Ресул 22
22
22‑нҗи бап
1«Эй, доганлар, аталар! Инди мениң өзүми аклап айтҗак сөзүме гулак асың». 2Адамлар онуң арамейче геплейәндигини эшидип, сеслерине сув сепилен ялы болдулар. Павлус сөзүни довам этди: 3«Мен яхудыдырын. Киликияның Тарсус шәхеринде догулдым, эмма шу шәхерде улалдым. Бу ерде Гамалиелиң шәгирди болуп, ата-бабаларымызың канунының берк адатларына гөрә тәлим алдым. Бу гүнки сизиң болшуңыз ялы, менем Худая җуда ыхласлыдым. 4„Исаның Ёлы“ атлы топара дегишли адамлара өлүм ховпуны салып ызарлардым, аял-эркек диймән, элини-аягыны баглап, хеммесини зындана дыкардым. 5Айдянларымың хакыкатдыгыны баш руханы билен тутуш меҗлис тассыклап билер. Мен хатда олардан Дамаскдакы яхуды доганларымызы тутмага ругсат хатыны хем алдым. Оларың элини-аягыны баглап, Иерусалиме гетирип, җезаландырмак максады билен Дамаска тарап ёла дүшдүм. 6Гүнорта вагты Дамаска голайлап баряркам, бирденкә асмандан парлак нур даш-төверегиме ягты сачды. 7Мен ере йыкылдым. Шол вагт: „Шавул, Шавул, нәме үчин сен Маңа азар берйәрсиң?“ диен сеси эшитдим. 8Мен: „Агам, сен ким?“ дийип сорадым.
Ол маңа: „Мен сениң азар берйән насыралы Исаң“ дийип җогап берди. 9Мениң янымдакылар шөхләни гөрүп горкдулар, эмма мениң билен геплешен сесе дүшүнмедилер. 10Мен: „Я Реб! Мен нәме этмели?“ дийип сорадым. Ол хем маңа: „Ериңден тур-да, Дамаска гит. Нәме этмелидигиң саңа шол ерде айдылар“ дийди. 11Яңкы нуруң ялкымындан яңа гөзлерим көр болды. Шонуң үчин янымдакы ёлдашларым Дамаска мени идип әкитдилер. 12Ол ерде Хананы атлы бир адам яшаярды. Ол худайхон хем Мукаддес Кануна берленди, Дамаскдакы әхли яхудыларың арасында улы хормата эеди. 13Ол мениң яныма гелип: „Шавул доган! Гой, гөзлериң ене ачылсын!“ дийди. Мениң гөзлерим шол пурсатда ачылып, оны гөрдүм. 14Хананы маңа: „Ата-бабаларымызың Худайы сени сайлады. Ол муны Онуң ислегини билмегиң, Догры Боланы гөрүп, овазыны эшитмегиң үчин этди. 15Сен гөрүп-эшиденлериңи әхли ынсанлара яйып, Онуң үчин шаятлык эдерсиң. 16Инди нәмә гарашярсың? Тур, Ребби чагырып, сува чүмдүрил, гүнәлериңден саплан“ дийди.
17Иерусалиме доланып гелип, ыбадатханада Худая дога эдип отыркам, маңа бир гөрнүш аян болды. 18Мен Реббим Исаны гөрдүм, Ол маңа: „Тиз бол, дессине Иерусалимден гит, себәби олар сениң Мен хакдакы шаятлыгыңы кабул этмезлер“ дийди. 19Мен: „Я Реббим Иса, олар мениң синагогадан-синагога айланып, Саңа иман эденлери туссаг эдип енҗеними говы билйәрлер. 20Сениң шаядың Стефан өлдүриленде, мен хем шол ердедим. Бу иши оңладым ве оны өлдүренлериң эшиклерини сакладым“ дийдим. 21Реббим Иса маңа: „Бар, Мен сени узакдакы кесеки миллетлериң янына иберйәрин“ дийди».
Павлус Рим раятыдыгыны айдяр
22Халк Павлусы шу ере ченли диңледи, эмма бу сөзи эшиденлеринде, батлы сес билен: «Бу адамы ер йүзүнден ёк эдиң! Ол яшамага мынасып дәл» дийип гыгырды. 23Олар багырышып, эгин-эшиклерини силкип, чаң-тозаныны хова какдылар. 24Шонда мүңбашы Павлусың гала әкидилмегини буюрды. Халкың нәме үчин онуң үстүне гыгыряндыгыны билмек үчин, оны гамчылап, сорага чекилмегини иследи. 25Павлусы гамчыламак үчин багланларында, Павлус янында дуран йүзбашыдан: «Рим раятының хич хили айыбы ёк хем болса, оны гамчыламак сизиң кануныңыза лайык гелйәрми?» дийип сорады. 26Йүзбашы муны эшидип, мүңбашының янына барып: «Нәме этҗек боляң? Бу адам Рим раяты ахыры» дийип хабар берди. 27Шонда мүңбашы Павлусың янына гелип: «Маңа айт, сен Рим раятымы?» дийип сорады. Ол: «Хава» дийип җогап берди. 28Мүңбашы: «Менем! Йөне мен бу раятлыгы көп пул төләп алдым» дийди. Павлус: «Мен болса Рим раяты болуп догулдым» дийди. 29Оны сорага чекҗек болуп дуранлар шобада онуң янындан чекилдилер. Мүңбашы хем Павлусың Рим раятыдыгыны биленде, онуң элини-аягыны багладаны үчин горкды.
30Мүңбашы эртеси гүн яхудыларың Павлусы нәмеде айыплаяндыкларыны такык билмек иследи. Шонуң үчин Павлусы азат эдип, ёлбашчы руханылар билен ёкары меҗлисиң йыгнанмагыны буюрды. Онсоң Павлусы оларың хузурына алып гелди.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
Ресул 22: TukCyr16
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016
