Марк 5
5
5‑нҗи бап
Иса арвах-җын эелән адамы сагалдяр
(Матта 8:28-34; Лука 8:26-39)
1Иса билен шәгиртлери көлүң бейлеки кенарындакы герасалыларың#5:1 Герасалылар – кәбир голязмаларда гадаралылар. Серет: Мат 8:28. юрдуна гелдилер. 2Иса гайыкдан дүшен бадына, Оңа гонамчылыкдан чыкып гелйән бир адам душды. Бу адамы арвах-җын эеләпди. 3Ол мазарларың арасында яшаярды. Оны хич ким хатда зынҗырлап хем саклап билмейәрди. 4Онуң эл-аякларыны энчеме гезек зынҗырласалар-да, гандалласалар-да, ол зынҗырлары гырып, гандаллары бөлек-бөлек эдйәрди. Хич ким оны ёла гетирип билмезди. 5Ол гиҗе-гүндиз гонамчылыкда, дагларда үзнүксиз гыгырып, өзүни даш билен яралар йөрерди.
6Ол Исаны узакдан гөрүп, ылгап гелди-де, Онуң өңүнде дызына чөкүп, тагзым этди. 7Батлы сес билен гыгырып: «Эй, Иса! Эй, Бейик Худайың Оглы, мениң билен нәме ишиң бар? Ялбарян, Худайың хакы үчин мени гынама!» дийди. 8Себәби Иса оңа: «Эй, арвах-җын, бу адамдан чык» дийипди. 9Онсоң Иса арвах-җындан: «Адың нәме?» дийип сорады. Ол хем: «Адым Гошун#5:9 Гошун – грекче Легион. Бу сөз алты мүң эсгерли гошуны аңладяр., чүнки биз көплүкдирис» дийип җогап берди. 10Өзлерини бу месгенден ковуп гойбермезлиги үчин, олар Иса көп ялбардылар. 11Шол ердәки дагың этегинде уллакан бир доңуз сүрүси отлап йөрди. 12Арвах-җынлар Иса ялбарып: «Бизи шол доңузларың арасына гойбер, оларың ичине гирели» дийдилер. 13Иса олара ругсат берди. Арвах-җынлар чыкып, доңузлара гирдилер. Шонда ики мүңе голай доңуздан ыбарат бу сүри учутдан ашак зыңып, көлде пайырдашып гарк болды. 14Доңуз чопанлары болса гачып гидип, шәхерлердир обалара бу ваканы хабар бердилер. Халайык нәме боланыны гөрмәге гелди. 15Олар Исаның янына геленлеринде, бир гошун арвах-җын эелән адамың инди эгин-эшикли отураныны, акылының хем ериндедигини гөрүп горкдулар. 16Ваканы гөренлер арвах-җын эелән адама ве доңузлара нәме боландыгы хакында халка гүррүң бердилер. 17Онсоң халк өзлериниң юрдундан гитмеги үчин, Иса ялбармага башлады. 18Иса гайыга мүненде, арвах-җындан халас болан адам Ондан Өзи билен гитмәге ругсат сорап ялбарды. 19Эмма Иса муңа ругсат бермеди. Оңа: «Өйүңе, өзүңкилериң арасына гит, Реббиң сениң үчин нәмелер эдендигини, саңа нәхили рехим-шепагат гөркезендигини олара гүррүң бер» дийди. 20Ол хем гидип, Исаның өзүне эден ягшылыгының барыны Декаполисде#5:20 Декаполис – Самария билен Җелиләниң гүндогарында ерлешен он шәхериң умумы ады. Сөзлүге серет. җар этмәге башлады. Хеммелер муңа хайран галды.
Дирелен гыз, сагалан аял
(Матта 9:18-26; Лука 8:40-56)
21Иса гайык билен ене бейлеки кенара геченде, дашына улы мәхелле үйшди. Иса көлүң кенарындады. 22Синагога ёлбашчыларындан Яйрус атлы бир адам гелди. Ол Исаны гөрүп, Онуң аягына йыкылды. 23Оңа көп ялбарып: «Мениң гызҗагазым өлүм яссыгында ятыр. Гел-де, эллериңи онуң үстүнде гой, сагалып яшасын!» дийди. 24Иса бу адам билен гитди. Ызына дүшүп гелйән улы мәхелле Оны хер яндан гысып-говруп барярды. 25Ол ерде он ики йылдан бәри ган акмасы болан бир аял хем барды. 26Ол көп эҗир чекип, энчеме лукманлара гөрнүп, бар-ёгуны харч эдипди, йөне хич хайыр тапман, гайтам, ягдайы хас бетерлешипди. 27Бу аял Иса хакда айдылян затлары эшидип, мәхелләниң ичи билен Онуң арка тарапындан гелди ве донуна элини дегирди. 28Чүнки ол ичинден: «Диңе донуны эллесем-де, сагаларын» дийип ойланярды. 29Шол вагтың өзүнде онуң ган акмасы кесилди. Аял дердинден сапланандыгыны беденинде дуйды. 30Иса Өзүнден бир гүйҗүң чыкандыгыны шобада дуюп, көпчүлиге тарап өврүлип: «Донума ким элини дегирди?» дийип сорады. 31Шәгиртлери Оңа: «Сен Өзүңи гысып-говруп гелйән мәхелләни гөрйәрсиң-ә! Онсоң нәдип: „Маңа ким элини дегирди?“ дийип сораярсың?» дийдилер. 32Эмма Иса муны эдени гөрҗек болуп, даш-төверегине середйәрди. 33Өзүне нәме боландыгыны биленден соң, яңкы аял горкуп, титрәп гелди. Исаның аягына йыкылып, Оңа әхли хакыкаты айдып берди. 34Иса оңа: «Эй, начар, иманың саңа шыпа берди. Саг-аман гит, дердиңден саплан» дийди. 35Ол бу сөзлери айдып дурка, синагога баштутанының өйүнден бирнәче адам гелип: «Гызың өлди. Нәме үчин Мугаллымы артыкмач биынҗалык эдйәрсиң?» дийди. 36Иса муны эшиден бадына, синагога баштутанына: «Горкма, диңе иман эт!» дийди.
37Иса Петрусдан, Якупдан ве онуң доганы Ёханнадан башга хич киме Өзи билен гитмәге ругсат этмеди. 38Синагога баштутанының өйүне геленлеринде, Иса башагайлыгы, аглашып, дады-перят эдип отуранлары гөрди. 39Ичери гирип, олара: «Нәме үчин дады-перят эдип, аглашып отырсыңыз? Чага өленок, ол диңе уклап ятыр» дийди. 40Олар болса Онуң үстүнден гүлдүлер. Эмма Иса хеммәни дашарда гоюп, диңе чаганың эне-атасыны ве Өзи билен геленлери алып, онуң ятан отагына барды. 41Чаганың элинден тутуп, оңа: «Талита кум!» дийди. Бу болса «Гызҗагаз, саңа диййәрин: Тур!» диймекдир. 42Гыз дессине еринден галып йөрәп башлады. Ол он ики яшындады. Муны гөренлериң әхлиси гаты гең галды. 43Иса олара муны хич киме билдирмезлиги берк табшырып, гыза нахар бермеклерини буюрды.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
Марк 5: TukCyr16
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
Марк 5
5
5‑нҗи бап
Иса арвах-җын эелән адамы сагалдяр
(Матта 8:28-34; Лука 8:26-39)
1Иса билен шәгиртлери көлүң бейлеки кенарындакы герасалыларың#5:1 Герасалылар – кәбир голязмаларда гадаралылар. Серет: Мат 8:28. юрдуна гелдилер. 2Иса гайыкдан дүшен бадына, Оңа гонамчылыкдан чыкып гелйән бир адам душды. Бу адамы арвах-җын эеләпди. 3Ол мазарларың арасында яшаярды. Оны хич ким хатда зынҗырлап хем саклап билмейәрди. 4Онуң эл-аякларыны энчеме гезек зынҗырласалар-да, гандалласалар-да, ол зынҗырлары гырып, гандаллары бөлек-бөлек эдйәрди. Хич ким оны ёла гетирип билмезди. 5Ол гиҗе-гүндиз гонамчылыкда, дагларда үзнүксиз гыгырып, өзүни даш билен яралар йөрерди.
6Ол Исаны узакдан гөрүп, ылгап гелди-де, Онуң өңүнде дызына чөкүп, тагзым этди. 7Батлы сес билен гыгырып: «Эй, Иса! Эй, Бейик Худайың Оглы, мениң билен нәме ишиң бар? Ялбарян, Худайың хакы үчин мени гынама!» дийди. 8Себәби Иса оңа: «Эй, арвах-җын, бу адамдан чык» дийипди. 9Онсоң Иса арвах-җындан: «Адың нәме?» дийип сорады. Ол хем: «Адым Гошун#5:9 Гошун – грекче Легион. Бу сөз алты мүң эсгерли гошуны аңладяр., чүнки биз көплүкдирис» дийип җогап берди. 10Өзлерини бу месгенден ковуп гойбермезлиги үчин, олар Иса көп ялбардылар. 11Шол ердәки дагың этегинде уллакан бир доңуз сүрүси отлап йөрди. 12Арвах-җынлар Иса ялбарып: «Бизи шол доңузларың арасына гойбер, оларың ичине гирели» дийдилер. 13Иса олара ругсат берди. Арвах-җынлар чыкып, доңузлара гирдилер. Шонда ики мүңе голай доңуздан ыбарат бу сүри учутдан ашак зыңып, көлде пайырдашып гарк болды. 14Доңуз чопанлары болса гачып гидип, шәхерлердир обалара бу ваканы хабар бердилер. Халайык нәме боланыны гөрмәге гелди. 15Олар Исаның янына геленлеринде, бир гошун арвах-җын эелән адамың инди эгин-эшикли отураныны, акылының хем ериндедигини гөрүп горкдулар. 16Ваканы гөренлер арвах-җын эелән адама ве доңузлара нәме боландыгы хакында халка гүррүң бердилер. 17Онсоң халк өзлериниң юрдундан гитмеги үчин, Иса ялбармага башлады. 18Иса гайыга мүненде, арвах-җындан халас болан адам Ондан Өзи билен гитмәге ругсат сорап ялбарды. 19Эмма Иса муңа ругсат бермеди. Оңа: «Өйүңе, өзүңкилериң арасына гит, Реббиң сениң үчин нәмелер эдендигини, саңа нәхили рехим-шепагат гөркезендигини олара гүррүң бер» дийди. 20Ол хем гидип, Исаның өзүне эден ягшылыгының барыны Декаполисде#5:20 Декаполис – Самария билен Җелиләниң гүндогарында ерлешен он шәхериң умумы ады. Сөзлүге серет. җар этмәге башлады. Хеммелер муңа хайран галды.
Дирелен гыз, сагалан аял
(Матта 9:18-26; Лука 8:40-56)
21Иса гайык билен ене бейлеки кенара геченде, дашына улы мәхелле үйшди. Иса көлүң кенарындады. 22Синагога ёлбашчыларындан Яйрус атлы бир адам гелди. Ол Исаны гөрүп, Онуң аягына йыкылды. 23Оңа көп ялбарып: «Мениң гызҗагазым өлүм яссыгында ятыр. Гел-де, эллериңи онуң үстүнде гой, сагалып яшасын!» дийди. 24Иса бу адам билен гитди. Ызына дүшүп гелйән улы мәхелле Оны хер яндан гысып-говруп барярды. 25Ол ерде он ики йылдан бәри ган акмасы болан бир аял хем барды. 26Ол көп эҗир чекип, энчеме лукманлара гөрнүп, бар-ёгуны харч эдипди, йөне хич хайыр тапман, гайтам, ягдайы хас бетерлешипди. 27Бу аял Иса хакда айдылян затлары эшидип, мәхелләниң ичи билен Онуң арка тарапындан гелди ве донуна элини дегирди. 28Чүнки ол ичинден: «Диңе донуны эллесем-де, сагаларын» дийип ойланярды. 29Шол вагтың өзүнде онуң ган акмасы кесилди. Аял дердинден сапланандыгыны беденинде дуйды. 30Иса Өзүнден бир гүйҗүң чыкандыгыны шобада дуюп, көпчүлиге тарап өврүлип: «Донума ким элини дегирди?» дийип сорады. 31Шәгиртлери Оңа: «Сен Өзүңи гысып-говруп гелйән мәхелләни гөрйәрсиң-ә! Онсоң нәдип: „Маңа ким элини дегирди?“ дийип сораярсың?» дийдилер. 32Эмма Иса муны эдени гөрҗек болуп, даш-төверегине середйәрди. 33Өзүне нәме боландыгыны биленден соң, яңкы аял горкуп, титрәп гелди. Исаның аягына йыкылып, Оңа әхли хакыкаты айдып берди. 34Иса оңа: «Эй, начар, иманың саңа шыпа берди. Саг-аман гит, дердиңден саплан» дийди. 35Ол бу сөзлери айдып дурка, синагога баштутанының өйүнден бирнәче адам гелип: «Гызың өлди. Нәме үчин Мугаллымы артыкмач биынҗалык эдйәрсиң?» дийди. 36Иса муны эшиден бадына, синагога баштутанына: «Горкма, диңе иман эт!» дийди.
37Иса Петрусдан, Якупдан ве онуң доганы Ёханнадан башга хич киме Өзи билен гитмәге ругсат этмеди. 38Синагога баштутанының өйүне геленлеринде, Иса башагайлыгы, аглашып, дады-перят эдип отуранлары гөрди. 39Ичери гирип, олара: «Нәме үчин дады-перят эдип, аглашып отырсыңыз? Чага өленок, ол диңе уклап ятыр» дийди. 40Олар болса Онуң үстүнден гүлдүлер. Эмма Иса хеммәни дашарда гоюп, диңе чаганың эне-атасыны ве Өзи билен геленлери алып, онуң ятан отагына барды. 41Чаганың элинден тутуп, оңа: «Талита кум!» дийди. Бу болса «Гызҗагаз, саңа диййәрин: Тур!» диймекдир. 42Гыз дессине еринден галып йөрәп башлады. Ол он ики яшындады. Муны гөренлериң әхлиси гаты гең галды. 43Иса олара муны хич киме билдирмезлиги берк табшырып, гыза нахар бермеклерини буюрды.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016