لوقا 25:21-27

«نِشونَه‌ئِی تِی خورشید، ماه و اِستَرَیّا وَدی اَبِه و لِی زِمی ملتیا از غرّش دریا و موجیا پریشون اَبِت. مردم از تِرس و فکر اِکِه چه بَلایی سِرِ دنیا اَدا از هوش اَچِت، اَسِی که کُدرتِی آسِمونیا اَلَرزِت. مِ موکَوا آنایا اُ پُسِ انسان اَبِنِت که وَ کُدرت و شکوه و جلالی گات تِی اَبری اَدا.