သျှင်လုကာ 15

အခန်း (၁၅)

ပျောက်နီရေသိုး

(သျှင်မဿဲ ၁၈:၁၂-၁၄)

1တနိန့်မာ အခွန်ကောက်သူတိနန့် အပြစ်ဒုစရိုက်သမားအများကြီးက ကိုယ်တော်ယေရှု၏ဟောပြောသွန်သင်မှုကို နားထောင်ဖို့ ရောက်လာကတ်ပါရေ။ 2ယေခါ ဖာရိရှဲတိနန့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိက “ဒေလူက အပြစ်ဒုစရိုက်သမားတိကို လက်ခံဗျာလ် သူရို့နန့်တတူ စားလို့သောက်လို့ နီရေကာ” လို့ ဝေဖန်ပနာ အပြစ်တင်လီရေ။

3ယေကေလည်း ကိုယ်တော်က သူရို့ကို ဒေပုံဥပမာနန့် မိန့်တော်မူလီရေ။ 4ကိုယ်တော်က “သင်ရို့ထဲက တစ်ယောက်ယောက်မာ သိုးအကောင်တစ်ရာဟိကေ ယင်းသိုးထဲက တစ်ကောင်ပျောက်လားကေ သင်က ကိုးဆယ့်ကိုးကောင်ကို ကွင်းပြင်မာထားခပြီးကေ ပျောက်လားရေသိုးကို တွိ့အောင်အထိ ရှာဖို့မဟုတ်လား။ 5သူက ယင်းသိုးကို ရှာလို့တွိ့ရေအခါ ကောင်းကောင်းဝမ်းသာဗျာလ် ပက်ခုံးထက်မာတင်လို့ အိမ်ကို ပြန်လာလိမ့်မေ။ 6ယေပြီးကေ သူက မိတ်ဆွီတိနန့် အိမ်နားပါးချင်းတိကို ခေါ်ပနာ ‘ငါ့မာ ပျောက်နီရေသိုးကို ရှာလို့တွိ့ဗျာလ်ဖြစ်လို့ ငါနန့်တတူ ဝမ်းသာကတ်ပါ’ လို့ ပြောလိမ့်မေ။ 7ယင်းနည်းတူ သင်ရို့ကို ငါ ပြောချင်စွာက နောင်တသံဝေဂ ရစရာမလိုရေဖြောင့်မတ်သူ ကိုးဆယ့်ကိုးယောက်ထက် နောင်တသံဝေဂရရေ အပြစ်ဒုစရိုက်သမား တစ်ယောက်အတွက် ဘုရားသျှင်နန့် ဘုရားသျှင်၏သမ္မာဒေဝနတ်တိက ပိုလို့ ဝမ်းသာပါလိမ့်မေ” လို့ မိန့်တော်မူလီရေ။

ပျောက်လားရေငွီဒင်္ဂါးတစ်ပြား

8ယေပြီးကေ ကိုယ်တော်က လူထုပရိတ်သတ်ကို အရာပုံဥပမာနန့် မိန့်တော်မူပါရေ။ ကိုယ်တော်က “ငွီဒင်္ဂါးဆယ်ပြားဟိရေ မမာ့တစ်ယောက်မာ ငွီဒင်္ဂါးတစ်ပြား ပျောက်လားကေ သူမက မီးအိမ်ကို ထွန်းဗျာလ် အိမ်လှဲ လှဲပနာ မရမက အရေးစိုက်လို့ရှာဖို့ မဟုတ်လား။ 9သူမက ငွီဒင်္ဂါးရှာလို့ရရေခါ သူမက မိတ်ဆွီတိနန့် အိမ်နားပါးချင်းတိကို ခေါ်ဗျာလ် ‘ငါ့မာ ပျောက်လားခရေ ငွီဒင်္ဂါးကို ရှာတွိ့ဗျာလ်ဖြစ်လို့ ဝမ်းသာကတ်ပါ’ လို့ ပြောလိမ့်မေ။ 10ယင်းနည်းတူ သင်ရို့ကို ငါ ပြောချင်စွာက နောင်တသံဝေဂရရေ အပြစ်ဒုစရိုက်သမား တစ်ယောက်အတွက် ဘုရားသျှင်နန့် ဘုရားသျှင်၏သမ္မာဒေဝနတ်တိကလည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဖြစ်ကတ်လိမ့်မေ” လို့ မိန့်တော်မူပါရေ။

ပျောက်နီရေသား

11ယေပြီးကေ ကိုယ်တော်က အရာပုံဥပမာနန့် မိန့်ကြားလီရေ။ ကိုယ်တော်က “အယင်ကခါ လူတစ်ယောက်မာ သားနှစ်ယောက်ဟိပါရေ။ 12တနိန့်မာ သားငယ်က သူ့အဖကို ‘အဘာ၊ ကျွန်တော်ရသင့်ရထိုက်ရေအမွီတိကို ခွဲပီးပါ’ လို့ တောင်းပါရေ။ ယေတွက်နန့် အဖက သားနှစ်ယောက်ကို သူပိုင်ရေပစ္စည်းဥစ္စာတိကို အမွီခွဲဝီလို့ပီးလီရေ။

13ရက်အနည်းသျှေလောက်ကြာရေခါ သားငယ်က သူ့အမွီတိကို ရောင်းဗျာလ် ဒင်္ဂါးတိယူလို့ တိုင်းတစ်ပါးကို လားခလီရေ။ ယင်းအရပ်ကို ရောက်ရေခါ သူက အပျော်အပါးလိုက်စားပနာ ဒင်္ဂါးတိကို ဖြုန်းပစ်လိုက်လီရေ။ 14သူ့ဒင်္ဂါးတိကို ကုန်အောင်သုံးပစ်ပြီးရေခါ ယင်းတိုင်းပြည်မာ ကောင်းကောင်းဆိုးရေအစာငတ်ကပ် ဆိုက်နီရေအတွက်နန့် သူ့က စားဖို့မဟိ၊ သောက်ဖို့မဟိဘဝကို ရောက်လားလီရေ။ 15ယေတွက်နန့် သူက ယင်းတိုင်းပြည်မှ လူတစ်ယောက်ဘားကို လားဗျာလ် အလုပ်တစ်ခု လားတောင်းရေအခါ ယင်းလူက သူ့ကို လယ်ထဲက ဝက်တိကို ကျောင်းဖို့ ခိုင်းလိုက်လီရေ။ 16ယေခါ သူက ကောင်းကောင်းဝမ်းဆာနီရေအတွက်နန့် ဝက်တိစားနီရေ အစာတိကိုရာ စားချင်လာ‌ပါရေ။ ယေကေလည်း သူ့ကို တစ်ယောက်ကလည်း စားစရာတိ မပီးခကတ်ပါ။

17နောက်ဆုံးမာ သူက အသိစိတ်ဝင်လာဗျာလ် ‘ငါ့အဖဘားမာ အငှါးသားအများကြီးက အစားအသောက်တိ ဝအောင် စားကတ်ရရေ ငါ့မာက ဒေနီရာမာ အစာငတ်ပနာ သီဖို့ဗျာလ်။ 18ငါက အဂုပင် အဘာ ဘားကိုလားပြီးကေ အဘာ၊ ကျွန်တော်က ဘုရားသျှင်ကိုပါ အဘာကိုပါ ပြစ်မှားမိခပါဗျာလ်။ 19ကျွန်တော်က အဘာ၏သားတစ်ယောက်လို့တောင် ခေါ်ဖို့ မတန်ပါ။ ကျေးဇူးပြုလို့ ကျွန်တော့်ကို အဘာ၏အငှါးသားတစ်ယောက်ပိုင်ရာ သတ်မှတ်ပါဖိလို့ ငါ ပြောမေ’ ဆိုပနာ စဉ်းစားနီလီရေ။ 20ယေပြီးကေ သူက ထဗျာလ် သူ့အဖအိမ်ကို ပြန်လားလီရေ။

အဖဖြစ်သူက အဝီးကပင် သူ့သားပြန်လာနီစွာကို မြင်ရေခါ သနားကရုဏာသက်လားပြီးကေ သားငယ်ကို ဗြီးလို့ဖက်ဗျာလ် နမ်းလိုက်လီရေ။

21သားဖြစ်သူကလည်း ‘အဘာ၊ ကျွန်တော်က ဘုရားသျှင်ကိုပါ အဘာကိုပါ ပြစ်မှားမိခဗျာလ်။ ကျွန်တော်က အဘာ၏သားတစ်ယောက်အဖြစ် ခေါ်ဖို့ မတန်ပါ’ လို့ ပြောလီရေ။

22ယေကေလည်း အဖက အငှါးသားတိကို ‘အကောင်းစားအဝတ်တိ အယင်ယူပြီးကေ သူ့ကိုဝတ်ပီးကတ်ပါ။ သူ့လက်မာလည်း လက်စွပ်ဝတ်ပီးပြီးကေ ခြီထောက်မာလည်း ဖိနပ်စီးပီးလိုက်ပါ။ 23ယေပြီးကေ ဝဖြိုးနီရေနွားပျိုကို ယူလာဗျာလ် သတ်လိုက်ကတ်ပါ။ ငါရို့ စားပွဲသောက်ပွဲကြီးလုပ်ကတ်ဖို့။ 24ဇာတွက်နန့်ဆိုကေ ငါ၏သားက သီလားခကေလည်း အဂုပြန်ရင်လာဗျာလ်၊ ပျောက်လားခကေလည်း အဂုပြန်တွိ့ရဗျာလ်’ လို့ ပြောလီရေ။ ယေပြီးကေ သူရို့က စားပွဲသောက်ပွဲကြီးကို ကျင်းပကတ်လီရေ။

25ယင်းအချိန်မာ လယ်ထဲမှ ပြန်လာရေသားကြီးက အိမ်နန့်အပါးသျှေကို ရောက်လာရေအခါ တေးခြင်းသံတိနန့်ကနီရေအသံတိကို ကြားလီရေ။ 26ယေတွက်နန့် သူက အငှါးသားတစ်ယောက်ကို ခေါ်လိုက်ပြီးကေ ‘ဇာတိဖြစ်နီကတ်လဲ’ လို့ မိန်းလီရေ။ 27ယေခါ အငှါးသားကလည်း ‘သင်၏ညီသျှေ အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာပါဗျာလ်။ ယေတွက်နန့် သူက ကျိုင်းကျိုင်းမာမာနန့် ပြန်ရောက်လာလို့ သင်၏အဖက ဝဖြိုးနီရေနွားပျိုကိုသတ်ပနာ စားပွဲသောက်ပွဲလုပ်ပီးနီရေ’ လို့ ဖြေလိုက်လီရေ။

28ယေခါမာ သားကြီးကလည်း ကောင်းကောင်းမာန်ပါပနာ အိမ်ထဲကိုတောင် မဝင်လိုရေအတွက်နန့် အဖက အပြင်ကိုထွက်လားပြီးကေ သူ့ကို အိမ်ထဲဝင်လာဖို့ ဖျောင်းဖျလီရေ။ 29ယေကေလည်း သားကြီးက အဖကို ‘ကျွန်တော်က နှစ်ပေါင်းများစွာ အဘာအတွက် အငှါးသားတစ်ယောက်ပိုင် အလုပ်လုပ်ပီးပနာ အဘာအမိန့်တိကိုလည်း တစ်ခါလေ့ မနာခံဘဲ မနီခပါ။ ယေကေလည် အဘာက ကျွန်တော့်အပေါင်းအသင်းတိနန့်တတူ စားပွဲသောက်ပွဲလုပ်ဖို့အတွက် ဆိတ်တစ်ကောင်နန့်တောင်မှ မပီးခပါ။ 30ယေကေလည်း ဒေသားသျှေက အဘာ၏ဒင်္ဂါးတိကို ပြည်တန်းဆာတိနန့် ဖြုန်းပစ်လိုက်ပြီးကေ ပြန်လာရေအခါ အဘာက သူ့အတွက် ဝဖြိုးနီရေနွားပျိုကို သတ်လို့ စားပွဲသောက်ပွဲ ကျင်းပပီးရေ’ လို့ ပြောလီရေ။

31ယေပြီးကေ အဖကလည်း သူ့ကို ‘ငါ့သား၊ သင်က ငါနန့်တတူ အမြဲတမ်းဟိနီစွာဖြစ်လို့ ငါပိုင်ရေပစ္စည်းဥစ္စာတိက သင့်အတွက်ရာဖြစ်တေ။ 32ယေကေလည်း သင်၏ညီသျှေက သီလားခကေလည်း အဂုပြန်ရင်လာဗျာလ်၊ ပျောက်လားခကေလည်း အဂုပြန်တွိ့ရဗျာလ်ဖြစ်လို့ ငါရို့တိ ဝမ်းသာပျော်ရွှင်စွာနန့် စားပွဲသောက်ပွဲလုပ်သင့်ရေ’ လို့ ပြောလီရေ” ဆိုဗျာလ် မိန့်တော်မူလီရေ။

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

သျှင်လုကာ 15: RKINR

គំនូសចំណាំ

ចែករំលែក

ចម្លង