызы?» – деп, мен сураарымда, ол: «Нахор ло Милканыҥ уулыныҥ, Бетуэлдиҥ, кызы», – деген. Мен ого сырга ла кобыкчы берип, 48Кайраканга јерге јетире бажыргам. Бийимниҥ уулына бойыныҥ угынаҥ кижи алып берзин деп, мени бери кӧнӱ јолло экелген учун, Кайраканга, Авраам бийимниҥ Кудайына, алкыжым айткам. 49Эмди меге айдыгар: мениҥ бийимниҥ сурагын бӱдӱрер кӱӱнигер бар ба? Меге каруузын береер, оноҥ нени эдетенин мен билип ийерим.
50Лаван ла Бетуэл каруузын јандырган:
– Бу керек Кайраканнаҥ эмтир. Бис сеге «је» де, «јок» то деп айдып болбозыс. 51Ревекка алдыҥда туру: бойыҥла кожо апар. Кайраканныҥ кӱӱн-табыла, ол бийиҥниҥ уулына эш-нӧкӧр болзын.
52Мыны угала, Авраамныҥ кулы Кайраканга база катап јерге јетире бажырган. 53Оноҥ мӧҥӱн ле алтын кееркедимдер, кеп-кийимдер чыгарып, Ревеккага берген, анайда ок, оныҥ аказына ла энезине баалу сыйлар эткен. 54Мыныҥ кийнинде ол кожо јӱрген улузыла ажанып, амыраарга јада берген. Эртен тура:
– Мен бийиме кайра јанайын, – деген.
55Је Ревекканыҥ аказы ла энези айткандар:
– Кыс он до кӱн кире болзо, айлында јӱрзин.
56– Мени токтотпогор, – деп, Авраамныҥ кулы айткан. – Кайракан јолымды алкап койгон, мен бийиме кайра јанайын.
57Олор каруузына:
– Кысты алдырып, бойынаҥ сурактар, – деген.
58Ревекканы алдырып, сурагандар:
– Бу кижиле кожо барарыҥ ба?
Ол:
– Барарым, – деген.
59Олор Ревеккала, оны јаштаҥ ала азыраган јалчы ӱй кижиле, Авраамныҥ кулыла, оныҥ јолдошторыла эзендежип, 60Ревекканы алкап айткан:
– Сыйныбыс, сениҥ калдыктарыҥ муҥдар-муҥдар тоолу кӧп болзын! Сениҥ балдарыҥ ӧштӱлериниҥ калаларын ээлезин!
61Ревекка ла оныҥ јалчылары тӧӧлӧргӧ минип, Авраамныҥ кулын ээчий јорткондор. Анайып, кул Ревекканы кожо алып, айлына атанган.
Исаак Ревекканы алганы
62Ол тушта Исаак Негевте јуртаган, Беэр-Лахай-Рои деп јердеҥ јаҥы јуукта ла једип келген болгон. 63Эҥиргери токуналу сананып ийерге ол јалаҥда базып јӱреле, кӧрӱп ийерде, тӧӧлӧр келип јаткан. 64Ревекка Исаакты кӧрӱп ийеле, тӧӧнӧҥ тӱжӱп, 65кулдаҥ сураган:
– Биске удура келип јаткан кижи кем?
– Ол мениҥ бийим, – деп, кул каруузын јандырган.
Айдарда, Ревекка јабынчыла јабынып алган.
66Кул јол-јорыгы керегинде Исаакка ӱзе куучындап берерде, 67Исаак Ревекканы Сарра энезиниҥ кийис айлына кийдирген. Анайып, Ревекка оныҥ ӱйи болуп калган. Исаак Ревекканы тыҥ сӱӱген. Анайып ол энезиниҥ јада каганына база карыкпай, токунай берген.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
Башталганы 24: АЛТ
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Российское Библейское Общество, 2025
© Институт перевода Библии, 2025
Башталганы 24
24
Авраам Исаакка ӱй кижи экелзин деп, кулын ийгени
1Авраам карып, ӱле-коногы јууктажа берген. Кайракан оны алкап, ого болужып јӱрген.
2Авраам оныҥ айлындагы бар-јогын башкарган эҥ јаан кулына айткан:
– Колыҥды тӧҥмӧгимниҥ алдына салып, 3Кайраканла, теҥериниҥ ле јердиҥ Кудайыла чертен, мениҥ уулыма кижини јербойыныҥ, ханаанейлердиҥ, кыстарынаҥ албазым деп, сӧзиҥ бер. 4Мениҥ орооныма, тӧрӧӧндӧриме барып, Исаак уулыма кижини анаҥ экелип берерим деп, сӧзиҥ бер.
5Кул ого айткан:
– Айса болзо, кыс мениле кожо бери, бу јерге, келерге кӱӱнзебезе, уулыҥды сениҥ тӧрӧл јериҥе апарып салайын ба?
6– Јок! – Авраам айткан. – Уулымды мениҥ тӧрӧлиме кайра апарба! 7Кайракан, теҥериниҥ Кудайы мени адамныҥ айлынаҥ, чыккан-ӧскӧн јеримнеҥ чыгарып, бери экелген. Ол мениле куучындажып, бу јерди мениҥ калдыктарыма берерим деп, черт-сӧзин берген. Эмди Кайракан сенеҥ озо Бойыныҥ ангелин ийер, сен дезе мениҥ тӧрӧл јеримнеҥ уулыма эш-нӧкӧр экелип берериҥ. 8Је кыс сениле кожо келерге кӱӱнзебезе, сен меге берген черт-сӧстӧҥ јайым болорыҥ, је уулымды мениҥ тӧрӧлиме кайра апарба!
9Кул колын Авраам бийиниҥ тӧҥмӧгиниҥ алдына салып, чертин берген. 10Бийиниҥ тӧӧлӧринеҥ он тӧӧ алып, олорго баалу-чуулу сыйлар артып, Нахордыҥ јаткан Арам-Нахараим деген кала јаар атанган.
11Эҥиргеери, кыстар суу алып келер ӧйдӧ, каланыҥ јуугында кутуктыҥ јанына тӧӧлӧрин токтодып, кул айтты:
12– Кайракан, Авраам бийимниҥ Кудайы! Бӱгӱн бийиме Авраамга килемји этсеҥ, оныҥ уулына ӱйи болотон кысты меге удура ийзеҥ! 13Мен бу каланыҥ кыстары суу алып турган кутуктыҥ јанында турум. 14Кыстардыҥ бирӱзинеҥ мен: «Јыракыҥнаҥ меге суу ичерге берзеҥ?» – деп суразам, ол: «Ич ле, тӧӧлӧриҥди де сугарып берейин», – дезе, Сен Исаак кулыҥа эш-нӧкӧр болзын деп кӧстӧгӧн кыс ол болор. Мынайып, Сен мениҥ бийимге килемји эткениҥди билип ийерим.
15Ол јетире айткалакта, Авраамныҥ Нахор карындажыныҥ ла Милканыҥ уулыныҥ, Бетуэлдиҥ, кызы Ревекка ийнинде јыракылу базып келген. 16Бу сӱрекей кеберкек бойлу кыс болгон. Ол кутукка келип, јыракызын толтырала, ойто кайра барып јадарда, 17кул јӱгӱрӱп келеле, сураган:
– Јыракыҥнаҥ меге суу ичерге берзеҥ?
18– Ич, бийим, – кыс каруузын јандырып, јыракызын ийнинеҥ тӱжӱрген. Авраамныҥ кулына сууны ичерге береле, 19айткан:
– Мен тӧӧлӧриҥе де суу экелип, олордыҥ суузыны канганча сугарып ийейин.
20Ол јыракызындагы сууны тоскуурга тӱрген урала, ойто кутукка јӱгӱрген – анайып ол тӧӧлӧрдиҥ ончозын сугарган. 21Кул унчукпай, Кайракан оныҥ јолын чын алкады эмеш пе деп билип аларга, кысты ајыктап кӧрӱп турган. 22Тӧӧлӧр суунаҥ ичкилеп аларда, ол кыска јарым шекель бескелӱ алтын сырга, он шекель бескелӱ эки алтын кобыкчы берип, 23сураган:
– Сен кемниҥ кызы? Адаҥ-эште биске конор јер табылгай не?
24Ол каруузын јандырган:
– Мен Милка ла Нахордыҥ уулыныҥ, Бетуэлдиҥ, кызы, – деген.
25База айткан:
– Бисте салам ла азырал кӧп. Конор јер де табылар.
26Кул дезе Кайраканга јерге јетире бажырып 27айткан:
– Авраам бийимниҥ Кудайы, Кайракан, алкышту болзын! Ол мениҥ бийиме килемјилӱ ле чындык болуп, мени кӧнӱ јолло бийимниҥ тӧрӧӧндӧриниҥ айлына экелген.
28Кыс сыр-јӱгӱрӱкле айлына келип, не болгонын ончозын энезине куучындап берген. 29-30Ревекканыҥ Лаван аказы сыйныныҥ сыргазын ла кобыкчызын кӧрӱп, келген кижи нени айтканын уккан кийнинде, кутук јаар меҥдеген. Кӧрзӧ, Авраамныҥ кулы тӧӧлӧриле кожо кутуктыҥ јанында турганча эмтир. 31Лаван айткан:
– Кайраканнаҥ алкышту кижи, айылга кирбей не туруҥ? Сеге ле сениҥ тӧӧлӧриҥе конор јер белен.
32Авраамныҥ кулы айылга кирген. Лаван тӧӧлӧрдиҥ кожын алып, салам ла азырал салып берген. Айылчыга ла оныҥ јолдошторына буттарын јунарга суу экелип берген. 33Авраамныҥ кулыныҥ алдына курсак салгандар, је ол:
– Мениҥ бери келген керегимди айтпаганчам, ажанбазым – деп айткан.
– Айт – дешкендер.
34Ол айткан:
– Мен Авраамныҥ кулы. 35Кайракан мениҥ бийимди ажындыра алкаган, ол сӱреен бай кижи болуп калган. Ол ого койлор до, уйлар да, мӧҥӱн де, алтын да, тӧӧлӧр дӧ, эштектер де, онойдо ок, кул эр де, ӱй де улус берген. 36Сарра, бийимниҥ ӱйи, карыыр јӧбинде уул бала тапкан, мениҥ бийим бары-јогын ончозын уулына берген. 37Бийим менеҥ черт алган: «Мен јаткан јердеҥ, ханааней кыстар ортозынаҥ уулыма кижи алдырба, 38ада-ӧбӧкӧмниҥ јерине, тӧрӧӧндӧриме барып, анаҥ уулыма кижи экелип бер», – деген. 39Мен бийимнеҥ: «Кыс мениле кожо келбезе, канайдарым?» – деп сурагам. 40Ол меге: «Ӱстимдеги Кайракан сениле кожо Бойыныҥ ангелин ийип, мениҥ угымнаҥ, билемнеҥ уулыма эш-нӧкӧр экелзин деп, јолыҥды алкап салар. 41Мениҥ тӧрӧӧндӧриме једип барзаҥ – ол черт сӧзиҥди бӱдӱргениҥ болор. Олор кызын бербезе де, сен чертиҥнеҥ јайым болорыҥ». 42Бӱгӱн кутукка келип, айткам: «Кайракан, Авраам бийимниҥ Кудайы! Сен мениҥ јолымды алкагадый болзоҥ, 43мен кутуктыҥ јанында турум. Суу аларга келген кыска: „Јыракыҥнаҥ меге суу ичерге берзеҥ?“ – деп суразам, 44ол: „Ич ле, тӧӧлӧриҥди де сугарып берейин“, – дезе, мениҥ бийимниҥ уулына эш-нӧкӧр эдип, Кайраканныҥ кӧстӧгӧни ол болор». 45Мен мыны учына јетире санангалагымда, ийнинде јыракылу Ревекка келип, кутуктаҥ суу алган. Мен оноҥ суу сурагам. 46Ол јыракыны ийнинеҥ тӱрген тӱжӱрӱп: «Ич ле, тӧӧлӧриҥди де сугарып берейин», – деген. Мен суунаҥ ичип алгам, ол тӧӧлӧримди де сугарып берген. 47«Сен кемниҥ кызы?» – деп, мен сураарымда, ол: «Нахор ло Милканыҥ уулыныҥ, Бетуэлдиҥ, кызы», – деген. Мен ого сырга ла кобыкчы берип, 48Кайраканга јерге јетире бажыргам. Бийимниҥ уулына бойыныҥ угынаҥ кижи алып берзин деп, мени бери кӧнӱ јолло экелген учун, Кайраканга, Авраам бийимниҥ Кудайына, алкыжым айткам. 49Эмди меге айдыгар: мениҥ бийимниҥ сурагын бӱдӱрер кӱӱнигер бар ба? Меге каруузын береер, оноҥ нени эдетенин мен билип ийерим.
50Лаван ла Бетуэл каруузын јандырган:
– Бу керек Кайраканнаҥ эмтир. Бис сеге «је» де, «јок» то деп айдып болбозыс. 51Ревекка алдыҥда туру: бойыҥла кожо апар. Кайраканныҥ кӱӱн-табыла, ол бийиҥниҥ уулына эш-нӧкӧр болзын.
52Мыны угала, Авраамныҥ кулы Кайраканга база катап јерге јетире бажырган. 53Оноҥ мӧҥӱн ле алтын кееркедимдер, кеп-кийимдер чыгарып, Ревеккага берген, анайда ок, оныҥ аказына ла энезине баалу сыйлар эткен. 54Мыныҥ кийнинде ол кожо јӱрген улузыла ажанып, амыраарга јада берген. Эртен тура:
– Мен бийиме кайра јанайын, – деген.
55Је Ревекканыҥ аказы ла энези айткандар:
– Кыс он до кӱн кире болзо, айлында јӱрзин.
56– Мени токтотпогор, – деп, Авраамныҥ кулы айткан. – Кайракан јолымды алкап койгон, мен бийиме кайра јанайын.
57Олор каруузына:
– Кысты алдырып, бойынаҥ сурактар, – деген.
58Ревекканы алдырып, сурагандар:
– Бу кижиле кожо барарыҥ ба?
Ол:
– Барарым, – деген.
59Олор Ревеккала, оны јаштаҥ ала азыраган јалчы ӱй кижиле, Авраамныҥ кулыла, оныҥ јолдошторыла эзендежип, 60Ревекканы алкап айткан:
– Сыйныбыс, сениҥ калдыктарыҥ муҥдар-муҥдар тоолу кӧп болзын! Сениҥ балдарыҥ ӧштӱлериниҥ калаларын ээлезин!
61Ревекка ла оныҥ јалчылары тӧӧлӧргӧ минип, Авраамныҥ кулын ээчий јорткондор. Анайып, кул Ревекканы кожо алып, айлына атанган.
Исаак Ревекканы алганы
62Ол тушта Исаак Негевте јуртаган, Беэр-Лахай-Рои деп јердеҥ јаҥы јуукта ла једип келген болгон. 63Эҥиргери токуналу сананып ийерге ол јалаҥда базып јӱреле, кӧрӱп ийерде, тӧӧлӧр келип јаткан. 64Ревекка Исаакты кӧрӱп ийеле, тӧӧнӧҥ тӱжӱп, 65кулдаҥ сураган:
– Биске удура келип јаткан кижи кем?
– Ол мениҥ бийим, – деп, кул каруузын јандырган.
Айдарда, Ревекка јабынчыла јабынып алган.
66Кул јол-јорыгы керегинде Исаакка ӱзе куучындап берерде, 67Исаак Ревекканы Сарра энезиниҥ кийис айлына кийдирген. Анайып, Ревекка оныҥ ӱйи болуп калган. Исаак Ревекканы тыҥ сӱӱген. Анайып ол энезиниҥ јада каганына база карыкпай, токунай берген.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Российское Библейское Общество, 2025
© Институт перевода Библии, 2025