Ресул 7
7
7‑нҗи бап
Стефан халка йүзленйәр
1Онсоң баш руханы Стефандан: «Бу айыпламалар догрумы?» дийип сорады. 2Стефан шейле җогап берди: «Эй, доганлар ве аталар! Мениң сөзлериме гулак асың. Атамыз Ыбрайым Харанда месген тутманка, хениз Месопотамиядака оңа шөхратлы Худай гөрүнди. 3#Гчк 12:1.Худай оңа: „Өз юрдуңы, ковумдашларыңы ташла-да, Мениң саңа гөркезҗек үлкәме гит“ дийди. 4Шейлеликде, Ыбрайым бабыллыларың юрдуны терк эдип, Харанда орнашды. Какасы арадан чыкандан соң, Худай оны Харандан чыкарып, сизиң хәзирки отуран юрдуңыза гөчүрди. 5Худай бу ерден онуң өзүне мүлк бермеди, хатда бир гарыш ер-де бермеди. Эмма хениз перзенди болмаса-да, бу юрды онуң неслине мүлк эдип бермеги вада берди. 6#Гчк 15:13-14.Худай оңа: „Сениң неслиң ят топракда гелмишек хем гул болуп яшар, шол ериң халкы олары дөрт йүз йыллап эзер. 7Эмма Мен сениң неслиңи гула өврен халкың җезасыны берерин. Шондан соң олар ол ерден чыкып, бу ерде Маңа сежде эдерлер“ дийди. 8Соңра Худай Ыбрайым билен әхт баглашып, бу әхтиң нышаны хөкмүнде сүннети берди. Шейлеликде, Ыбрайымдан Ысхак догулды, Ыбрайым оны секиз гүнлүккә сүннет этди. Ысхакдан Якуп догулды, ол хем сүннет эдилди. Якупдан херси бир тирәни эмеле гетирен он ики огул дүнйә инди, олар хем сүннет эдилдилер. 9Олар өз доганлары Юсуба гөрипчилик эдип, оны Мүсүре сатсалар-да, Худай Юсубы еке галдырмады. 10Ол Юсубы әхли күлпетлерден азат этди. Худай оңа гөрлүп-эшидилмедик акыл-пайхас берип, оны Мүсүр патышасы фараоның хузурында мерхемет тапар ялы этди. Фараон оны Мүсүриң ве тутуш көшгүң баштутаны эдип белледи. 11Шол дөвүрде бүтин Мүсүр ве Кенган юрды ачлык чекди, оларың башындан агыр гайгы-хасрат инди. Ата-бабаларымыз иймит тапмадылар.
12Якуп Мүсүрде галла бардыгыны эшидип, өз огулларыны, ягны бизиң аталарымызы биринҗи гезек ол ере ёллады. 13Икинҗи гезекде болса Юсуп доганларына өзүни танатды. Шейлеликде, фараон Юсубың машгаласы барада билди. 14Соңра Юсуп өз какасыны ве әхли доган-гарындашларыны янына чагырды. Олар җеми етмиш бәш адамды. 15Якуп Мүсүре гитди. Якуп ве онуң огуллары, ягны ата-бабаларымыз шол ерде арадан чыкдылар. 16Оларың җесетлерини Шекеме әкидип, Ыбрайымың Шекемде Хаморың неслинден сатын алан мазарында җайладылар. 17Худайың Ыбрайыма берен вадасының вагты голайладыгыча, халкымызың саны хем Мүсүрде барха көпелйәрди. 18Соңра Юсуп хакында хич зат билмейән башга бир патыша тагта чыкды. 19Ол бизиң халкымыза гаршы хилегәрлик этди, ата-бабаларымызы эзип, тәзе доглан чагаларыны өлүме дучар этмек үчин дашары ташламага меҗбур этди. 20Шол вагт Муса энеден догулды. Ол Худайың назарында җуда эйҗеҗик чагады. Эне-атасы өйүнде оңа үч ай серетди. 21Эмма ондан соң оны ташламага меҗбур болдулар. Ташланан чаганы фараоның гызы тапып, өзүне алды ве өз оглы ялы тербиеләп етишдирди. 22Муса мүсүрлилериң әхли билими өвредилди. Ол сөзде хем, ишде хем бейик адам болуп етишди.
23Муса кырк яшына етенде, өз илдешлери болан ысрайыл халкының арасына гөрме-гөрше гитмеги йүрегине дүвди. 24Мүсүрлилерден бириниң ысрайыл халкындан бирине азар берйәндигини гөренде, Муса оңа арка дурды. Ол мүсүрлини өлдүрип, ысрайыллының арыны алды. 25Муса: „Худай халкымы мениң үстүм билен азат этмекчи, халкым муңа дүшүнер“ дийип пикир этди, эмма олар муңа дүшүнмедилер. 26Эртеси гүн Муса ики ысрайыллы адамың давалашып дураныны гөрди ве янларына барып, олары ярашдырмага сынанышды. Олара: „Эй, адамлар, сиз доган ахыры! Нәме үчин бири-бириңизе азар берйәрсиңиз?“ дийди. 27Эмма өз илдешине азар берйән адам оны итекләп: „Ким сени бизе хөкүмдар я-да казы эдип гойды? 28Дүйнки мүсүрлини өлдүришиң ялы, мени-де өлдүрмекчимиң?“ дийди. 29Муса бу гепи эшиденден соң, Мидян юрдуна гачып гитди ве ол ерде гелмишек болуп яшады. Бу юртда онуң ики оглы дүнйә инди.
30Арадан кырк йыл геченден соң, Синай дагының голайындакы чөлде янып дуран чалының ортарасында оңа бир перишде гөрүнди. 31Муса оны гөрүп хайран галды. Ол бу гең хадысаны якынрак барып гөрмекчи боланда, Реб оңа шейле сесленди: 32#Мср 3:5-10.„Мен сениң ата-бабаларың Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайыдырын“. Муса горкусындан титрәп башлады ве серетмәге йүрек этмеди. 33Соңра Реб оңа: „Аягыңдакы чарыгыңы чыкар, чүнки сениң бу дуран ериң мукаддес топракдыр! 34Мүсүрде халкымың чекйән җебир-сүтемини гөрдүм, оларың ахы-наласыны эшитдим. Мен олары азат этмек үчин ашак индим. Инди, гел, Мен сени Мүсүре иберейин“ дийди.
35Ине, бу Муса: „Ким сени бизе хөкүмдар я-да казы эдип гойды?“ дийип, халкың инкәр эден Мусасыды. Худайың Өзи оны чалыда гөрнен перишдәниң үсти билен хөкүмдар хем халасгәр эдип ёллады. 36Муса ысрайыл халкыны Мүсүрден алып чыкды. Ол Мүсүрде, Гызыл деңизде ве чөлде кырк йыллап мугҗызалар, гудратлар хем аламатлар гөркезди. 37#Кан 18:15.Ине, ысрайыл халкына: „Худай сизиң үчин өз халкыңызың арасындан мениң ялы бир пыгамбер чыкарар“ дийип айдан хем шу Мусадыр. 38Чөлде ысрайыл халкы билен яшан хем шу Мусадыр, Синай дагында перишде билен геплешип, ата-бабаларымыз билен биле болан хем шолдур. Ол яшайыш сөзлерини кабул эдип, олары бизе етирди. 39Эмма бизиң ата-бабаларымыз оңа боюн болмакдан йүз өврүп, оны рет этдилер ве Мүсүре доланмага майыл болдулар. 40#Мср 32:23.Олар Харуна: „Өңбашчылык эдер ялы, бизе худайлар ясап бер, себәби бизи Мүсүрден чыкарып гетирен Муса нәме боланыны билемзок“ дийдилер. 41Шол вагт олар гөләниң шекилинде бут ясап, оңа гурбанлык бердилер. Олар өз эллериниң ишлерине гуванып, шадыхоррам болдулар. 42#Ерм 19:13; Амо 5:25-27.Эмма Худай олардан йүз өврүп, асман җисимлерине сежде этсинлер дийип, олары терк этди. Пыгамберлер китабында, ине, шейле язылан:
„Эй, ысрайыл халкы, кырк йыллап чөлде гезениңизде,
Маңа гурбанлыклар ве садакалар хөдүрледиңизми?
43Ёк, Молек худайыңызың чадырыны,
Репа худайыңызың йылдызыны,
сежде этмек үчин өз ясан бутларыңызы гөтерип гездиңиз,
Шонуң үчин сизи Бабылың аңырсына сүргүн эдерин“.
44Ата-бабаларымызың чөлде әхт чадыры барды. Чадыр эдил Худайың Муса буйрушы ялы, Онуң берен нусгасы боюнча гурланды. 45Соңра бу чадыр несилден-несле гечип, ата-бабаларымыза говушды. Ешуваның ёлбашчылыгында кесеки миллетлериң юрдуны эеләнлеринде, олар чадыры өзлери билен алып гитдилер. Чадыр Давут патышаның гүнлерине ченли шол ерде галды. 46Худайың назарында мерхемет тапан Давут Якубың Худайы үчин өй гурмага ругсат сорады. 47Иң соңунда Худая ыбадатхананы Сүлейман гурды.
48Эмма Бейик Худай ынсан эли билен гурлан җайларда яшамаяр. Пыгамбериң айдышы ялы, 49#Иша 66:1-2.Реб, олара, ине, шейле дийди:
„Гөклер Мениң тагтым,
ер аягыма күрсүдир.
Маңа нәхили өй гурҗаксыңыз сиз?!
Хайсы ер дынчлык меканым болар?!
50Буларың барыны Өз элим билен яратмадыммы нәме?“
51Эй, бойнуёгынлар, диңлемек ислемейән текепбирлер! Сиз хем эдил ата-бабаларыңыз ялы, Мукаддес Руха хемише гаршы чыкярсыңыз. 52Ата-бабаларыңызың, хей, азар бермедик пыгамбери бармы? Олар хатда Догры Боланың гелҗегини өңүнден пыгамберлик эдип айданлары-да өлдүрдилер. Сиз болса бу догры Ынсана хайынлык эдип ганына галдыңыз. 53Сиз перишделериң үсти билен Худайың кануныны алсаңыз-да, оңа табын болмадыңыз».
Стефан дашланып өлдүрилйәр
54Баш меҗлисиң агзалары бу сөзлери эшиденлеринде, гахар-газаба мүнүп, Стефана дишлерини гыҗадылар. 55Эмма Мукаддес Рухдан долан Стефан асмана середип, Худайың шөхратыны, Худайың сагында дуран Исаны гөрди. 56Стефан: «Середиң, мен гөклериң ачыланыны ве Худайың сагында дуран Ынсан Оглуны гөрйәрин» дийди. 57Шонда олар гулакларыны япып, хеммеси бирден батлы гыгырышып, Стефаның үстүне топулдылар. 58Оны шәхерден дашары чыкарып дашладылар. Стефана гаршы шаятлар донларыны чыкарып, Шавул атлы бир йигидиң аягының астында гойдулар. 59Стефан өз үстүне ягян дашларың астында Худая дога эдип: «Я Реббим Иса! Мениң рухумы кабул эт!» дийди. 60Онсоң ол дыза чөкүп, батлы гыгырып: «Я Реб! Бу гүнәни олара йүклеме!» дийди. Шу сөзлери айдып, ол җан берди.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
Ресул 7: TukCyr16
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
Ресул 7
7
7‑нҗи бап
Стефан халка йүзленйәр
1Онсоң баш руханы Стефандан: «Бу айыпламалар догрумы?» дийип сорады. 2Стефан шейле җогап берди: «Эй, доганлар ве аталар! Мениң сөзлериме гулак асың. Атамыз Ыбрайым Харанда месген тутманка, хениз Месопотамиядака оңа шөхратлы Худай гөрүнди. 3#Гчк 12:1.Худай оңа: „Өз юрдуңы, ковумдашларыңы ташла-да, Мениң саңа гөркезҗек үлкәме гит“ дийди. 4Шейлеликде, Ыбрайым бабыллыларың юрдуны терк эдип, Харанда орнашды. Какасы арадан чыкандан соң, Худай оны Харандан чыкарып, сизиң хәзирки отуран юрдуңыза гөчүрди. 5Худай бу ерден онуң өзүне мүлк бермеди, хатда бир гарыш ер-де бермеди. Эмма хениз перзенди болмаса-да, бу юрды онуң неслине мүлк эдип бермеги вада берди. 6#Гчк 15:13-14.Худай оңа: „Сениң неслиң ят топракда гелмишек хем гул болуп яшар, шол ериң халкы олары дөрт йүз йыллап эзер. 7Эмма Мен сениң неслиңи гула өврен халкың җезасыны берерин. Шондан соң олар ол ерден чыкып, бу ерде Маңа сежде эдерлер“ дийди. 8Соңра Худай Ыбрайым билен әхт баглашып, бу әхтиң нышаны хөкмүнде сүннети берди. Шейлеликде, Ыбрайымдан Ысхак догулды, Ыбрайым оны секиз гүнлүккә сүннет этди. Ысхакдан Якуп догулды, ол хем сүннет эдилди. Якупдан херси бир тирәни эмеле гетирен он ики огул дүнйә инди, олар хем сүннет эдилдилер. 9Олар өз доганлары Юсуба гөрипчилик эдип, оны Мүсүре сатсалар-да, Худай Юсубы еке галдырмады. 10Ол Юсубы әхли күлпетлерден азат этди. Худай оңа гөрлүп-эшидилмедик акыл-пайхас берип, оны Мүсүр патышасы фараоның хузурында мерхемет тапар ялы этди. Фараон оны Мүсүриң ве тутуш көшгүң баштутаны эдип белледи. 11Шол дөвүрде бүтин Мүсүр ве Кенган юрды ачлык чекди, оларың башындан агыр гайгы-хасрат инди. Ата-бабаларымыз иймит тапмадылар.
12Якуп Мүсүрде галла бардыгыны эшидип, өз огулларыны, ягны бизиң аталарымызы биринҗи гезек ол ере ёллады. 13Икинҗи гезекде болса Юсуп доганларына өзүни танатды. Шейлеликде, фараон Юсубың машгаласы барада билди. 14Соңра Юсуп өз какасыны ве әхли доган-гарындашларыны янына чагырды. Олар җеми етмиш бәш адамды. 15Якуп Мүсүре гитди. Якуп ве онуң огуллары, ягны ата-бабаларымыз шол ерде арадан чыкдылар. 16Оларың җесетлерини Шекеме әкидип, Ыбрайымың Шекемде Хаморың неслинден сатын алан мазарында җайладылар. 17Худайың Ыбрайыма берен вадасының вагты голайладыгыча, халкымызың саны хем Мүсүрде барха көпелйәрди. 18Соңра Юсуп хакында хич зат билмейән башга бир патыша тагта чыкды. 19Ол бизиң халкымыза гаршы хилегәрлик этди, ата-бабаларымызы эзип, тәзе доглан чагаларыны өлүме дучар этмек үчин дашары ташламага меҗбур этди. 20Шол вагт Муса энеден догулды. Ол Худайың назарында җуда эйҗеҗик чагады. Эне-атасы өйүнде оңа үч ай серетди. 21Эмма ондан соң оны ташламага меҗбур болдулар. Ташланан чаганы фараоның гызы тапып, өзүне алды ве өз оглы ялы тербиеләп етишдирди. 22Муса мүсүрлилериң әхли билими өвредилди. Ол сөзде хем, ишде хем бейик адам болуп етишди.
23Муса кырк яшына етенде, өз илдешлери болан ысрайыл халкының арасына гөрме-гөрше гитмеги йүрегине дүвди. 24Мүсүрлилерден бириниң ысрайыл халкындан бирине азар берйәндигини гөренде, Муса оңа арка дурды. Ол мүсүрлини өлдүрип, ысрайыллының арыны алды. 25Муса: „Худай халкымы мениң үстүм билен азат этмекчи, халкым муңа дүшүнер“ дийип пикир этди, эмма олар муңа дүшүнмедилер. 26Эртеси гүн Муса ики ысрайыллы адамың давалашып дураныны гөрди ве янларына барып, олары ярашдырмага сынанышды. Олара: „Эй, адамлар, сиз доган ахыры! Нәме үчин бири-бириңизе азар берйәрсиңиз?“ дийди. 27Эмма өз илдешине азар берйән адам оны итекләп: „Ким сени бизе хөкүмдар я-да казы эдип гойды? 28Дүйнки мүсүрлини өлдүришиң ялы, мени-де өлдүрмекчимиң?“ дийди. 29Муса бу гепи эшиденден соң, Мидян юрдуна гачып гитди ве ол ерде гелмишек болуп яшады. Бу юртда онуң ики оглы дүнйә инди.
30Арадан кырк йыл геченден соң, Синай дагының голайындакы чөлде янып дуран чалының ортарасында оңа бир перишде гөрүнди. 31Муса оны гөрүп хайран галды. Ол бу гең хадысаны якынрак барып гөрмекчи боланда, Реб оңа шейле сесленди: 32#Мср 3:5-10.„Мен сениң ата-бабаларың Ыбрайымың, Ысхагың ве Якубың Худайыдырын“. Муса горкусындан титрәп башлады ве серетмәге йүрек этмеди. 33Соңра Реб оңа: „Аягыңдакы чарыгыңы чыкар, чүнки сениң бу дуран ериң мукаддес топракдыр! 34Мүсүрде халкымың чекйән җебир-сүтемини гөрдүм, оларың ахы-наласыны эшитдим. Мен олары азат этмек үчин ашак индим. Инди, гел, Мен сени Мүсүре иберейин“ дийди.
35Ине, бу Муса: „Ким сени бизе хөкүмдар я-да казы эдип гойды?“ дийип, халкың инкәр эден Мусасыды. Худайың Өзи оны чалыда гөрнен перишдәниң үсти билен хөкүмдар хем халасгәр эдип ёллады. 36Муса ысрайыл халкыны Мүсүрден алып чыкды. Ол Мүсүрде, Гызыл деңизде ве чөлде кырк йыллап мугҗызалар, гудратлар хем аламатлар гөркезди. 37#Кан 18:15.Ине, ысрайыл халкына: „Худай сизиң үчин өз халкыңызың арасындан мениң ялы бир пыгамбер чыкарар“ дийип айдан хем шу Мусадыр. 38Чөлде ысрайыл халкы билен яшан хем шу Мусадыр, Синай дагында перишде билен геплешип, ата-бабаларымыз билен биле болан хем шолдур. Ол яшайыш сөзлерини кабул эдип, олары бизе етирди. 39Эмма бизиң ата-бабаларымыз оңа боюн болмакдан йүз өврүп, оны рет этдилер ве Мүсүре доланмага майыл болдулар. 40#Мср 32:23.Олар Харуна: „Өңбашчылык эдер ялы, бизе худайлар ясап бер, себәби бизи Мүсүрден чыкарып гетирен Муса нәме боланыны билемзок“ дийдилер. 41Шол вагт олар гөләниң шекилинде бут ясап, оңа гурбанлык бердилер. Олар өз эллериниң ишлерине гуванып, шадыхоррам болдулар. 42#Ерм 19:13; Амо 5:25-27.Эмма Худай олардан йүз өврүп, асман җисимлерине сежде этсинлер дийип, олары терк этди. Пыгамберлер китабында, ине, шейле язылан:
„Эй, ысрайыл халкы, кырк йыллап чөлде гезениңизде,
Маңа гурбанлыклар ве садакалар хөдүрледиңизми?
43Ёк, Молек худайыңызың чадырыны,
Репа худайыңызың йылдызыны,
сежде этмек үчин өз ясан бутларыңызы гөтерип гездиңиз,
Шонуң үчин сизи Бабылың аңырсына сүргүн эдерин“.
44Ата-бабаларымызың чөлде әхт чадыры барды. Чадыр эдил Худайың Муса буйрушы ялы, Онуң берен нусгасы боюнча гурланды. 45Соңра бу чадыр несилден-несле гечип, ата-бабаларымыза говушды. Ешуваның ёлбашчылыгында кесеки миллетлериң юрдуны эеләнлеринде, олар чадыры өзлери билен алып гитдилер. Чадыр Давут патышаның гүнлерине ченли шол ерде галды. 46Худайың назарында мерхемет тапан Давут Якубың Худайы үчин өй гурмага ругсат сорады. 47Иң соңунда Худая ыбадатхананы Сүлейман гурды.
48Эмма Бейик Худай ынсан эли билен гурлан җайларда яшамаяр. Пыгамбериң айдышы ялы, 49#Иша 66:1-2.Реб, олара, ине, шейле дийди:
„Гөклер Мениң тагтым,
ер аягыма күрсүдир.
Маңа нәхили өй гурҗаксыңыз сиз?!
Хайсы ер дынчлык меканым болар?!
50Буларың барыны Өз элим билен яратмадыммы нәме?“
51Эй, бойнуёгынлар, диңлемек ислемейән текепбирлер! Сиз хем эдил ата-бабаларыңыз ялы, Мукаддес Руха хемише гаршы чыкярсыңыз. 52Ата-бабаларыңызың, хей, азар бермедик пыгамбери бармы? Олар хатда Догры Боланың гелҗегини өңүнден пыгамберлик эдип айданлары-да өлдүрдилер. Сиз болса бу догры Ынсана хайынлык эдип ганына галдыңыз. 53Сиз перишделериң үсти билен Худайың кануныны алсаңыз-да, оңа табын болмадыңыз».
Стефан дашланып өлдүрилйәр
54Баш меҗлисиң агзалары бу сөзлери эшиденлеринде, гахар-газаба мүнүп, Стефана дишлерини гыҗадылар. 55Эмма Мукаддес Рухдан долан Стефан асмана середип, Худайың шөхратыны, Худайың сагында дуран Исаны гөрди. 56Стефан: «Середиң, мен гөклериң ачыланыны ве Худайың сагында дуран Ынсан Оглуны гөрйәрин» дийди. 57Шонда олар гулакларыны япып, хеммеси бирден батлы гыгырышып, Стефаның үстүне топулдылар. 58Оны шәхерден дашары чыкарып дашладылар. Стефана гаршы шаятлар донларыны чыкарып, Шавул атлы бир йигидиң аягының астында гойдулар. 59Стефан өз үстүне ягян дашларың астында Худая дога эдип: «Я Реббим Иса! Мениң рухумы кабул эт!» дийди. 60Онсоң ол дыза чөкүп, батлы гыгырып: «Я Реб! Бу гүнәни олара йүклеме!» дийди. Шу сөзлери айдып, ол җан берди.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016