مرقس انجیل 8

8
عیسی چهار هیزار نفر غذا دَئنه
1او روزؤنِ میئن، هنده خیلی جَمعیت جومَه بوئن و چونکه هیچّی خوردن به نداشتن، عیسی خوشِ شاگردؤنِ دوخُنده و بوته: 2«می دیل ایی مردوم به سوجَنه، چونکه الؤن سه روزه که أمه أمره ایسن و هیچی خوردنِ بِه ندئنَن. 3اگه اوشونه وشته سرادئم تا خوشونِ خونه أن بوشُوئن، راه میئن وشتَه ای مینن، چونکه بعضی از ایشون، دور راهَ جی بومَئن.» 4شاگردؤن جواب بدَئن: «چطو ینفر تینه ایی دور دکته جیگاه میئن ای مَردم سیرَ گودَن به نون فراهم بکونی؟» 5عیسی بپورسه: «چَند ته نون دَئنین؟» اوشون بوتَن: «هفت ته.» 6عیسی جَماعتِ دستور بده تا زمین سر بنیشَن. بازین هفت ته نؤنِ ویته و بعدِ اینکه شکر بوده، نونِ تیکه تیکه بوده، خوشِ شاگردؤن هَدَه، تا مَردم جلو بنئن و شاگردؤن اوشون جمعیت جلو بنئن. 7اوشون چَنته کوشتای ماهی هم داشتن عیسی اوشونِ برکت بدا و بوته تا ماهیون هم مَردم جلو بنَئن. 8همه بُخوردَن و سیرَ بوئن و هفت ته زیبیلم زیاد بأرده غذا جی پورا گوده، جومَه گودَن. 9اوره حدودِ چهار هیزار نفر ایسَه بُوئن. بازین عیسی جَماعت سرادا. 10و درجا شاگردؤن أمره نوءِ سوار بو و دَلمانوته منطقه بُوشو.
فریسیون یکته آسمونی نیشونه خوائنن
11فَریسی فرقه عالمون عیسی ورجه بومئن و اونه أمره بینا بودَن بحث گودَن. اوشون عیسی امتحون گودنِ به، اونی یکته آسمؤنی نیشونه بخواسّن. 12عیسی آه خوشه دیلای بکشه و بوته: «چرِه ایی نَسل نیشونه دونبال ایسن؟ راست راستِ، شمره گونَم، هیچ نیشونه ای اوشونه هَدَه نبنه.» 13بازین ایشونِ ورجای بوشو و هنده نوءِ سوار بو، اوطرف آو بُشو.
هیرودیس و فریسیونِ خمیر مایه
14شاگردؤنِ خاطیرَه شوبؤ خوشونِ أمره نون ویگیرَن، و نوء میئن یکته نون بیشتر نداشتن. 15عیسی اوشونه تشر بزه و بفرماسّه: «واخُوب ببین و فریسی أن و هیرودیس خمیر مایه جی دوری بکونین.» 16پس شاگردؤن اینه واسه که نون نداشتن، بینا بودَن همدیگرِ أمره بگو مگو گودَن. 17عیسی که اینه دوئنست، اوشونه بوته: «چرِه این واسه که نون ندَئنین همدیگر امره بگو مگو کأدرین؟ هله نودوئنین و شمره حالی نبنه؟ شیمه دیل هله سنگه؟ 18چیشم دَئنین و نَینین و گوش دَئنین و نشتؤنین؟ شمره یاد نَئنه؟ 19او زمونی که پنج ته نؤنِ، پنج هیزارنفرِ به سهم بودَم، چَن ته پیله سبد پُورا گوده خورده چیونه جی جومهَ گودین؟» اوشون بوتَن: «دوازده ته سبد.» 20« او هفت ته نؤنِ، چار هیزارنفرِ به، چَندته زیبیل پورا گوده خورده نؤن أجی، جومه گودین؟» اوشون بوتَن: «هفت ته زیبیل.» 21عیسی ایشونِ بوته: «حله هم نفهمسین؟»
عیسی بیت صیِدا میئن یکته کور مَرداک شفا دئنه
22وقتی که اوشون بِیت صِیدا شهر برسئن، چندنفر، یکته کور مَرداکِ، عیسی ورجه بأردَن، اون جی منّت بوُدَن که او مرداک سر دَست بَنای. 23عیسی او کور مَردکه دَس بیته و اونه، او دهاتای بیرون بَبورده. بازین اونه چیشمؤن سر فیلی فوده و خوشِ دَستؤن اونه سر بَنه و بپورسه: «هیچّی اینی؟» 24او مَرداک خوش سر جؤرَیته و بوته: «مَردمِ اینم، ولی دارون مورسؤن که راه شوئدرن.» 25بزین عیسی یه بار ده خوشه دستؤن اونه چیشمؤن سر بَنه. هووخت او مردکه خوش چیشمؤن بازَ گوده و اینه بینایی وگردسه، و هَمَه چیِ خوب دئ. 26عیسی، اونه خونه سرا دا و بفرماسّه: « حتی او دهات میئن هم نوشو.»
پطُرسِ اعتراف عیسی باره
27عیسی خو شاگردؤنِ امره فیلیپی قیصریه دهاتؤن دور برؤن بُوشؤ. راه میئن، خوشِ شاگردؤنَ جی بپورسه: «مَردم گونن مو کی ایسّم؟» 28جواب بَدئن: «بعضی أن گونن تعمید دهنده یحیی ایسّی، بعضی أنم گونن ایلیا پیغمبر ایسّی و بعضی دیگرم گونن یکته از پیغمبرؤن ایسّی.» 29عیسی اوشونای بپورسه: «ولی شمه چی گونین مو کی ایسّم؟» پِطرُس جواب بَدَه: «تو مسیح موعود ایسّی.» 30عیسی ایشونِ به جد قدغن بوده که اونه باره هیشکسِ هیچّی نوگُئن.
عیسی خوشِ موردَن و زنده بوئنِ باره پیشگویی کوئنه
31هووخت عیسی بینا بوده اوشونِ تعلیم دئن، که باء انسونِ ریکه خیلی عذاب بکشی و شیخؤن و کاهینؤن سرؤن و تورات معلمون اونه ردّا کونن، بکوشته ببی و سه روز بعد زنده ببی. 32عیسی ایی گب آشکارا اوشونه بوته، پِطرُس عیسی یکته کنارای بَبورده و بینا بوده اونه تندی گودَن. 33امّا عیسی خوشِ روئه وگَردؤنه، خوشِ شاگردؤن نیگاه گوده و پِطرُس تشر بزه و بوته: «می چشمون جی دور بو شیطؤن! چونکه تی فیکرؤن آدم شی ایسّه، نه خُدا شی.»
34عیسی جَماعتِ خوشِ شاگردؤن أمره دوخُونده و اوشونه بوته: «اگه ینفر بخوایَ می دومبالَ بای، باید خوشِ حَشا بکونی، خوشِ صلیب ویگیری و می دومبال بای. 35چونکه هرکس بخوایَ خوشِ جؤنِ نجات بدی، اونه از دَست دِئنه امّا هر کس می وَسه و اِنجیل وَسه خوشِ جؤنِ از دَست بدی، اونه نجات دِئنه. 36آدمی به چی سودی دئنه که تموم دنیا بداری امّا خوشِ جؤنِ دبازی؟ 37آدمی خوشِ جؤن دومَرتِه هَیتنِ وَسه چی تینه هَدی؟ 38چونکه هر کس ایی زینا کار و گُناه کار نَسل میئن، از مو و می گبؤنی عار بَداری، انسونِ ریکه هم هو وخت که خوشِ آسمونی پئر جلال میئن، مُقدس فرشته أن اَمَره هنه، اونای عار دئنه.»

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

مرقس انجیل 8: EGB

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល