ខគម្ពីរពេញនិយមពី Enzimäine Moisein kirju 25

ចែក​រំលែក

Ižändy sanoi hänele: – Sinul vačas on kaksi rahvaskundua, kaksi roduu lähtöy sinus. Yksi rodu on vägevembi tostu. Vahnembi rubieu sluužimah nuorembale.

«Anna minule vähäine sidä ruskiedu, sidä ruskiedu syvvä», sanoi häi Juakoile, «minä väzyin ylen äijäl.» Tämän täh händy ruvettih nimittämäh Edom (ruskei).

Isakku moliihes Ižändäle [Revekkas,] omas mučois, sikse gu Revekka oli lapsensuamatoi. Ižändy kuuli malitun, i Revekka kohtustui.

Isuavu vastai: «Minä olen kuolemas! Midä minule sit enzipoijan sijas?» Juakoi sanoi: «Ezmäi anna minule sana.» Muga Isuavu andoi sanan da möi Juakoile enzipoijan sijan.

Sit rodiihes hänen velli, häi käil ripui Isuavan kandupiäs, sikse sai nimen Juakoi. Heijän rodijessah Isakale oli kuuzikymmen vuottu.

Hänen tuatto Isakku suvaičči syvvä meččyelättilöin lihua, sikse enämbäl suvaičči Isuavua, a muamo Revekka suvaičči enämbäl Juakoidu.