ఎచ్చెటిఎ సాతాను ఏవణఇఁ పడ్డఆతి హోరులెక్కొ ఓహిఁ హజ్జహఁ, తాడెపురు రాజి బర్రెతి రో గాడెక ఏవణఇఁ తోస్తెసి. “ఈ రాజితి ఏలిని హుక్కొమితి, బర్రె దొన్నొతి హియ్యఇఁ.” ఇంజిహిఁ సాతాను వెస్తె ఏదాని లెక్కొ హుక్కొమి జికెల నాదిఇ. “నాను అంబరకి హియ్యలి ఇచ్చ ఆహమఇఁ ఏవరకిఎ హీఇఁ” ఇంజహఁ నీను నంగె జొహొరకీహఁ పూజకియతెహెఁ ఇది బర్రె నీదిఎ. ఇంజిహిఁ ఏవణితొల్లె వెస్తెసి.
ఇచ్చిహిఁ జీసు, “నీ మహపురు ఆతి ప్రెబుఇఁ దెహెఁ ‘జొహొరకీహఁ పూజకీతిదెహెఁ’ ఇంజిహిఁ రాస్కిఆహమన్నె!” ఇంజిహిఁ వెస్తెసి.