ហេប្រឺ 8

8
អ៊ីសា​ជា​មូស្ទី​នៃ​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ថ្មី
1គោល​ដ៏​សំខាន់​បំផុត ក្នុង​សេចក្ដី​ដែល​យើង​កំពុង​តែ​បរិយាយ​នេះ គឺ​ថា​យើង​មាន​មូស្ទី​មួយ នៅ​ខាង​ស្ដាំ​បល្ល័ង្ក​របស់​អុលឡោះ​ដ៏​ឧត្ដុង​ឧត្ដម​នៅ​សូរ៉កា។ 2គាត់​នៅ​បម្រើ​ក្នុង​ទី‌សក្ការ និង​ក្នុង​ជំរំ‌សក្ការៈ​ដ៏​ពិត​ប្រាកដ​ដែល​អុលឡោះ‌ជាអម្ចាស់​បាន​ដំឡើង គឺ​មិន​មែន​មនុស្ស​ដំឡើង​ទេ។ 3ចំពោះ​មូស្ទី​គ្រប់ៗ​គ្នា គេ​តែង‌តាំង​ឲ្យ​ជូន​ជំនូន និង​ធ្វើ​គូរបាន ដូច្នេះ គាត់​ត្រូវ​តែ​រក​អ្វី​យក​ទៅ​ជូន​ជា​ចាំ‌បាច់។ 4ប្រសិន​បើ​អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស​នៅ​ផែនដី​នេះ គាត់​មិន​មែន​ជា​អ៊ីមុាំ​ទេ ព្រោះ​មាន​អ៊ីមុាំ​ឯ​ទៀតៗ សម្រាប់​យក​ជំនូន​ទៅ​ជូន​ស្រប​តាម​ហ៊ូកុំ​រួច​ស្រេច​ទៅ​ហើយ។ 5អ្នក​ទាំង​នោះ​ធ្វើ​ពិធី​ផ្សេងៗ តាម​គំរូ និង​តាម​ស្រមោល​នៃ​ពិធី​នៅ​សូរ៉កា ដូច​អុលឡោះ​មាន​បន្ទូល​មក​កាន់​ម៉ូសា នៅ​ពេល​ដែល​ហៀប​នឹង​សង់​ជំរំ‌សក្ការៈ​ថាៈ«ចូរ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​សព្វ​គ្រប់​ទាំង​អស់​តាម​គំរូ​ដែល​យើង​បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​អ្នក​ឃើញ​នៅ​លើ​ភ្នំ»6ឥឡូវ​នេះ អាល់ម៉ា‌ហ្សៀស​បាន​ទទួល​មុខ‌ងារ​ប្រសើរ​ជាង​អ៊ីមុាំ​ទាំង​នោះ​ទៅ​ទៀត ព្រោះ​គាត់​ជា​ស្ពាន​នៃ​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​មួយ​ប្រសើរ​ជាង​ជា​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ដែល​ចង​ឡើង ដោយ‌សារ​បន្ទូល​សន្យា​ដ៏​ប្រសើរ​ជាង។ 7ប្រសិន​បើ​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​មុន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ហើយ​មិន​បាច់​រក​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ទី​ពីរ មក​ជំនួស​ឡើយ។ 8អុលឡោះ​មាន​បន្ទូល​ស្ដី​បន្ទោស​ប្រជា​រាស្ដ្រ​របស់​ទ្រង់​ដូច​ត​ទៅ៖
អុលឡោះ‌ជាអម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ថា
«បន្ដិច​ទៀត​យើង​នឹង​ចង​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​មួយ​ថ្មី
ជា​មួយ​ពូជ‌ពង្ស​របស់​អ៊ីស្រ‌អែល
និង​ពូជ‌ពង្ស​របស់​យូដា។
9 សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ថ្មី​នេះ​មិន​ដូច​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ដែល​យើង​បាន​ចង​ជា​មួយ​បុព្វ‌បុរស​របស់​គេ
នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​យើង​ដឹក​ដៃ​បុព្វ‌បុរស​ទាំង​នោះ
ចេញ​ពី​ស្រុក​អេស៊ីប​ឡើយ។
ពួក​គេ​ពុំ​បាន​គោរព​តាម​សម្ពន្ធ‌មេត្រី
ដែល​យើង​បាន​ចង​ជា​មួយ​គេ​នោះ
ឲ្យ​បាន​ខ្ជាប់‌ខ្ជួន​ទេ
យើង​ក៏​លែង​រវី‌រវល់​នឹង​ពួក​គេ​ដែរ»
នេះ​ជា​បន្ទូល​របស់​អុលឡោះ‌ជាអម្ចាស់។
10 អុលឡោះ‌ជាអម្ចាស់​មាន​បន្ទូល​ថា
«លុះ​គ្រា​នេះ​កន្លង​ផុត​ទៅ
យើង​នឹង​ចង​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ជា​មួយ​ពូជ‌ពង្ស
អ៊ីស្រ‌អែល​ដូច​ត​ទៅៈ
យើង​នឹង​ដាក់​ហ៊ូកុំ​របស់​យើង​ទាំង​ប៉ុន្មាន
ក្នុង​ប្រាជ្ញា​របស់​ពួក​គេ
យើង​នឹង​ចារ​ហ៊ូកុំ​ទាំង​នោះ​ទុក
នៅ​ក្នុង​ចិត្ដ​របស់​ពួក​គេ
យើង​នឹង​បាន​ទៅ​ជា​ម្ចាស់​របស់​ពួក​គេ
ហើយ​គេ​ជា​ប្រជា‌រាស្ដ្រ​របស់​យើង។
11 ពេល​នោះ​នឹង​លែង​មាន​នរណា
បង្រៀន​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​ខ្លួន
ហើយ​ក៏​លែង​មាន​នរណា​និយាយ​ប្រាប់
បង​ប្អូន​របស់​ខ្លួន​ថា
“ត្រូវ​តែ​ស្គាល់​អុលឡោះ‌ជាអម្ចាស់”ទៀត​ហើយ
ព្រោះ​តាំង​ពី​អ្នក​តូច​បំផុត​រហូត​ដល់​អ្នក​ធំ
គេ​នឹង​ស្គាល់​យើង​គ្រប់ៗ​គ្នា
12 ដ្បិត​យើង​នឹង​អត់​ឱន​ឲ្យ​គេ
ចំពោះ​អំពើ​ទុច្ចរិត​ដែល​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ដ
ហើយ​យើង​ក៏​មិន​នឹក​នា​ពី​អំពើ​បាប​របស់​គេ
ទៀត​ដែរ»
13ដោយ​ទ្រង់​ហៅ​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​នេះ​ថា ជា​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ថ្មី​ដូច្នេះ ទ្រង់​ចាត់​ទុក​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​មុន​ថា ជា​សម្ពន្ធ‌មេត្រី​ចាស់។ ធម្មតា​អ្វីៗ​ដែល​ចាស់ ហើយ​កាន់​តែ​ចាស់​ទៅៗ​នោះ មុខ​ជា​ត្រូវ​សាប​សូន្យ​បាត់​ទៅ​មិន​ខាន។

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

ហេប្រឺ 8: អគត

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល