Enzimäine Moisein kirju 47
47
Josifan tuatto da vellet tuldih faraonan luo
1Josif tuli faraonan luo da sanoi: «Hanaanaspäi tuldih minun vellet da tuatto, heil on lammastu, kozua, lehmiä da muudu eluo. Hyö ollah nygöi Geseman muas.» 2Sit Josif otti velleksien joukos viizi hengie da toi faraonan edeh. 3Faraon kyzyi, midä hyö ruatah, i hyö vastattih: «Myö, sinun orjat, paimendammo lambahii kui meijän tuatat.» 4Sit hyö vie sanottih: «Myö tulimmo täh muah kodvazekse elämäh, sikse gu meil, sinun orjil, ei ole kus paimendua karjua, Hanaanan muas on suuri nälgy. Anna meile, sinun orjile, valdu eliä Geseman muas.» 5Faraon sanoi Josifale: «Sinun luo tuldih tuatto da vellet – 6sijoita heidy elämäh meijän muan parahih kohtih: kai Jegiptan mua on sinun ies. Anna eletäh Geseman muas. I ku heijän keskes sinä tiedänet putin miehii, pane heidy kaččomah minun karjua.»
7Sit Josif toi oman tuatan Juakoin faraonan edeh. Juakoi blahoslovii faraonua. 8Faraon kyzyi hänel: «Äijygo on sinul igiä?» 9Juakoi sanoi faraonale: «Sada kolmekymmen vuottu minä elin täl mual. Se ei ole äijy, i jygiet oldih net vuvvet. Niilöin lugu ei ole moine suuri, kui meijän kandutuattoloin elaijan vuozien lugu.» 10Sit Juakoi blahoslovii faraonua da lähti. 11Muga Josif andoi omale tuatale da vellile muadu Jegiptan parahas kohtas da pani heidy elämäh Raamsesan muah, kui käski faraon. 12Tuatale, vellile dai kaikile omahizile Josif andoi vil՚l՚ua sen mugah, mi hengie oli perehes.
13Kaikes muas ei olluh leibiä, nälgy oli ylen suuri. Jegiptan mua dai Hanaanan mua oldih kuolemas nälgäh. 14Sit vil՚l՚as, kuduadu häi möi, Josif keräi rahvahas kai hobjat Jegiptan muas dai Hanaanan muas da vedi net faraonan taloih. 15Loppiettihes hobjat Jegiptan muas dai Hanaanan muas. Kai jegiptalazet tuldih faraonan luo. Hyö sanottih: «Anna meile leibiä! Pidäygo meil kuolta sinun ies, gu hobju meil loppih?» 16Josif sanoi: «Tuogua teijän žiivattoi, i minä rubien andamah teile leibiä teijän karjas, gu teil loppiettihes hobjat.» 17Hyö tuodih Josifale omii žiivattoi, i Josif andoi heile vil՚l՚ua hebolois, lambahis da kozis, lehmis da oslis. Muga häi pidi heidy sinä vuon hengis vil՚l՚al, kuduadu hyö suadih kaikes heijän karjas. 18Toššuvuon hyö tuldih Josifan luo da sanottih: «Ižändy meijän, emmo peitä sinus, kai meijän hobjat dai meijän karju ollah nygöi sinul. Meile ei jiännyh nimidä meijän ižändän ies, vai meijän rungat da meijän mua. 19Jokse nygöi meil pidäy kuolta sinun ies yhtes meijän muanke? Osta meidy dai muat meijän leiväs, myö meijän mualoinke roimmokseh faraonan orjikse, a sinä anna meile siemenvil՚l՚u, gu meil pyzyö hengis, ei kuolta, i gu ei tyhjenis mua.»
20Muga Josif osti faraonale kai Jegiptan muat, sikse gu jegiptalazet myödih hänele jogahine oman pellon, gu nälgy muokkai heidy. Kai mua rodih faraonan. 21Josif luadii rahvahii orjikse Jegiptan yhtes agjas toizeh agjassah. 22Vai pappiloin peldoloi häi ei ostanuh, sikse gu papit suadih faraonal palku, ei myödy omii peldoloi. 23Josif sanoi rahvahale: «Minä ostin faraonale teidy i teijän muat. Täs teile siemenet, kylväkkiä muat. 24Konzu rodieu uudine, andakkua viijes vuitti faraonale, a nelli vuittii jiäy teile, gu kylviä pellot, syödäväkse teile da niilöile, ket eletäh teijän kois, da gu syöttiä teijän lapsii.» 25Jegiptalazet vastattih: «Sinä piästit meidy hengih. Kačo meih hyvin, ižändy meijän, heitymmö myö faraonan orjikse.» 26Josif luadii Jegiptan muas zakonan, kudai on täh päivässäh: viijes vuitti uudizes andua faraonale, paiči pappiloin mualoi, kuduat ei kuuluta faraonale.
27Izrail՚alazet ruvettih elämäh Jegiptas Geseman muas. Hyö piettih sidä omannu, suadih lastu, heijän rodu kazvoi. 28Seiččietostu vuottu eli Juakoi Jegiptas, a kaikkiedah häi eli sada nellikymmen seiččie vuottu. 29Konzu tuli Izrail՚ale aigu kuolta, häi kučui oman poijan Josifan da sanoi: «Luaji minule moine hyvys, kosketa minun reitty da anna sana, gu et unohta midä minä sanon sinule: älä pane minuu muah Jegiptas. 30Konzu minä kuolen, vie minuu iäre Jegiptaspäi da pane muah minun ezi-ižien kalmužimah.» «Luajin muga, kui käskit», sanoi Josif. 31«Anna sana», sanoi Izrail՚. Josif andoi sanan, i Izrail՚ kumardih magavussijan piäpuoleh.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
Enzimäine Moisein kirju 47: LIVVI
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003
Enzimäine Moisein kirju 47
47
Josifan tuatto da vellet tuldih faraonan luo
1Josif tuli faraonan luo da sanoi: «Hanaanaspäi tuldih minun vellet da tuatto, heil on lammastu, kozua, lehmiä da muudu eluo. Hyö ollah nygöi Geseman muas.» 2Sit Josif otti velleksien joukos viizi hengie da toi faraonan edeh. 3Faraon kyzyi, midä hyö ruatah, i hyö vastattih: «Myö, sinun orjat, paimendammo lambahii kui meijän tuatat.» 4Sit hyö vie sanottih: «Myö tulimmo täh muah kodvazekse elämäh, sikse gu meil, sinun orjil, ei ole kus paimendua karjua, Hanaanan muas on suuri nälgy. Anna meile, sinun orjile, valdu eliä Geseman muas.» 5Faraon sanoi Josifale: «Sinun luo tuldih tuatto da vellet – 6sijoita heidy elämäh meijän muan parahih kohtih: kai Jegiptan mua on sinun ies. Anna eletäh Geseman muas. I ku heijän keskes sinä tiedänet putin miehii, pane heidy kaččomah minun karjua.»
7Sit Josif toi oman tuatan Juakoin faraonan edeh. Juakoi blahoslovii faraonua. 8Faraon kyzyi hänel: «Äijygo on sinul igiä?» 9Juakoi sanoi faraonale: «Sada kolmekymmen vuottu minä elin täl mual. Se ei ole äijy, i jygiet oldih net vuvvet. Niilöin lugu ei ole moine suuri, kui meijän kandutuattoloin elaijan vuozien lugu.» 10Sit Juakoi blahoslovii faraonua da lähti. 11Muga Josif andoi omale tuatale da vellile muadu Jegiptan parahas kohtas da pani heidy elämäh Raamsesan muah, kui käski faraon. 12Tuatale, vellile dai kaikile omahizile Josif andoi vil՚l՚ua sen mugah, mi hengie oli perehes.
13Kaikes muas ei olluh leibiä, nälgy oli ylen suuri. Jegiptan mua dai Hanaanan mua oldih kuolemas nälgäh. 14Sit vil՚l՚as, kuduadu häi möi, Josif keräi rahvahas kai hobjat Jegiptan muas dai Hanaanan muas da vedi net faraonan taloih. 15Loppiettihes hobjat Jegiptan muas dai Hanaanan muas. Kai jegiptalazet tuldih faraonan luo. Hyö sanottih: «Anna meile leibiä! Pidäygo meil kuolta sinun ies, gu hobju meil loppih?» 16Josif sanoi: «Tuogua teijän žiivattoi, i minä rubien andamah teile leibiä teijän karjas, gu teil loppiettihes hobjat.» 17Hyö tuodih Josifale omii žiivattoi, i Josif andoi heile vil՚l՚ua hebolois, lambahis da kozis, lehmis da oslis. Muga häi pidi heidy sinä vuon hengis vil՚l՚al, kuduadu hyö suadih kaikes heijän karjas. 18Toššuvuon hyö tuldih Josifan luo da sanottih: «Ižändy meijän, emmo peitä sinus, kai meijän hobjat dai meijän karju ollah nygöi sinul. Meile ei jiännyh nimidä meijän ižändän ies, vai meijän rungat da meijän mua. 19Jokse nygöi meil pidäy kuolta sinun ies yhtes meijän muanke? Osta meidy dai muat meijän leiväs, myö meijän mualoinke roimmokseh faraonan orjikse, a sinä anna meile siemenvil՚l՚u, gu meil pyzyö hengis, ei kuolta, i gu ei tyhjenis mua.»
20Muga Josif osti faraonale kai Jegiptan muat, sikse gu jegiptalazet myödih hänele jogahine oman pellon, gu nälgy muokkai heidy. Kai mua rodih faraonan. 21Josif luadii rahvahii orjikse Jegiptan yhtes agjas toizeh agjassah. 22Vai pappiloin peldoloi häi ei ostanuh, sikse gu papit suadih faraonal palku, ei myödy omii peldoloi. 23Josif sanoi rahvahale: «Minä ostin faraonale teidy i teijän muat. Täs teile siemenet, kylväkkiä muat. 24Konzu rodieu uudine, andakkua viijes vuitti faraonale, a nelli vuittii jiäy teile, gu kylviä pellot, syödäväkse teile da niilöile, ket eletäh teijän kois, da gu syöttiä teijän lapsii.» 25Jegiptalazet vastattih: «Sinä piästit meidy hengih. Kačo meih hyvin, ižändy meijän, heitymmö myö faraonan orjikse.» 26Josif luadii Jegiptan muas zakonan, kudai on täh päivässäh: viijes vuitti uudizes andua faraonale, paiči pappiloin mualoi, kuduat ei kuuluta faraonale.
27Izrail՚alazet ruvettih elämäh Jegiptas Geseman muas. Hyö piettih sidä omannu, suadih lastu, heijän rodu kazvoi. 28Seiččietostu vuottu eli Juakoi Jegiptas, a kaikkiedah häi eli sada nellikymmen seiččie vuottu. 29Konzu tuli Izrail՚ale aigu kuolta, häi kučui oman poijan Josifan da sanoi: «Luaji minule moine hyvys, kosketa minun reitty da anna sana, gu et unohta midä minä sanon sinule: älä pane minuu muah Jegiptas. 30Konzu minä kuolen, vie minuu iäre Jegiptaspäi da pane muah minun ezi-ižien kalmužimah.» «Luajin muga, kui käskit», sanoi Josif. 31«Anna sana», sanoi Izrail՚. Josif andoi sanan, i Izrail՚ kumardih magavussijan piäpuoleh.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003