ខគម្ពីរពេញនិយមពី Enzimäine Moisein kirju 3

ចែក​រំលែក

Naine nägi, mittuine hyvä syömizenandai on se puu, se on čoma kaččuo, panou himoh, sikse gu andau tieduo. Häi otti puus da söi, dai ukole andoi – ukko söi yhtes hänenke.

Mado oli kaikis ounahin Ižändän Jumalan luajittulois elättilöis. Se kyzyi naizel: «Tottugo sanoi Jumal: ‘Älgiä syögiä ruajus nimittumas puus’?»

Vihan panen Minä sinun da naizen keskeh, sinun siemenen da naizen siemenen keskeh, se murendau sinun piän, a sinä n՚uokkuat händy kandupiäh.

Naizele Ižändy Jumal sanoi: – Minä äijänkerdazesti suurendan sinun kohtun vaivat, muokis sinä rubiet suamah lapsii. Sinä rubiet himoiččemah omua ukkuo, häi rubieu pidämäh sinuu vallas.

higi očas rubiet suamah oman leivän, kuni et mene järilleh muah, kudamas sinä olit otettu, sikse gu sinä olet pöly, i menet järilleh pölyh.

A Adamale Häi sanoi: – Gu kerran luajiit muga, kui akku sanoi, söit puus, kuduas Minä kiellin sinuu da sanoin: ‘Älä syö sit puus’, kirottu on mua sinun täh. Muokis rubiet suamah muas elätyksen kaikil elaijan päivil.

Jumal kyzyi: «Ken sinule sanoi, gu sinä olet alasti? Etgo ehki sinä syönnyh sit puus, kuduas Minä kiellin sinuu syömäs?»

Häi karkoitti ristikanzan, a Edeman savun päivännouzupuolele pani Heruviman da tulihizen miekan, kudai išköy tuldu joga puoleh, gu vardoija dorogua elaijan puule.

Adam andoi omale akale nimen Jeva (elos), sikse gu hänes rodih kaikkien eläjien kandumuamo.