រ៉ូម 9

9
អុលឡោះ​បាន​ជ្រើស​រើស​សាសន៍​អ៊ីស្រ‌អែល
1ខ្ញុំ​សូម​និយាយ​សេចក្ដី​ពិត ដោយ​រួម​ជា​មួយ​អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស ខ្ញុំ​មិន​កុហក​ទេ គឺ​ខ្ញុំ​និយាយ​ដោយ​មាន​មន‌សិការ​របស់​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ជា​សាក្សី និង​ដោយ​មាន​រស‌អុលឡោះ​ដ៏​វិសុទ្ធ​បំភ្លឺ​ថា 2ខ្ញុំ​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ​ជា​ខ្លាំង ហើយ​ឈឺ​ចុក​ចាប់​ក្នុង​ចិត្ដ​ជា‌និច្ច​ផង 3ដ្បិត​ខ្ញុំ​ទូរអា​ឲ្យ​តែ​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បណ្ដាសា បែក​ចេញ​ពី​អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស ព្រោះ​តែ​បង​ប្អូន និង​ញាតិ‌សន្ដាន ដែល​ជា​សាច់​ឈាម​របស់​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ 4គឺ​សាសន៍​អ៊ីស្រ‌អែល។ អុលឡោះ​បាន​រាប់​ពួក​គេ​ទុក​ជា​បុត្រ​របស់​ទ្រង់ ពួក​គេ​មាន​សិរី‌រុង‌រឿង មាន​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​នានា មាន​គីតាប​ហ៊ូកុំ ស្គាល់​របៀប​គោរព​បម្រើ​ទ្រង់ ទទួល​បន្ទូល​សន្យា​នៃ​អុលឡោះ​ផ្សេងៗ 5មាន​បុព្វ‌បុរស ហើយ​អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស​ក៏​កើត​មក​មាន​និស្ស័យ​ជា​មនុស្ស​ក្នុង​ពូជ‌ពង្ស​របស់​ពួក​គេ​ថែម​ទៀត​ផង អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​លើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ សូម​លើក​តម្កើង​អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស​អស់‌កល្ប​ជា‌និច្ច អាម៉ីន!
6ក៏​ប៉ុន្ដែ មិន​មែន​មាន​ន័យ​ថា បន្ទូល​របស់​អុលឡោះ​បែរ​ទៅ​ជា​អសារ​ឥត​ការ​នោះ​ទេ ព្រោះ​អស់​អ្នក​ដែល​កើត​មក​ពី​ពូជ‌ពង្ស​អ៊ីស្រ‌អែល មិន​មែន​សុទ្ធ​តែ​ជា​សាសន៍​អ៊ីស្រ‌អែល​ពិត​ប្រាកដ​ឡើយ 7ហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​កើត​ពី​ពូជ‌ពង្ស​របស់​អ៊ីព្រហ៊ីម ក៏​មិន​មែន​សុទ្ធ​តែ​ជា​កូន​ចៅ​របស់​អ៊ីព្រហ៊ីម​ទាំង​អស់​គ្នា​ដែរ ដូច​មាន​ថ្លែង​ទុក​មក​ថា «មាន​តែ​កូន​ចៅ​របស់​អ៊ីសា‌ហាក់​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ដែល​នឹង​ស្នង​ត្រកូល​ឲ្យ​អ្នក។» 8ពោល​គឺ​មិន​មែន​កូន​ចៅ​ដែល​កើត​មក​តាម​សាច់​ឈាម​ធម្មតា​នោះ​ទេ ដែល​ត្រូវ​រាប់​ជា​បុត្រ​របស់​អុលឡោះ មាន​តែ​កូន​ចៅ​ដែល​កើត​មក​តាម​បន្ទូល​សន្យា​នៃ​អុលឡោះ​ប៉ុណ្ណោះ ទើប​រាប់​ជា​ពូជ‌ពង្ស​បាន 9ដ្បិត​អុលឡោះ​មាន​បន្ទូល​សន្យា​ថា «ឆ្នាំ​ក្រោយ យើង​នឹង​មក​ក្នុង​ពេល​ដដែល​នេះ ហើយ​នាង​សារ៉ា​នឹង​មាន​កូន​ប្រុស​មួយ»
10មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​សោត នាង​រេបិកា​ក៏​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​នឹង​បុរស​តែ​មួយ គឺ​អ៊ីសាហាក់​ជា​បុព្វ‌បុរស​របស់​យើង។ 11អុលឡោះ​មាន​គម្រោង‌ការ​ជ្រើស​រើស​មនុស្ស ដោយ​មិន​គិត​ពី​អំពើ​ដែល​គេ​ប្រព្រឹត្ដ​នោះ​ទេ គឺ​ជ្រើស​រើស​តាម​ចិត្ត​របស់​ទ្រង់​ដែល​ត្រាស់​ហៅ។ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ស្រប​តាម​គម្រោង‌ការ​នេះ នៅ​ពេល​កូន​ភ្លោះ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ ពុំ​ទាន់​បាន​ប្រព្រឹត្ដ​អំពើ​ល្អ ឬ​អាក្រក់​នៅ​ឡើយ​ផង​នោះ 12អុលឡោះ​ក៏​មាន​បន្ទូល​ទៅ​នាង​រេបិកា​ថា «កូន​ច្បង​នឹង​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បម្រើ​របស់​កូន​ប្អូន» 13ដូច​មាន​ចែង​ទុក​មក​ថា «យើង​ស្រឡាញ់​យ៉ាកកូប​ជាង​អេសាវ»
14ដូច្នេះ តើ​យើង​ត្រូវ​គិត​ដូច​ម្ដេច? តើ​អុលឡោះ​អយុត្ដិ‌ធម៌​ឬ? ទេ​មិន​មែន​ទេ! 15ដ្បិត​អុលឡោះ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ម៉ូសា​ថាៈ «យើង​នឹង​មាន​ចិត្ដ​មេត្ដា‌ករុណា​ដល់​នរណា ដែល​យើង​មេត្ដា‌ករុណា ហើយ​យើង​ក៏​នឹង​អាណិត​អាសូរ​នរណា​ដែល​យើង​អាណិត​អាសូរ​ដែរ»16ដូច្នេះ មិន​មែន​ស្រេច​តែ​បំណង​ចិត្ដ ឬ​ការ​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​របស់​មនុស្ស​ឡើយ គឺ​ស្រេច​តែ​អុលឡោះ ដែល​មេត្ដា‌ករុណា​នោះ​វិញ 17ដ្បិត​ក្នុង​គីតាប អុលឡោះ​មាន​បន្ទូល​ទៅ​កាន់​ស្ដេច​ហ្វៀរ៉អ៊ូន​ថា «យើង​បាន​តាំង​អ្នក​ជា​ស្ដេច ដើម្បី​បង្ហាញ​អំណាច​របស់​យើង​តាម​រយៈ​អ្នក18ដូច្នេះ អុលឡោះ​មេត្ដា‌ករុណា​ដល់​នរណា​ក៏​បាន ស្រេច​តែ​នឹង​ចិត្ត​របស់​ទ្រង់ ទ្រង់​ធ្វើ​ឲ្យ​ចិត្ដ​នរណា​ទៅ​ជា​រឹង​រូស​ក៏​បាន ស្រេច​តែ​ចិត្ត​របស់​ទ្រង់​ដែរ។
កំហឹង និង​ចិត្ត​អាណិត​អាសូរ
19ប្រហែល​ជា​អ្នក​សួរ​ខ្ញុំ​ថា «បើ​ដូច្នេះ ម្ដេច​ក៏​អុលឡោះ​នៅ​តែ​បន្ទោស​មនុស្ស​ទៀត? តើ​មាន​នរណា​អាច​ប្រឆាំង​នឹង​ចិត្ត​របស់​ទ្រង់?»។ 20ឱ​មនុស្ស​អើយ តើ​អ្នក​មាន​ឋានៈ​អ្វី​បាន​ជា​ហ៊ាន​ជជែក​តវ៉ា​នឹង​អុលឡោះ​បែប​នេះ? តើ​ដី​ឥដ្ឋ​មាន​ដែល​និយាយ​ទៅ​កាន់​ជាង​ស្មូន​ថា «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​លោក​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​រូប​រាង​យ៉ាង​នេះ»ដែរ​ឬ​ទេ?។ 21ជាង​ស្មូន​យក​ដី​ទៅ​សូន​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​បាន គឺ​ដី​ឥដ្ឋ​ដដែល គាត់​អាច​យក​ទៅ​សូន​ធ្វើ​ជា​របស់​ថ្លៃ‌ថ្នូរ​ផង ហើយ​សូន​ធ្វើ​ជា​របស់​ធម្មតា​ផង។
22រីឯ​អុលឡោះ​វិញ ទ្រង់​ពេញ​ចិត្ត​បង្ហាញ​កំហឹង និង​សំដែង​អំណាច​របស់​ទ្រង់។ ដូច្នេះ អុលឡោះ​អត់‌ធ្មត់​យ៉ាង​ខ្លាំង ទ្រង់​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​អស់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​រង​កំហឹងហើយ​ត្រូវ​វិនាស​អន្ដរាយ។ 23ទ្រង់​ក៏​ចង់​បង្ហាញ​សិរី‌រុង‌រឿង​ដ៏​ប្រសើរ​លើស‌លប់​របស់​ទ្រង់​ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​ទ្រង់​មេត្ដា‌ករុណា​ដែរ ជា​អ្នក​ដែល​ទ្រង់​បាន​តំរូវ​ទុក​ជា​មុន​ឲ្យ​ទទួល​សិរី‌រុង‌រឿង 24ពោល​គឺ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ដែល​អុលឡោះ​បាន​ត្រាស់​ហៅ មិន​ត្រឹម​តែ​ពី​ក្នុង​ចំណោម​សាសន៍​យូដា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺ​ពី​ក្នុង​ចំណោម​ជាតិ​សាសន៍​ដទៃ​ថែម​ទៀត​ផង 25ដូច​មាន​ថ្លែង​ទុក​ក្នុង​គីតាប​ណាពី​ហូសេ​ថាៈ
«អ្នក​ដែល​មិន​មែន​ជា​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​យើង
យើង​នឹង​ហៅ​គេ​ថា​ជា​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​យើង
រីឯ​ជាតិ​សាសន៍​ដែល​យើង​មិន​បាន​ស្រឡាញ់
យើង​នឹង​ហៅ​គេ​ថា​ជា​ជាតិ​សាសន៍
ដ៏​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​យើង»
26 ហើយ​ត្រង់​ណា​ដែល​មាន​ពោល​ទៅ
អ្នក​ទាំង​នោះ​ថា “អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​មែន​ជា
ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​យើង”
ត្រង់​នោះ​គេ​នឹង​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ជា​កូន
របស់​អុលឡោះ​ដ៏​រស់​អស់‌កល្ប»
27រីឯ​ណាពី​អេសាយ​វិញ គាត់​បាន​ប្រកាស​អំពី​សាសន៍​អ៊ីស្រ‌អែល​ថាៈ
ទោះ​បី​សាសន៍​អ៊ីស្រ‌អែល​បាន​កើន​ចំនួន​ច្រើន
ដូច​ខ្សាច់​នៅ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ហើយ​ក៏​ដោយ
មាន​តែ​មួយ​ចំនួន​តូច សល់​ពី​ស្លាប់​ប៉ុណ្ណោះ
ដែល​នឹង​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ
28 ដ្បិត​អុលឡោះ‌ជាអម្ចាស់​នឹង​សម្រេច​តាម​បន្ទូល
របស់​ទ្រង់​គ្រប់​ប្រការ​ទាំង​អស់
យ៉ាង​ឆាប់ៗ​នៅ​ផែនដី​នេះ
29មួយ​វិញ​ទៀត ណាពី​អេសាយ​ក៏​បាន​ថ្លែង​ទុក​ជា​មុន​មក​ថាៈ
ប្រសិន​បើ​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូល
មិន​បាន​ទុក​កូន​ចៅ​យើង​មួយ​ចំនួន
ឲ្យ​នៅ​សល់​ទេ
នោះ​យើង​នឹង​វិនាស​ទៅ​ដូច​ជា​អ្នក​ក្រុង​សូដុម
ហើយ​យើង​ក៏​ប្រៀប​បី​ដូច​ជា​អ្នក​ក្រុង
កូម៉ូរ៉ា​ដែរ
អ៊ីស្រ‌អែល និង​ដំណឹង‌ល្អ
30ដូច្នេះ តើ​យើង​ត្រូវ​គិត​ដូច​ម្ដេច? សាសន៍​ដទៃ​ដែល​ពុំ​បាន​ស្វះ‌ស្វែង​រក​សេចក្ដី​សុចរិត បែរ​ជា​បាន​ទទួល​សេចក្ដី​សុចរិត​ទៅ​វិញ គឺ​សេចក្ដី​សុចរិត​មក​ពី​ជំនឿ។ 31រីឯ​សាសន៍​អ៊ីស្រ‌អែល គេ​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​តាម​ហ៊ូកុំ​ដែល​ផ្ដល់​សេចក្ដី​សុចរិត តែ​ពួក​គេ​ពុំ​បាន​សុចរិត​តាម​ហ៊ូកុំ​នោះ​ឡើយ។ 32ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ដូច្នេះ? គឺ​មក​ពី​ពួក​គេ​ពឹង​លើ​ការ​ប្រព្រឹត្ដ​តាម​ហ៊ូកុំ មិន​ពឹង​លើ​ជំនឿ​ទេ។ ពួក​គេ​ជំពប់​ដួល​នឹង «ថ្ម​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​ជំពប់» 33ដូច​មាន​ចែង​ទុក​មក​ថាៈ
យើង​បាន​ដាក់​ថ្ម​មួយ​នៅ​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន
ជា​ថ្ម​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​ជំពប់​ដួល
ជា​ថ្ម​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេ​រវាត​ចិត្ដ​បាត់​ជំនឿ
អ្នក​ណា​ជឿ​លើ​ថ្ម​នេះ
អ្នក​នោះ​មុខ​ជា​មិន​ខក​ចិត្ដ​ឡើយ

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

រ៉ូម 9: អគត

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល