लु 7

7
जिसु रोमि सुबेदाररेन गोलामे बोगेयेदे
(माथ 8:5-13)
1आदो जिसु आयाक्‌ सानाम काथा दिसा़म होड़कोय आँजोम मुचा़त्आत्‌को खान काफारना़हुमतेये बोलोयेना। 2आर मित्‌टेन सुबेदाररेन गुति रूवा़ का़हिल आकाने गुजुक् ला़गिदोक्‌कान ताहेंकाना; उनि दो दुला़ड़िया़इ ताहेंकानताया 3आदो जिसु रेयाङ आँजोमकाते जिहुदिकोरेन मुरुबिको उनि ठेन कोलकेत्‌कोतेये नेहोंरादेया जेमोन हेच्‌काते गुतिये बोगे रुवा़ड़ेताय। 4ओनको दो जिसु ठेनको सेटेरेन खान का़ँवा़ँरिकातेको नेहोंरादेया, मेनकेदाको, “नोवाम नोनकावाय दो लेकगेया। 5एनते आबोरेन होड़कोय दुला़ड़ेत्‌कोवा आर सुना़गोग दो उनिगेये बेनाव आकावात्‌बोना।”
6आदो जिसु ओनको तुलुच्ए चालावेना। आर ओड़ाक्‌ खोन थोड़ा सा़ङगिञरेये ताहेंकानरेगे सुबेदार दो गातेको कोलकेत्‌कोतेये मेन गोत्आदेया, “ए प्रोभु आलोम हारोनोक्आ, एनते इञाक् चाल लाताररेम हेच्आ़ञ लेकगेञ बाङ काना। 7ओनाते इञते आम ठेन चालाक् लेक हों बा़ञ बुजहा़उलेना; मेनखान काथा बाड़े रोड़ गोत्‌काम आर गुतिकोड़ा दोए बोगेक्‌तिञा। 8एनते इञ हों एकतिया़रि लाताररे दोहोकान होड़ कानाञ आर इञ लाताररे पालटोन मेनाक्‌कोतिञा; आर मित्‌टेच् इञ मेताय खान, ‘चालाक्‌मे आदोए चालाक्आ; आर एटाक्इच् हिजुक्‌मे आदोए हिजुक्आ, आर इञरेन गुतिञ मेताय खान, नोवा का़मिमे, आदोए का़मिया।’” 9आदो जिसु नोवाकोय आँजोमकेत् खान उनि रेयाङे हाहाड़ायेना आर आ़चुरेनते आच् पाँजाकान गादेल होड़े मेतात्‌कोवा, “मेतापेकानाञ, इसराएलको मोदरे हों नुन माराङ बिसवा़स दो बा़ञ ञामआकादा।” 10आर ओनको कोललेन होड़को दो ओड़ाक्‌ते रूवा़ड़काते उनि रेन गुति दो फारनाव आकानको ञामकेदेया।
जिसु रा़ँडि मायजिउरेन होपोने जिवेत् रुवा़ड़केदे
11आर नोनका लेका होयेना, जिसु इना़ लागाला़गिगे ना़इनको मेताक् नागराहातेये चालाक्‌कान ताहेंकाना आर उनिरेन चेलाको आर आ़डि गादेल होड़ उनि साँवतेको सेन तोराक्‌कान ताहेंकाना। 12आदो नागराहा रेयाक् फाटोक दुवा़र ठेने सोरेन खान, ञेलपे, मित्‌टेन गोच् होड़को ओडोक आ़गुयेदेकान ताहेंकाना; उनि दो एङगातरेन साधेर होपोने ताहेंकाना आर एङगाततेत् दो मित्‌टेन रा़ँडि मायजिवे ताहेंकाना; आर नागराहारेन ढेर होड़ उनि साँवतेको ताहेंकाना। 13आर उनि ञेलकाते प्रोभु दो माँयाँ हेच्आदेया आरे मेतादेया, “आलोम रागा।” 14आदो सेन सोरकाते पारकोमे जोटेत्‌केदा आर ओनको गोगोक्‌को दोको तेङगोयेना; आरे मेतादेया, “ए बा़बु, मेताम कानाञ, मा बेरेत्‌मे।” 15खानगे गोच्इच् दोए बेरेत् दुड़ुप्एना आर रोरोड़े एहोप् एना; आदो एङगात ठेने जिमा़कादेया। 16आर सानाम होड़ बोतोर चाड़हावात्‌कोवा आर इसोरको साबासिआदेया, मेनकेदाको, “मित्‌टेन माराङ ना़बिगे आबो तालारेये उपेल आकाना,आर इसोर दो आच्‌रेन होड़ छोडावको ला़गित्‌ए हेच् आकाना” 17आर उनि रेयाङ नोवा काथा दो गोटा जिहुदा़ दिसा़म आर बेड़हायतेयाक् गोटा टोठारे डामडाहेयेना।
जोहान बाबा़प्‌तिसिच्आक् कुलि
(माथ 11:2-19)
18आर जोहानरेन चेलाको नोवाको सानामाक् रेयाङको जा़हिरादेया। आदो जोहान आच्‌रेन चेलाको मोदरेन बार होड़े होहोवात्‌किना 19आर उनि दो प्रोभु ठेन नोवा कुक्‌लिये कोलकेत्‌किना, “उनि हिजुक्‌कानिच् दोम आम कानगेया, से एटागिच्‌ले ञेल होरेया?” 20उनकिन होड़ दो जिसु ठेन सेनकातेकिन मेतादेया, जोहान बाबा़प्‌तिसिच्, दो आम ठेन कुक्‌लिये कोलआकात्‌लिञा, “उनि हिजुक्‌का़निच् दोम आम कानगेया, से एटागिच्‌ले ञेल होरेया?” 21उन जोखेच्‌गे जिसु दो आ़डि होड़ रोग आर दुक आर बा़ड़िच् जिउको खोने बोगेकात्‌कोवा आर आ़डि उता़र काँड़ाँ होड़ ञेल ओचोको ला़गित्ए दायावात्‌कोवा। 22आदोए रोड़ रूवा़ड़ात्‌किना, “दो सेनकाते जोहान बाड़े ला़इयायबेन ओकाकोबेन ञेलकेत् आरबेन आँजोमकेत्; बाङमा, काँड़ाँ होड़को ञेञेलकाना, लेडहा होड़को ताड़ामेदा, मुरहुच् जोम होड़को साफाक्‌काना, काला होड़को आँजोमकाना, गोच् होड़को जिवेत् बेरेदोक्‌काना आर रेङगेच्‌ ओरेच्‌को ठेन भागे सोमबात ला़इयोगोक्‌काना। 23आर भा़गानगेयाय उनि दो ओकोय इञरे बाय ता़किजोक्।”
24आदो जोहानरेन कोल होड़किन चालावेन खान, जिसु ओनको गादेल होड़ जोहान रेयाङ ला़इयाकोय एहोप्‌केदा, “चेत् ञेञेल हाहाङकारते दोपे ओडोक सेनलेना? होयते हिला़उक्‌कान चुछि? 25से चेत् ञेल ला़गित्‌पे ओडोक सेनलेना? मिंहिं किचरिच् होरोक्‌ आकात् मित्‌टेन होड़? ञेलपे, ठोसोक किचरिच्आनको आर सुक भोगरे ताहेनको दो राज दोङगोलकोरे मेनाक्‌कोवा। 26से चेले ञेलपे ओडोक सेनलेना? मित्‌टेन ना़बि? हें, मेतापेकानाञ, ना़बि खोन हों बिचकोम माराङिच्।” 27#7:27 मालाकि 3:1, जेसाया 40:3नुय दो उनिगे ओने उनि रेयाङ ओल आकान,
“ञेलमे, इञरेन दुत आम मेंत्‌हाँ लाहा लाहातेञ कोलेकाना,
ओने उनि आमाक् होर आम लाहा लाहातेये तेयार।”
28मेतापेकानाञ “मायजिउ खोन जानामको मोदरे जोहान खोन माराङ दो ओकोय हों बानुगिच्आन; एनहों इसोराक् राजरे हुडिञिच् दो उनि खोने माराङगेया।” 29आरको आँजोमकेत् जोतो दिसा़म होड़ आर मा़सुल उक्‌ठा़उको दो इसोराक् सा़रियाक्‌तेत्‌को आङगोचकेदा, एनते ओनको दो जोहान रेयाक् बा़प्‌तिसमातेको बा़प्‌तिस आकान ताहेंकाना। 30मेनखान फा़रिसिको आर आ़न गुरुको दो आकोरे इसोराक् मोनेजोङाक्‌को तारसे गिडिकेदा, उनि तिते बाको बा़प्‌तिस ओचोलेनते।
31ओकोय तुलुच्‌ एनडेखान नोवा पिड़हिरेन होड़ दोञ जुरिकोवा? आर ओकोय लेकानाको? 32गिदरा़ लेकानाको, ओने ओनको हाटरे दुड़ुप्‌काते होहोवातेको मेपेन कान,
“तिरिया़ले ओरोङात्‌पेया,
आर बापे एनेच्‌लेना!
दुख रेयाक्‌ले सेरेञकेदा आर बापे राक्‌लाक्आ।”
33एनते जोहान बाबा़प्‌तिसिच्ए हेच् आकाना, उनि दोए उपा़सेदा आर दारखा रासा हों बाय ञुयेदा, आरपे मेनेदा, “उनिरे दो बा़ड़िच् जिउ मेनाया।” 34मानवा होपोने हेच् आकाना, जोमेदाय आरे ञुयेदा, आरपे मेनेदा, “ञेलेपे, दा़रदा़हा आर दारखा रासा होक्‌ङगोरिच्, मा़सुल उक्‌ठा़उको आर का़इ होड़कोरेन गाते।” 35इसोराक्‌ आकेल रेयाक् सा़रियाक्‌तेत् ओनको दोको सा़बुतेदा, ओकोय दो उनियाक् लेकाको चालाक् कान।
जिसु सिमोन फा़रिसि ओड़ाक्‌रे
36आदो फा़रिसिको मोदरेन मित् होड़ जिसु तुलुच्‌ जोमा मेनतेये नेवताकेदेया। आर जिसु फा़रिसि ओड़ाक्‌रे बोलोकाते जोजोमे दुड़ुप् एना। 37आर ञेलपे, मित्‌टेन मायजिउ, ओने उनि नागराहारेन मित्‌टेन का़इयान मायजिवे ताहेंकान, उनि दो फा़रिसि ओड़ाक्‌रे जोजोमे दुड़ुप् आकाना मेनते बाडायकाते, मित्‌टेच् आलाबासतेर चुका़क्‌रे माहकावक् सुनुमे आ़गुकेदा, 38आर तायोमसेच्‌रे उनियाक् जाङगा ठेन तेङगोकाते राराक्आते मेंत्‌दाक्‌ते उनियाक् जाङगाकिन लोक्‌होत्ए पोरतोनकेदा आर आयाक्‌ बोहोक् उप्‌तेये जोत्‌केदा आर उनियाक् जाङगाय चोक् चोक्आदा आर ओना माहकावक् सुनुमे ओजोक्‌आत्‌ताया। 39आदो ओना ञेलकाते उनिये नेवतालेदे फा़रिसि दो मोने मोनेतेये मेनकेदा, “नुय होड़ दो ना़बिये ताहेंन खान होनाङे बाड़ायकेया ओकोय आर चेत्‌लेकान मायजिवे जोटेत्एदिञ काना मेनते, एनते उनि दोए का़यान मायजिउ काना।” 40आदो जिसु उनिये रोड़ रुवा़ड़ादेया, “ए सिमोन, आम तुलुच् मित्‌बार काथा मेनाक्‌तिञा।” उनि दोए मेनकेदा, “ए गुरु, मा रोड़मे,” 41जिसुइ मेनकेदा, “मित्‌टेन माँहाँजोनरेन बारया खातोककिन ताहेंकानताया। मित् होड़ दो मोड़ेसाय चा़नि सिकिये धारावलाक्आ आर मित् दो मोंड़ेगेल चा़नि सिकि। 42हाक्‌ला तेयाक् चेत् हों बाङ ताहेंकान ता़किनते बाना होड़गे दायातेये इका़कात्‌ताकिना। एनडेखान उनकिन मोदरे ओकोय बा़ड़तिकिन दुला़ड़ेया?” 43सिमोने रोड़ रुवा़ड़केदा, “इञ बुजहा़उरे बा़ड़तिये इका़कात्‌तायिच्‌गे। आदोए मेनकेदा, ठिकगेम बिचा़रकेदा,” 44आर उनि मायजिउसेच् आ़चुरकाते सिमोने मेतादेया, नुय मायजिवेम ञेलेकाना? आम ओड़ाक्‌तेञ बोलोयेना, जाङगा ला़गित् दाक् हों बाम एमादिञा; मेनखान नुय दो आयाक्‌ मेंत्‌दाक्‌ते इञाक् जाङगाकिने लोहोत्‌केदा आर आयाक्‌ उप्‌तेये जोत्‌केदा। 45आम दो चोक् हों बाम चोक्आदिञा; मेनखान नुय दो इञिञ बोलोयेन खोन जाङगा चोक् आतिञ बाय थिर आकाना। 46इञाक् बोहोक्‌रे सुनुम हों बाम ओजोक्आदा, मेनखान नुय दो इञाक् जाङगा माहकावक् सुनुमे ओजोक्आदा। 47ओना इया़तेञ मेतामकाना, “नुयाक् का़इको, ओने आ़डि ओकोच्‌ताय, इका़आकानताया, एनते दुला़ड़े सोदोरकेदा आ़डितेत्; ओनाते थोड़ा इका़क्‌तायिच् दो थोड़ागेये दुक्‌ला़ड़ा।” 48आदो उनि मायजिवे मेतादेया, आमाक् का़इको दो इका़आकानतामा। 49खानगे उनि साँवते जोजोम दुड़ुप् आकानको दो आको आकोरे मेमेनको एहोप् एना, “नुय दोए ओकोयकानते बाङ का़इको होंए इका़येत्?” 50आदो जिसु मायजिवे मेतादेया, “आमाक् बिसवा़सगेये बाञचावाकात्‌मेया, निरा़इते सेनजोङमे।”

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

लु 7: NTSPt25

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល