ខគម្ពីរពេញនិយមពី پیدایش 13

ចែក​រំលែក

زیرا تمام این زمین را که می‌بینی به تو و نسل تو تا به ابد خواهم بخشید.

و بعد از جدا شدن لوط از وی، خداوند به اَبرام گفت: «اکنون تو چشمان خود را برافراز و از مکانی که در آن هستی، به سوی شمال و جنوب و مشرق و غرب نگاه کن،

و نسل تو را مانند غبار زمین گردانم. چنانکه اگر کسی غبار زمین را تواند شمرد، نسل تو نیز شمرده شود.

پس اَبرام به لوط گفت: «در میان من و تو، و در میان شبانان من و شبانان تو نزاعی نباشد، زیرا که ما برادریم.

و اَبرام خیمه خود را نقل کرده، روان شد و در بلوطستان ممری که در حِبرون است، ساکن گردید و در آنجا قربانگاهی برای خداوند بنا نهاد.

آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، و تمام وادی اُردن را بدید که همه‌اش مانند باغ خداوند و سرزمین مصر، به طرف صوغَر، پر از آب بود، قبل از آنکه خداوند سُدوم و عَموره را نابود سازد.