ខគម្ពីរពេញនិយមពី انجیل متی 27

ចែក​រំលែក

ساعت نزدیک سه ناهار پَش به، عیسی بلنده صَصنه دادش بکه: «ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقْتَنی؟» یانی «چِمن خدا، چِمن خدا، چیه را منِر تینا بَشتِم؟»

اَ لحظک زَه، معبده پرده کفانه تا جیر دو پاره بیبیا. زمی بلرزس و سِگه آشکاجسنده. قبره نی آبنده و خیلی مقدّسه آدمه که مردَه بنده، زنده آبنده.

عیسی هنی بلنده صَصِنه جرش بکه و جانش بدا.

وقتی که سربازان فرمانده و سربازانی که عیسی صلیبه جیرک بِنده تا نگهبانی بِدیِنده، دیمه لرزه و همه‌ی اتفاقان بیندشانه، پر بترسسنده، باتشانه: «واقعا که اِم مردک خدا زا به.»

ساعت دونزه ناهار نه تا ساعت سه ناهار پَش، تاریکی همه اَ سرزمینش بکَته.

پیلاتس اَوانکش آپرسس: «پس عیسای که اَونه مسیح واجند، اَونه چه بکرم؟» همَه باتشانه: «اَوه صلیب سرک بوکوش!» پیلاتُسه آپرسس: «چیه را؟ چه بدی ایشی کرده؟» امّا اَوان بلندتر جره کردردشانه: «اَوه صلیب سرک بوکوش!»